ใก้ลเทศกาลวันพ่อเลยอยากพูดถึงพ่อตัวเองบ้าง
ผึ้งอยู่กับคุณพ่อเราสนิกกันมาก เพราะพ่อเลี้ยงพวกเราพี่น้องมาด้วยตัวเอง คุณพ่อกับคุณแม่เลิกกัน พวกเราพี่น้องก็ไม่ได้เจอคุณแม่อีกเลยทั้งแต่นั้นเป็นต้นมาพวกเราก็อยู่กับคุณพ่อกันมาตลอด ก็เลี้ยงลูกๆแบบผู้ชายๆ จนลูกๆโตเป็นผู้ใหญ่กันหมดแล้ว มาถึงตอนนี้ ถึงวันที่ต้องเกษียณอายุราชการ อยู่บ้านคงเหงาลองฝึกทำกับข้าวให้ลูกเป็นมื้อเช้าให้ลูก พวกเราพี่น้องก็เป็นหนูทดลองที่ต้องทานข้าวกล่องของพ่อกันทุกคน วันแรกของข้าวกล่องพ่อ จืดสนิกเลย แต่พวกเราก็ทานไปหัวเราะไป พ่อออกแนนน้อยใจลูกๆ แต่พวกเราก็ขอร้องให้พ่อทำให้ทุกวัน จืดบ้าง เค็มบ้าง เผ็ดบ้าง หวานเกินไปบ้าง แต่ข้าวกล่องของพ่อทุกกล่องที่ทำให้พวกเรา พวกเราพี่น้องทานจนหมดถ่ายรูปส่งให้พ่อดูทุกครั้ง ข้าวกล่องทุกกล่องที่พ่อทำมันไม่ได้เป็นแค่อาหารเพื่อให้ลูกดำรงชีวิตอยู่แต่ข้าวกล่องที่พ่อทำมันเต็มไปด้วยความรักที่พ่อให้ลูกๆ ที่ไม่ต้องการสิ่งตอบแทน ขอบคุณนะคะพ่อ หนูขอทานข้าวของพ่อทุกวันเลยนะ ขอบคุณนะคะพ่อ

ข้าวกล่องแรกของพ่อ แอบไปซื้อมาแล้วเอามาใส่ลูกๆไปทาน ทอดแต่ปลาทูเท่านั้น ดีนะไม่ไหม้

ข้าวกล่องนี้จืดสนิกเลย พอบอกพ่อแอบน้อยใจงอน พวกเราต้องตามง้ออยู่หลายวัน

ข้าวกล่องนี้เค็มมากเลย สงสัยยังกะน้ำปลาไม่ค่อยได้ 555 ต้องเอาน้ำร้อนใส่ทำเป็นข้าวต้มไปเลย พ่อถามบอกว่าอร่อยที่สุด ถ้าบอกว่าเค็มเดี่ยวน้อยใจอีก

ข้าวกล่องนี้เผ็ดพริกไทมากๆ ต้องปรุงกันอยู่นาน แต่ก็ทานจนหมด แต่รสชาตเริ่มดีขึ้นแล้ว พ่อเรานี่เก่งจัง

ข้าวกล่องนี้เป็นผัดเจ รู้ว่าลูกสาวทานเจทุกวันพระ พ่อก็ทำให้ ได้ยินข่าวว่าไปถามคนข้างบ้านมาสอนทำ พอได้ยินน้ำตาจะไหล

ข้าวกล่องนี้ เริ่มอร่อยแล้ว ถึงหน้าตาจะดูไม่ค่อยอร่อย แต่รสชาตใช้ได้เลย พ่อเรานี่เก่งขึ้นทุกวันเลย

พอเริ่มได้รับคำชมจากลูกๆ พ่อเริ่มเพิ่มปริมาณให้พวกเรา จนเป็นจะเป็นหมูกันแล้ว
แล้วคุณละมีข้าวกล่องของพ่อเหมือนพวกผึ้งหรือเปล่า
รักพ่อที่สุดเลยคะ