ขออนุญาติแบ่งปันเรื่องราวอันเลวร้ายของแฟนผม
ซึ่งผมไม่มีโอกาสได้ปกป้องและดูแลแฟนของผมเลย

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณน้อง #อีกนานแค่ไหน บอกฉันที# มากนะครับ
เราไม่รู้จักกัน แต่เราเป็นคนไทยด้วยกัน
ขอบคุณในน้ำใจอันมหาศาลของน้องที่ช่วยแบ่งปันเรื่องราว
อันเลวร้ายของแฟนผม ที่ได้รับจากคนไทยด้วยกัน จากเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
ขอบคุณมากๆ ครับ
ขอบคุณจากใจ

เรื่องมีดังนี้ครับ

แฟนของผมได้เข้าไปทำงานนวดที่ร้านนี้เมื่อวันที่ 15 ตุลาคม 2557
เหตุเกิดช่วงปลายเดือนตุลาคม - ต้นเดือนพฤศจิกายน เพิ่งทำงานได้ไม่ถึงเดือน

"ผู้เป็นสามีได้พยายามจะให้แฟนของผมนอนกับลูกค้า นำเงิน 200,00 วอน มายื่นให้ ซึ่งแฟนผมไม่ยอมทำตาม"

สร้างความไม่พอใจให้กับผู้เป็นสามีเป็นอย่างมาก
แฟนผมจึงตัดสินใจลาออกกับผู้เป็นภรรยา
โดยผู้เป็นภรรยาแจ้งว่าต้องรอให้ทำงานครบเดือนก่อนจึงจะเคลียร์เงินเดือนให้
แฟนผมจึงต้องอดทนทำงานที่นั่นต่อ เพราะต้องรอเงินเดือน
หลังจากนั้นแฟนผมถูกต่อว่า ถูกหาเรื่อง สารพัด จากทั้งคู่

"ร้ายแรงที่สุดถูกทางฝ่ายสามีทำร้ายร่างกายด้วยการ ตบหัว บีบคอ กระชาก เหวี่ยงลงกับพื้น และจะเข้ามาเตะซ้ำ"

ในวัน อาทิตย์ ที่ 9 พฤศจิกายน 2557
เงินเดือน + คอมมิชชั่น ทั้งหมดประมาณ 1,1xx,xxx วอน
เป็นจำนวนเงินที่แฟนผมตัองได้รับ
แต่กลับนำเงินจำนวน 400,000 วอน มาจ่ายให้
และหลอกแฟนผมว่าจะพาไปกดเงินเพื่อจ่ายเงินเดือนส่วนที่เหลือเนื่องจากเงินไม่พอ
พาแฟนผมนั่งรถแท็กซี่ไปด้วย

"แต่นำแฟนผมไปส่งให้กับตำรวจ"

"ทั้งลาก บีบคอ ผลักแฟนผมไปโดนประตูสถานีตำรวจจนได้รับบาดเจ็บบริเวณหน้าผากปูด ช้ำ"

ผู้เป็นสามีพูดกับตำรวจต่างๆ นาๆ
แฟนผมพยายามอธิบายกับตำรวจว่าถูกทำร้ายร่างกาย
แต่สื่อสารกันไม่รู้เรื่อง เนื่องจากไม่รู้เรื่องภาษา
ตำรวจไม่สอบปากคำแฟนผมเลย
นำแฟนผมเข้าห้องกักขัง และส่งตัวไปยังอิมมิเกรชั่น
เพื่อผลักดันกลับประเทศไทย
"ไม่มีแม้แต่การปฐมพยาบาล"
แฟนผมถูกส่งตัวกลับถึงเมืองไทย
เมื่อวัน พุธ ที่ 12 พฤศจิกายน 2557 เวลา 01:00 น.
"ความหวัง ความฝัน ต้องพังทลายลง"

ผมกับแฟนขายแรงงานอยู่คนละประเทศ
ผมมาอยู่กับพี่ชายที่ประเทศญี่ปุ่น
สาเหตุที่ต้องอยู่กันคนละประเทศเพราะ
ทางฝั่งครอบครัวผมไม่มีใครชอบแฟนผมเลย
ทำให้เราต้องแยกกันเพื่อมาขายแรงงาน
ช่วยกันเก็บเงิน ไปสร้างฝัน สร้างอนาคต
เพื่อครอบครัวของเรา เพื่อลูกของเรา

เขาแต่งเรื่องใส่ร้ายแฟนของผมสารพัด
ว่าแฟนผมหนีมาทำงานที่ร้านเขาโดยที่เขาไม่รู้ว่าแฟนผมไม่มีวีซ่า
ว่าแฟนผมเถียงสามีเค้าๆ เลยผลักแค่ล้มเฉยๆ
ว่าแฟนผมแอบนอนกับลูกค้าเป็นประจำโดยที่เขาไม่รู้เรื่อง
ว่าแฟนผมเรียกร้องเงินจากลูกค้าที่มานวดเพื่อจะนอนด้วย
ว่าแฟนผมว่าให้ลูกค้าจับหน้าอกเพื่อแลกกับเงินครั้งละ 100,000 วอน
และอีกต่างๆ นาๆ

หากข้อความนี้สามารถส่งไปถึงคุณหรือญาติพี่น้องของคุณได้
ผมขอฝากความรู้สึกอันเจ็บปวดทั้งหมดของครอบครัวผม
ไปยังพวกคุณนะครับ

คุณตาลครับผมไม่รู้ว่าจิตใจของคุณกับสามีทำด้วยอะไร
พวกคุณเป็นนายจ้าง เป็นเจ้านาย ไม่ใช่เจ้าชีวิต
พวกคุณไม่มีสิทธิ์จะให้ลูกจ้างไป "นอน" กับลูกค้า
สามีคุณไม่มีสิทธิ์ "ทำร้ายร่างกาย" ลูกจ้าง
พวกคุณไม่มีสิทธิ์ที่จะไม่จ่ายค่าจ้างให้กับลูกจ้าง
ลูกจ้างไม่ยอมทำตามคำสั่ง
ลูกจ้างขอลาออก พวกคุณไม่จ้างต่อ
ปล่อยลูกจ้างไป แค่นี้ก็น่าจะเพียงพอนะครับ
แต่สิ่งที่พวกคุณทำกับแฟนของผม ทำกับครอบครัวของผม
มันเกินไปจริงๆ ครับ
หวังว่าเงิน 7xx,xxx กว่าวอน ที่พวกคุณไม่จ่ายให้แฟนผม
คงทำให้พวกคุณรวยขึ้น มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นนะครับ

พวกคุณยังมีหน้ามาแต่งเรื่องใส่ร้ายแฟนผมอีกนะครับ
"ไม่ละอายแก่ใจ" บ้างรึครับ
"คุณจะแต่งเรื่องยังไงก็ได้ให้พวกคุณดูดี"
"แต่ความจริงทั้งหมดมันอยู่ในใจของพวกคุณเอง"

ผมไม่รู้ว่าคุณมีลูกมั้ย ผมกับแฟนยอมเสี่ยง
ไปทำงานกันคนละประเทศ
ยอมลำบาก อดทนทำงานเก็บเงินเพื่อลูกของเรา
พวกคุณไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่พวกคุณทำลงไป
มันอาจทำลายความหวัง ความฝัน
ของเด็กตัวเล็กๆ คนหนึ่งที่อยากอยู่บ้านหลังใหม่
อยากได้นอนในห้องนอนคิตตี้อันอบอุ่น และ น่ารัก

คุณเชื่อเรื่องกรรมมั้ยครับ
กรรมใดที่คุณทำกับแฟนของผม ทำกับครอบครัวของผม
กรรมนั้นมันจะส่งผลถึงครอบครัวของคุณ
ไม่ช้าก็เร็ว ไม่ชาตินี้ก็ชาติหน้า

ฝากบอกสามีคนเก่งของคุณด้วยว่า
อย่าเก่งแบบนี้กับเพศแม่ของมัน
แถวบ้านผมและบ้านคุณเรียกว่า ""
ถ้ามันอยากรู้ว่า "ลูกผู้ชาย" จริงๆ เป็นยังไง
ถ้ามีโอกาสได้เจอกัน ผมจะช่วยสอนให้

หวังว่าพวกคุณคงรู้จักคำว่า "สำนึก" นะครับ
และหวังว่าเราคงมีโอกาสได้เจอกัน...

ขอบคุณมากครับ...