สวัสดีครับ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าผมถูกเลี้ยงมาในครอบครัวของคนจีนและเป็นลูกชายคนเดียว ทางฝั่งอาโกวของผมจะคอยกำชับเสมอว่า “ลื๊อห้ามไปแต่งงานกับฮวงนั้ง(คนไทย)นะ ลื๊อต้องแต่งกับตึ่งนั้ง(คนจีน)เท่านั้น”
ซึ่งเมื่อก่อนผมไม่เคยเข้าใจว่าทำไมอาโกวของผมต้องแบ่งแยกอะไรมากมายขนาดนี้ จนเมื่อไม่กี่ปีที่แล้วที่ลูกพี่ลูกน้องผมแต่งงานกับคน(ภาคใต้)คนหนึ่ง อาโกวผมบ่นให้ผมฟังทุกวันว่าพี่ผมคนนั้นมันแย่ขนาดไหนที่ไปเอาฮวงนั้งมาทำเมีย แล้วพอถึงวันแต่ง อาโกวของผมไม่เคยเหยียบย่างไปงานแต่งงานเลยด้วยซ้ำ ทั้งๆที่เป็นหลานชายตัวเองแท้ๆ
แล้วพอผมมานึกๆดูตั้งแต่เล็กจนโต อาป๊าของผมจะปลูกฝังผมมาตลอดว่า “ลื๊อห้ามเป็นตุ๊ดเป็นแต๋วนะ ไม่งั้นจะเตะให้คว่ำเลย” ตั้งแต่นั้นมาผมก็พยายามบังคับให้ชีวิตตัวเองอยู่ในทางที่ป๊าของผมพอใจมากที่สุด เพราะไม่อยากทำให้ท่านผิดหวัง ผมเข้าเรียนมหาลัยตามที่ป๊าของผมอยากให้เรียน(ทั้งๆที่ตอนเรียนผมก็ไม่มีความสุขเลย และผลการเรียนก็คาบเส้นตลอดเพราะผมไม่ได้รู้สึกรักในสิ่งที่เรียนเลยแม้แต่นิดเดียว)
จนเมื่อผมรู้จักกับผู้หญิงคนนึงหลังเรียนจบแล้วมีงานทำ ตอนแรกผมก็คบกับเธอตามปกติคือเป็นเพื่อนแหละครับ แล้วพอมาช่วงไม่กี่ปีที่แล้วที่เราเริ่มคบกันจริงจังมากขึ้น การที่อยู่กับเธอมันสบายใจครับ เหมือนอยู่กับเพื่อน กินข้าว ดูหนัง เที่ยว ไปไหนก็ไปด้วยกันตลอด และผมก็ไม่เคยถามใจตัวเองเลยด้วยซ้ำว่าจริงๆแล้วผมรู้สึกยังไง พอทางบ้านของผมรู้ว่าผมมีแฟน ฝั่งอาโกวกับอาป๊าก็เริ่มจัดการโน่นนี่ บอกให้เวลาที่ผมกลับบ้านให้พาแฟนมาด้วย ผมก็อือๆอาๆตอบไป ไม่ได้คิดไรมาก
ทางบ้านผมชอบแฟนผมครับ เธอมีเชื้อสายจีน ทางบ้านก็ฐานะดี คุยกับถูกคอ หลังๆอาโกวผมก็เริ่มถามไถ่เรื่องทางฝั่งพ่อแม่ของแฟนผมมากขึ้น
หลังจากคบกับแฟนมาเกือบ 3 ปี ก็มีทะเลาะกันบ้างอะไรบ้างตามประสา ผมก็รู้สึกดีกับเธอนะครับ อยู่ด้วยแล้วสบายใจ รู้สึกว่าตัวเองเป็นแบบที่อาป๊าคาดหวังและไม่เป็นแกะดำให้ครอบครัวมาประณามหยามเหยียดเหมือนพี่ชายผม
ไม่กี่เดือนที่แล้ว ผมมารู้ทีหลังว่าทางฝั่งอาโกวของผมเริ่มมีการจัดแจงกับทางฝั่งพ่อแม่แฟนของผม (ผมรู้จากปากแฟนของผมนี่แหละ ว่าอาโกวผมเริ่มไปติดต่อ คุยๆเรื่องแต่งงาน) ตอนนั้นผมตกใจครับ แต่อีกใจก็คิดว่ามันก็ไม่ได้เสียหายอะไร นี่แหละ ผมรู้สึกดีเมื่ออยู่กับแฟนของผม และแฟนผมก็ดูมีความสุขด้วยเมื่อรู้ว่าเราจะแต่งงานกัน
แต่มันไม่ใช่เลยครับ ... ผมเข้าใจผิดทั้งหมด ระหว่างที่ผมเตรียมโน่นเตรียมนี่กับแฟนของผม ผมก็เจอผู้ชายคนนึงครับ เค้าก็เข้ามาคุยๆกับผม ทีแรกก็รู้สึกเหมือนคุยกับเพื่อน พอผ่านไปเดือนนึง ผมก็ไปฟิตเนสเล่นกีฬาด้วยกัน ความรู้สึกผมมันค่อยๆพัฒนาขึ้นครับ จนผมรู้สึกว่าผมมีความสุขจริงๆเวลาอยู่กับผู้ชายคนนี้ ผมอยากรู้ว่าตอนนี้เขาทำอะไรอยู่ อยู่กับใคร ผมก็แนะนำเค้าให้แฟนของผมรู้จักครับ ทีแรกต่างฝ่ายต่างก็ไม่ได้เอะใจอะไรกันนัก จนกระทั่งผู้ชายคนนั้นมาบอกว่า ‘เค้าชอบผม’ ทีแรกผมช็อคครับ ผมก็บอกเค้าว่าผมมีแฟนแล้ว เค้าก็ตอบว่าอือ ผมเลยไม่รู้จะทำยังไง ก็เลยห่างๆกับเค้าไปประมาณสองสามอาทิตย์
จนกระทั่งผมมาเจอเค้าอีกที่ฟิตเนส เค้าเข้ามาคุยกับผมอย่างสนิทใจเหมือนเดิม ตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดมากอะไร ก็เลยคุยกับเค้าเหมือนเดิม วันหนึ่งเค้าชอบผมไปกินข้าวเย็นที่บ้านเค้าครับ เค้าอยู่คนเดียว กินข้าวเสร็จก็นั่งคุยกัน ดูข่าวอะไรไปเรื่อยๆ แล้วจู่ๆเค้าก็มาไซร้คอผมครับ ตอนแรกผมตัวแข็งเลย แต่เหมือนบรรยากาศจะพาไปครับ ผมมีอะไรกับเค้า คือมันเจ็บมากครับ ไม่คิดว่าจะ ... ขนาดนี้ หลังจากนั้นผมสับสนมาก รู้สึกผิด มองหน้าแฟนไม่ติดเลย ตอนนี้พอมาคิดๆว่าผมกำลังจะแต่งงาน เค้าก็รู้นะครับว่าผมจะแต่งงาน เค้าก็บอกว่าเค้าก็ไม่ได้คาดหวังอะไรอยู่แล้ว ผมใจหายครับ และสับสนมากๆ ใจนึงอยากให้ความสัมพันธ์มันไปไกลกว่านี้ แต่ผมก็มีเรื่องภาระของแฟนผมค้ำคออยู่(รู้สึกว่าตัวเองเลวมากๆ) ตอนนี้ผมก็เริ่มรู้สึกว่าการแต่งงานกลายเป็นหายนะในชีวิตของผมแล้วครับ ผมไม่อยากแต่งงานอีกต่อไปแล้ว
ผมไม่รู้จะบอกทางบ้านยังไง ให้บอกว่าผมเป็นเกย์ยังงั้นหรอ ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป แล้วผมจะบอกแฟนผมยังไง ถ้าผมยกเลิกงานแต่ง ก็กลัวเค้าจะผิดหวังและเสียใจ ตอนนี้ผมเครียดมากๆครับ ไม่รู้ว่าจะหันไปปรึกษาใคร เพราะคนใกล้ตัวไม่มีใครรู้ว่าผมเป็นแบบนี้
[18+]กำลังจะแต่งงานในอีก 2 เดือนข้างหน้า แต่เพิ่งรู้ว่าตัวเองชอบผู้ชาย …
ซึ่งเมื่อก่อนผมไม่เคยเข้าใจว่าทำไมอาโกวของผมต้องแบ่งแยกอะไรมากมายขนาดนี้ จนเมื่อไม่กี่ปีที่แล้วที่ลูกพี่ลูกน้องผมแต่งงานกับคน(ภาคใต้)คนหนึ่ง อาโกวผมบ่นให้ผมฟังทุกวันว่าพี่ผมคนนั้นมันแย่ขนาดไหนที่ไปเอาฮวงนั้งมาทำเมีย แล้วพอถึงวันแต่ง อาโกวของผมไม่เคยเหยียบย่างไปงานแต่งงานเลยด้วยซ้ำ ทั้งๆที่เป็นหลานชายตัวเองแท้ๆ
แล้วพอผมมานึกๆดูตั้งแต่เล็กจนโต อาป๊าของผมจะปลูกฝังผมมาตลอดว่า “ลื๊อห้ามเป็นตุ๊ดเป็นแต๋วนะ ไม่งั้นจะเตะให้คว่ำเลย” ตั้งแต่นั้นมาผมก็พยายามบังคับให้ชีวิตตัวเองอยู่ในทางที่ป๊าของผมพอใจมากที่สุด เพราะไม่อยากทำให้ท่านผิดหวัง ผมเข้าเรียนมหาลัยตามที่ป๊าของผมอยากให้เรียน(ทั้งๆที่ตอนเรียนผมก็ไม่มีความสุขเลย และผลการเรียนก็คาบเส้นตลอดเพราะผมไม่ได้รู้สึกรักในสิ่งที่เรียนเลยแม้แต่นิดเดียว)
จนเมื่อผมรู้จักกับผู้หญิงคนนึงหลังเรียนจบแล้วมีงานทำ ตอนแรกผมก็คบกับเธอตามปกติคือเป็นเพื่อนแหละครับ แล้วพอมาช่วงไม่กี่ปีที่แล้วที่เราเริ่มคบกันจริงจังมากขึ้น การที่อยู่กับเธอมันสบายใจครับ เหมือนอยู่กับเพื่อน กินข้าว ดูหนัง เที่ยว ไปไหนก็ไปด้วยกันตลอด และผมก็ไม่เคยถามใจตัวเองเลยด้วยซ้ำว่าจริงๆแล้วผมรู้สึกยังไง พอทางบ้านของผมรู้ว่าผมมีแฟน ฝั่งอาโกวกับอาป๊าก็เริ่มจัดการโน่นนี่ บอกให้เวลาที่ผมกลับบ้านให้พาแฟนมาด้วย ผมก็อือๆอาๆตอบไป ไม่ได้คิดไรมาก
ทางบ้านผมชอบแฟนผมครับ เธอมีเชื้อสายจีน ทางบ้านก็ฐานะดี คุยกับถูกคอ หลังๆอาโกวผมก็เริ่มถามไถ่เรื่องทางฝั่งพ่อแม่ของแฟนผมมากขึ้น
หลังจากคบกับแฟนมาเกือบ 3 ปี ก็มีทะเลาะกันบ้างอะไรบ้างตามประสา ผมก็รู้สึกดีกับเธอนะครับ อยู่ด้วยแล้วสบายใจ รู้สึกว่าตัวเองเป็นแบบที่อาป๊าคาดหวังและไม่เป็นแกะดำให้ครอบครัวมาประณามหยามเหยียดเหมือนพี่ชายผม
ไม่กี่เดือนที่แล้ว ผมมารู้ทีหลังว่าทางฝั่งอาโกวของผมเริ่มมีการจัดแจงกับทางฝั่งพ่อแม่แฟนของผม (ผมรู้จากปากแฟนของผมนี่แหละ ว่าอาโกวผมเริ่มไปติดต่อ คุยๆเรื่องแต่งงาน) ตอนนั้นผมตกใจครับ แต่อีกใจก็คิดว่ามันก็ไม่ได้เสียหายอะไร นี่แหละ ผมรู้สึกดีเมื่ออยู่กับแฟนของผม และแฟนผมก็ดูมีความสุขด้วยเมื่อรู้ว่าเราจะแต่งงานกัน
แต่มันไม่ใช่เลยครับ ... ผมเข้าใจผิดทั้งหมด ระหว่างที่ผมเตรียมโน่นเตรียมนี่กับแฟนของผม ผมก็เจอผู้ชายคนนึงครับ เค้าก็เข้ามาคุยๆกับผม ทีแรกก็รู้สึกเหมือนคุยกับเพื่อน พอผ่านไปเดือนนึง ผมก็ไปฟิตเนสเล่นกีฬาด้วยกัน ความรู้สึกผมมันค่อยๆพัฒนาขึ้นครับ จนผมรู้สึกว่าผมมีความสุขจริงๆเวลาอยู่กับผู้ชายคนนี้ ผมอยากรู้ว่าตอนนี้เขาทำอะไรอยู่ อยู่กับใคร ผมก็แนะนำเค้าให้แฟนของผมรู้จักครับ ทีแรกต่างฝ่ายต่างก็ไม่ได้เอะใจอะไรกันนัก จนกระทั่งผู้ชายคนนั้นมาบอกว่า ‘เค้าชอบผม’ ทีแรกผมช็อคครับ ผมก็บอกเค้าว่าผมมีแฟนแล้ว เค้าก็ตอบว่าอือ ผมเลยไม่รู้จะทำยังไง ก็เลยห่างๆกับเค้าไปประมาณสองสามอาทิตย์
จนกระทั่งผมมาเจอเค้าอีกที่ฟิตเนส เค้าเข้ามาคุยกับผมอย่างสนิทใจเหมือนเดิม ตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดมากอะไร ก็เลยคุยกับเค้าเหมือนเดิม วันหนึ่งเค้าชอบผมไปกินข้าวเย็นที่บ้านเค้าครับ เค้าอยู่คนเดียว กินข้าวเสร็จก็นั่งคุยกัน ดูข่าวอะไรไปเรื่อยๆ แล้วจู่ๆเค้าก็มาไซร้คอผมครับ ตอนแรกผมตัวแข็งเลย แต่เหมือนบรรยากาศจะพาไปครับ ผมมีอะไรกับเค้า คือมันเจ็บมากครับ ไม่คิดว่าจะ ... ขนาดนี้ หลังจากนั้นผมสับสนมาก รู้สึกผิด มองหน้าแฟนไม่ติดเลย ตอนนี้พอมาคิดๆว่าผมกำลังจะแต่งงาน เค้าก็รู้นะครับว่าผมจะแต่งงาน เค้าก็บอกว่าเค้าก็ไม่ได้คาดหวังอะไรอยู่แล้ว ผมใจหายครับ และสับสนมากๆ ใจนึงอยากให้ความสัมพันธ์มันไปไกลกว่านี้ แต่ผมก็มีเรื่องภาระของแฟนผมค้ำคออยู่(รู้สึกว่าตัวเองเลวมากๆ) ตอนนี้ผมก็เริ่มรู้สึกว่าการแต่งงานกลายเป็นหายนะในชีวิตของผมแล้วครับ ผมไม่อยากแต่งงานอีกต่อไปแล้ว
ผมไม่รู้จะบอกทางบ้านยังไง ให้บอกว่าผมเป็นเกย์ยังงั้นหรอ ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป แล้วผมจะบอกแฟนผมยังไง ถ้าผมยกเลิกงานแต่ง ก็กลัวเค้าจะผิดหวังและเสียใจ ตอนนี้ผมเครียดมากๆครับ ไม่รู้ว่าจะหันไปปรึกษาใคร เพราะคนใกล้ตัวไม่มีใครรู้ว่าผมเป็นแบบนี้