...ยินดีต้อนรับทุกท่าน ท่านใดมีเรื่อง ตลก ขำขัน อกหัก รักคุด ผ่าฟันคุต ปวดตับ  มาเล่าสู่กันฟังค่ะ...

...เรียน...
คุณ กุลมิตรา ฝ่ายศาสนา
คุณ Bit_Bloom  ฝ่ายประชาสัมพันธ์คนสวยยยย
คุณ เจมส์บอน007 หรือ พี่โดม ฝ่ายต้อนรับส่วนหน้า
คุณ โอ้ ฝ่ายปฏิบัติการขับกล่อมและบรรเลง
สวัสดีสมาชิกห้องราขดำเนินทุกท่านค่ะ..

..จขกท. มีเพื่อนอยู่คน 1 จู่ๆเพื่อนก็มีข้อความมาบอกข่าวร้าย
ทำให้เราตกใจ ทั้งสงสารเพื่อน สงสารแม่ของเพื่อน
เราได้แต่ปลอบใจให้ใช้ธรรมะเข้าช่วยรักษาจิตใจ เราคงช่วยอะไรเพื่อนไม่ได้
ได้แต่รับฟัง เราบอกเพื่อนไปว่า เพื่อนมีอะไรให้ระบายออกมาเลย
เราจะเป็นผู้ฟังที่ดี  นี่เป็นข้อความที่เพื่อนเราเล่าเรื่องอาการของแม่ให้เราฟังค่ะ...

..ช่วงนี้ดูแลแม่ แม่เป็นมะเร็งระยะสุดท้าย
เป็นมะเร็งที่ปอด วันนี้ลามเข้าสู่สมองแล้วอ่ะ
พรุ่งนี้จะเริ่มฉายรังสีที่สมอง พรุ่งนี้แอดมิท รพ.จุฬาภรณ์
เรื่องแม่ทำใจไว้แระ สงสารก็แต่ท่านเจ็บปวดทรมาน เราคนที่เห็น
แทบทนไม่ได้...

...วันนี้ฉายแสงครั้งที่สอง ตอนเช้ายังไม่ฉายแสงครั้งที่สอง แม่ดีขึ้นมาก เดินได้คุยเก่งเลย
พอฉายแสงกลับมา แม่บอกปวดหัวมาก และลามไปตามหัวไหล่ หน้าอก และแขน แม่เจ็บจน
น้ำตาแม่ไหล เราตกใจมาก ก่อนไปก็ดี หลังจากกลับมาไหงเป็นอย่างนี้...

...เราถามแม่ว่าปวดยังไง แม่บอกว่าอธิบายไม่ถูก เหมือนมีตัวอะไรมันวิ่งอยู่ในอก
เหมือนมันกำลังฉีกกินเนื้อแม่อยู่ แม่บอกปกติแม่จะเป็นคนอดทนมาก แต่นี่มันเจ็บจริงๆ
เราเข้าใจว่าแม่คงต้องเจ็บ มากจริงๆ จึงเรียกพยาบาลมาช่วยฉีดยาแก้ปวดให้แม่...

...เราได้แต่ทำใจว่าแม่จะคงอยู่กับเราได้อีกไม่นาน
สองวันมานี้เราทานข้าว รพ.กับแม่ทุกมื้อเพราะแม่บอกว่าแม่ทานไม่หมด
แม่จะบอกให้เราเอาจานมาแบ่งเอาข้าวต้มกับ กับข้าวแยกออกมา
เราบอกว่าให้แม่กินก่อนเลยให้อิ่มถ้าไม่หมดเราจะช่วยกิน
แม่บอกว่าให้แบ่งออกมากลัวเราจะติดโรคจากแม่
แม่เขากลัวว่าแม่ไม่สบายจะติดเรา เราก็นั่งกินกับแม่
แอบมองแม่ตลอดทุกครั้ง ที่แม่ตักข้าวเข้าปากแต่ล่ะคำแสนยากเย็น
เราเห็นสภาพแม่แล้วเราต้องแอบมาเข้าห้องน้ำปล่อยให้น้ำตามันไหลเอ่อ ออกมา...

...เราคงได้แต่ภาวนาให้แม่จากเราไปอย่างสบาย ไม่เจ็บปวดมากมาย
แต่คงได้แต่ภาวนา เพื่อนที่มาเยี่ยมบอกอาจมีปาฏิหารย์ แม่อาจจะหายก็ได้
เราบอกว่าถ้าปาฏิหารย์มีจริง เราอยากให้แม่เราอยู่รอดเลย ปีใหม่นี้
แม่เราบอกเราอยากไปบ้านเราที่ เชียงใหม่อีกครั้ง เราก็คุยกันแล้วว่า
ถ้าผล CT สมองกับกระดูกแม่วันที่ 2ธค.ที่ผ่านมา ไม่มีอะไรเราจะพาแม่ไป
เชียงใหม่ แต่พอผลออกมาว่า มันเข้าสู่สมองเรานี้ ช๊อคไปเลย ถามหมอว่ามันเยอะไหม?
หมอบอกว่าก้อนใหญ่ เจ็ดก้อน หมอเปิดและนับให้เราดูจากหน้าจอคอมพิวเตอร์...

...เราถามหมอว่ามีเจ็ดก้อนเท่านั้นใช่ไหม หมอส่ายหัวบอก
มีมากกว่านั้นมันกระจายทั่วเลย เราสงสารแม่ขึ้นมาทันทีเลย เรารู้แล้วว่าที่เมื่อก่อนแม่บ่นเจ็บหัว
แม่บอกตาข้างซ้ายแม่ มันปริบๆตลอด แม่บอกแม่เห็นคนเดินตามแม่ตลอดทำให้แม่ตกใจ
แม่บอกแม่เดินเท้าลอยๆยังไงไม่รู้ ทุกอย่างเราว่ามันล้วนมาจากไอ้เจ้าเนื้อร้ายที่มันรุมกัน
กัดกินมันสมองแม่จึงทำให้แม่ มีอาการอย่างนั้น...

เล่าสู่กันฟัง by KO - Talk through the lens

"รอวันฟ้าใส ...กลุ่มอดีตคนเคยสวยรักประชาธิปไตย นอนตะแคงจนตาแข็ง"