ดูก่อน ภิกษุทั้งหลาย สิ่งทั้งปวงนั้น เป็นของร้อน เกิดขึ้นจากสัมผัสของตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ เมื่อสัมผัสเกิด
อารมณ์ต่างๆก็เกิด จะเป็นสุขก็ดี จะเป็นทุกข์ก็ดี หรือไม่ใช่สุขไม่ใช่ทุกข์ก็ดี เพราะไฟคือราคะ ไฟคือโทสะ ไฟคือโมหะ
ร้อนเพราะความเกิด เพราะความแก่ เพราะความตาย ร้อนเพราะความโศกเศร้า เพราะความทุกข์ เพราะความเสียใจ
เพราะความคับแค้นใจ อริยะสาวก ผู้ได้สดับและเห็นอยู่อย่างนี้ ย่อมเบื่อหน่ายในความรู้สึก ในอารมณ์เหล่านั้น
เมื่อเบื่อหน่าย ย่อมคลายความยึดติด เมื่อคลายความยึดติด จิตก็เลยหลุดพ้น