__/\__ สวัสดีครับ วันนี้ผมอยากจะมาขอแชร์บอกเล่าประสบการณ์เริ่มต้นทำธุรกิจกับเขาบ้างนะครับ ^^ เห็นกระทู้ธุรกิจหรือการค้าขายของสมาชิกแต่ละคนที่ประสบความสำเร็จมากมายได้มาบอกเล่าเรื่องราว ประสบการณ์การทำธุรกิจต่างๆในPantip เยอะแยะมากมาย มีประโยชน์อย่างมากเลยครับ แต่ธุรกิจของผมยังไม่ได้ประสบความสำเร็จอะไรหรอกครับ เพราะพึ่งเริ่มต้นทำมาแค่8-9เดือนเอง ก็เลยขอใช้Part1 บนหัวข้อกระทู้ ถ้ามีเรื่องราวอะไรดีๆ บอกเล่าความเป็นไปของธุรกิจ ผมจะมาตั้งกระทู้ภาค2,3ใหม่นะครับ
ส่วนที่ผมบอกว่า เริ่มต้นธุรกิจด้วยเงินลงทุน0บาท ก็0บาทจริงๆนะครับ ไม่ได้ใช้ซักบาทเดียวเลย 5555+ เขาว่าคนเราเวลาหลังมันพิงฝาหรืออยู่ในสภาวะหมาจนตรอก ไอเดียความคิดหรือความสามารถที่แท้จริงมักจะแสดงออกมาในตอนนี้ ช่วงนั้นแม้แต่เงินบาทเดียวก็ไม่มีเลยครับ จะไปทำธุรกิจอะไรได้ ไปสมัครงานเป็นมนุษย์เงินเดือนก็ยังต้องใช้เงินค่ารถเป็นค่าเดินทางเลยใช่ไหมครับ
ผมว่าปัญหาทุกอย่างแก้ได้นะ ผมจำวันที่ปิ๊งไอเดียธุรกิจได้ พอดีผมเห็นธุรกิจชิปปิ้ง พรีออเดอร์ นำเข้าของพวกเถาเป่า อลาบา จะเห็นได้ว่าระบบธุรกิจพรีออเดอร์นำเข้าจากต่างประเทศ เขาจะเก็บเงินสดจากลูกค้าที่ฝากสั่งซื้อก่อนแล้วค่อยนำเงินไปจ่ายค่าสินค้าและจัดส่งให้ ผมเลยคิดว่าถ้าเอาโมเดลธุรกิจพรีออเดอร์นำเข้าจากต่างประเทศมาเปลี่ยนเป็นพรีออเดอร์รับฝากซื้อของในกทม. จัดส่งให้คนในกทม.และคนตจว.ทั่วประเทศมันน่าจะเวิร์คนะ ความจริงแล้วผมว่าสินค้า อาหารขนมในประเทศไทยมีคุณภาพดีกว่าของต่างประเทศเสียด้วยซ้ำ เพียงแต่ไม่ได้รับการสนับสนุนผลักดันจากคนไทยเราเองเท่าที่ควร พอคิดได้อย่างนั้นผมก็หยิบมือถือขึ้นมาโพสในFacebookเลยว่า รับฝากซื้อของในกทม. จัดส่งทั่วประเทศ พร้อมให้ข้อมูลเบอร์โทร line Id ไว้ติดต่อ ผ่านไป1วันมีคนติดต่อมาเป็นผู้หญิง เธอจะฝากซื้อขนมที่สยามพารากอนอ่ะครับ ผมงี้ดีใจมากๆเลยตอนได้รับออเดอร์ครั้งแรก ก็คิดค่าบริการ,ค่าจัดส่งและค่าสินค้า ลูกค้าก็โอนเงินมาให้ปุ๊ปเลยครับ ผมก็ได้เงินจากลูกค้าก่อนนี่แหละครับมาดำเนินธุรกิจ โดยที่ไม่ต้องลงทุนก่อนซักบาทเดียว 5555+
นี่คือสินค้าที่ลูกค้าคนแรกฝากซื้อในธุรกิจของผม เป็นขนมเอแคร์ของร้านพาสเทลในสยามพารากอนครับ ขอโทษด้วยนะครับที่รูปไม่ชัด เพราะตอนนั้นพึ่งเริ่มต้นใหม่ๆ ยังฉุกละหุกหลายอย่าง
แต่การทำธุรกิจมันก็ต้องเจอกับปัญหาอุปสรรคอยู่แล้วครับ โดยเฉพาะช่วงแรกของการเริ่มต้นธุรกิจ ถ้าเราผ่านจุดลำบากนี้ไปได้ ทุกอย่างก็จะดีขึ้น ผมว่าการทำธุรกิจมันวัดใจกันตรงนี้แหละครับ ช่วงแรกของการเริ่มต้นธุรกิจใน4-5เดือนแรก ผมก็เจอปัญหามากมาย เช่นผมไม่รู้ว่าแหล่งการค้า ห้าง ร้านค้าที่ลูกค้าฝากสั่งซื้ออยู่ตรงไหน เดินทางไปยังไง ต้องนั่งรถอะไรไปถึงจะคุ้มกับค่ารถพอให้เหลือกำไร ทุกอย่างมันมีต้นทุนต้องบริหารให้ดี ไม่งั้นก็ขาดทุนครับ ผมก็ลองผิดลองถูกจนเริ่มสั่งสมประสบการณ์มากขึ้น หลังจากได้รับออเดอร์ขนมจากลูกค้าคนแรก ผมก็ไม่มีลูกค้ามาใช้บริการเลยซักคนตลอด3เดือน เพราะช่วงแรกใหม่ๆยังไม่มีใครรู้จักธุรกิจนี้ มันเป็นธุรกิจที่ไม่ค่อยมีคนทำ ก็เลยยังไม่เป็นที่รู้จัก ตอนนั้นผมก็เกือบถอดใจเลิกทำไปเหมือนกัน แต่ก็กัดฟันสู้ต่อ ไปสมัครงานรปภ.เพื่อหาเงินมาเป็นค่าใช้จ่ายส่วนตัวและค่าใช้จ่ายในการพยุงธุรกิจให้อยู่รอด และก็ขยันทำการตลาด โพสประกาศตามช่องทางต่างๆ เดินทางไปทั่วกทม.เพื่อถ่ายรูปแหล่งการค้า สินค้า มาอัฟลงในfacebookและทำเว็บไซต์ พอเข้าสู่เดือนที่4 ก็เริ่มมีลูกค้ามาใช้บริการและเป็นที่รู้จักมากขึ้น
ขอลบลายน้ำชื่อเพจในรูปนะครับ เดี๋ยวจะเป็นการโฆษณา^^
ลูกค้าตจว.ฝากสั่งซื้อโดนัทคริสปี้ครีมครับ ผมส่งครั้งแรกให้ลูกค้าที่เชียงใหม่ เละเทะเลยครับ เพราะน้ำแข็งมันซึมออกจากกล่องโฟมละลายใส่ตัวขนม ผมเลยแก้ปัญหาด้วยการใช้น้ำแข็งแห้งใส่ไว้ข้างในกล่องโฟม แล้วเอาขนมคริสปี้ครีมทั้งกล่องวางลงในกล่องอีกที โอเคเลยครับบ ขนมไม่เสียหาย พวกโดนัทคริสปี้ครีมผมจะส่งทางรถทัวร์กับรถตู้เท่านั้นอ่ะครับ เพราะหน้าขนมมันจะละลายง่าย
เวลาผมไปส่งขนมตามสถานีขนส่งหมอชิต เอกมัย สยามเฟิร์สและวินรถตู้อนุสาวรีย์ ผมจะขนโดนัสคริสปี้ครีมกล่องใหญ่ขึ้นรถไฟฟ้าBTSไปส่งเป็นหลักครับ เพราะช่วยประหยัดเวลา สะดวกรวดเร็ว พอไปถึงสถานีรถไฟฟ้าจตุจักรก็ค่อยขนขึ้นรถเมล์ไปลงที่สถานีขนส่งหมอชิตอีกทีครับ
ถ้าลูกจากตจว.ฝากสั่งซื้อพวกอาหารขนม ผมจะส่งทางรถทัวร์สถานีหมอชิต เอกมัย สยามเฟิร์สและวินรถตู้อนุสาวรีย์ครับ ^^
[img]http://f.ptcdn.info/797/025/000/1
ถ้าเป็นลูกค้าในกรุงเทพก็มักจะชอบฝากสั่งซื้อขนมจากร้านค้าชื่อดังต่างๆในกทม. ผมก็บริการจัดส่งถึงสถานที่เลยครับ บางที่ก็อย่ซอยลึกไกล ก็ใช้บริการพี่วินไปส่ง แต่โดยหลักๆแล้วผมเน้นส่งของตามบริเวณใกล้เคียงสถานีรถไฟฟ้าBTS,MRTทุกสถานีครับ
[ลูกค้าฝากสั่งซื้อลูกชิ้นศรีย่านครับ นั่งเรือด่วนเจ้าพระยาไปแล้วขนมาส่งที่สยามเฟิร์สทัวร์ครับ]
มีฝากซื้อเนื้อหมูด้วยครับ55555+ อันนี้แพ๊กใส่กล่องโฟมส่งทางรถตู้ครับ^^
เคสที่ผมไปไกลที่สุดคือ จ.นครปฐมครับ พอดีลูกค้าอยากกินขนมผิงโบราณในตำนาน ร้านอยู่แถวซอยต้นสนใกล้องค์พระปฐมเจดีย์ครับ ผมเลยนั่งรถไฟฟ้าBTSไปลงที่อนุสาวรีย์แล้วต่อวินรถตู้ซิ่งไปนครปฐมเลยครับ555+
แหล่งการค้า ห้างสรรพสินค้า ร้านค้าที่ผมไปบ่อยมากที่สุดก็พวกสยามพารากอน เซ็นทรัลเวิลด์ เยาวราช ตลาดสำเพ็ง พาหุรัด สะพานเหล็ก ตลาดจตุจักร ประตูน้ำครับ นอกจากสินค้าประเภทอาหารขนมแล้ว ส่วนมากลูกค้าจากตจว.ก็จะฝากซื้อพวกเสื้อผ้าแฟชั่น สินค้าเด็ก กระเป๋า เครื่องสำอาง ของเล่น ตีกตา และอื่นๆอีกมากมายครับ เคสที่แปลกที่สุดที่ก็คือ ลูกค้าฝากใช้บริการจ้างให้ไปทำบุญตักบาตรหมื่นรูป ฝากเอากระเป๋าไปซ่อมครับ 555+ นอกนั้นก็ฝากใช้บริการให้สำรวจข้อมูลตลาด ร้านค้า สินค้าในพื้นที่แหล่งการค้าอ่ะครับ
ตอนนี้ผมก็พยุงประคองธุรกิจเข้าสู่เดือนที่10แล้วครับ ก็พอไปได้ ถึงแม้มันจะเหนื่อยหน่อย เพราะต้องเดินทางไปหลายสถานที่ ต้องเผชิญรถติด อากาศร้อน และเดินหาของที่ลูกค้าที่ต้องการ แต่ผมก็ชอบการเดินทางอยู่แล้วครับ มันบู๊ๆดี 5555+
ปีหน้าก็จะเปิดAECแล้ว ผมก็คิดว่าจะพยายามหาช่องทางต่อยอดแผนธุรกิจบริการรับฝากซื้อของในกทม.ให้หลากหลายขึ้นครับ ผมคิดว่าสินค้าในเมืองไทยบ้านเรามันดีกว่าต่างประเทศนะ เพียงแต่คนไทยเห่อของนอกไปหน่อย อันนี้พูดจากประสบการณ์ที่ผมเดินทาง ลงไปในพื้นที่ต่างๆทั่วกทม. ก็เลยได้เห็นสินค้ามีคุณภาพ สินค้าแปลกๆไอเดียดีๆอีกมากมาย เพียงแต่ไม่ได้รับการโปรโมตหรือสนับสนุนเท่าที่ควร ผมก็เลยมีแผนการจะตระเวณลงพื้นต่างๆทั่วกทม.เพื่อปลุกสินค้าของไทยให้บูมขึ้นมาอ่ะครับ ____/\____ ขอบคุณมากนะครับ ที่อ่านจนจบ ไว้มีอะไรจะมาเล่าให้ฟังรีวิวใหม่ครับ ^^
ผมเริ่มต้นธุรกิจบริการรับฝากซื้อของทั่วกทม.ด้วยเงินลงทุน0บาท มาแบ่งปันประสบการณ์ธุรกิจที่ไม่ค่อยมีใครทำกันครับ ^^ Past1
ส่วนที่ผมบอกว่า เริ่มต้นธุรกิจด้วยเงินลงทุน0บาท ก็0บาทจริงๆนะครับ ไม่ได้ใช้ซักบาทเดียวเลย 5555+ เขาว่าคนเราเวลาหลังมันพิงฝาหรืออยู่ในสภาวะหมาจนตรอก ไอเดียความคิดหรือความสามารถที่แท้จริงมักจะแสดงออกมาในตอนนี้ ช่วงนั้นแม้แต่เงินบาทเดียวก็ไม่มีเลยครับ จะไปทำธุรกิจอะไรได้ ไปสมัครงานเป็นมนุษย์เงินเดือนก็ยังต้องใช้เงินค่ารถเป็นค่าเดินทางเลยใช่ไหมครับ
ผมว่าปัญหาทุกอย่างแก้ได้นะ ผมจำวันที่ปิ๊งไอเดียธุรกิจได้ พอดีผมเห็นธุรกิจชิปปิ้ง พรีออเดอร์ นำเข้าของพวกเถาเป่า อลาบา จะเห็นได้ว่าระบบธุรกิจพรีออเดอร์นำเข้าจากต่างประเทศ เขาจะเก็บเงินสดจากลูกค้าที่ฝากสั่งซื้อก่อนแล้วค่อยนำเงินไปจ่ายค่าสินค้าและจัดส่งให้ ผมเลยคิดว่าถ้าเอาโมเดลธุรกิจพรีออเดอร์นำเข้าจากต่างประเทศมาเปลี่ยนเป็นพรีออเดอร์รับฝากซื้อของในกทม. จัดส่งให้คนในกทม.และคนตจว.ทั่วประเทศมันน่าจะเวิร์คนะ ความจริงแล้วผมว่าสินค้า อาหารขนมในประเทศไทยมีคุณภาพดีกว่าของต่างประเทศเสียด้วยซ้ำ เพียงแต่ไม่ได้รับการสนับสนุนผลักดันจากคนไทยเราเองเท่าที่ควร พอคิดได้อย่างนั้นผมก็หยิบมือถือขึ้นมาโพสในFacebookเลยว่า รับฝากซื้อของในกทม. จัดส่งทั่วประเทศ พร้อมให้ข้อมูลเบอร์โทร line Id ไว้ติดต่อ ผ่านไป1วันมีคนติดต่อมาเป็นผู้หญิง เธอจะฝากซื้อขนมที่สยามพารากอนอ่ะครับ ผมงี้ดีใจมากๆเลยตอนได้รับออเดอร์ครั้งแรก ก็คิดค่าบริการ,ค่าจัดส่งและค่าสินค้า ลูกค้าก็โอนเงินมาให้ปุ๊ปเลยครับ ผมก็ได้เงินจากลูกค้าก่อนนี่แหละครับมาดำเนินธุรกิจ โดยที่ไม่ต้องลงทุนก่อนซักบาทเดียว 5555+
แต่การทำธุรกิจมันก็ต้องเจอกับปัญหาอุปสรรคอยู่แล้วครับ โดยเฉพาะช่วงแรกของการเริ่มต้นธุรกิจ ถ้าเราผ่านจุดลำบากนี้ไปได้ ทุกอย่างก็จะดีขึ้น ผมว่าการทำธุรกิจมันวัดใจกันตรงนี้แหละครับ ช่วงแรกของการเริ่มต้นธุรกิจใน4-5เดือนแรก ผมก็เจอปัญหามากมาย เช่นผมไม่รู้ว่าแหล่งการค้า ห้าง ร้านค้าที่ลูกค้าฝากสั่งซื้ออยู่ตรงไหน เดินทางไปยังไง ต้องนั่งรถอะไรไปถึงจะคุ้มกับค่ารถพอให้เหลือกำไร ทุกอย่างมันมีต้นทุนต้องบริหารให้ดี ไม่งั้นก็ขาดทุนครับ ผมก็ลองผิดลองถูกจนเริ่มสั่งสมประสบการณ์มากขึ้น หลังจากได้รับออเดอร์ขนมจากลูกค้าคนแรก ผมก็ไม่มีลูกค้ามาใช้บริการเลยซักคนตลอด3เดือน เพราะช่วงแรกใหม่ๆยังไม่มีใครรู้จักธุรกิจนี้ มันเป็นธุรกิจที่ไม่ค่อยมีคนทำ ก็เลยยังไม่เป็นที่รู้จัก ตอนนั้นผมก็เกือบถอดใจเลิกทำไปเหมือนกัน แต่ก็กัดฟันสู้ต่อ ไปสมัครงานรปภ.เพื่อหาเงินมาเป็นค่าใช้จ่ายส่วนตัวและค่าใช้จ่ายในการพยุงธุรกิจให้อยู่รอด และก็ขยันทำการตลาด โพสประกาศตามช่องทางต่างๆ เดินทางไปทั่วกทม.เพื่อถ่ายรูปแหล่งการค้า สินค้า มาอัฟลงในfacebookและทำเว็บไซต์ พอเข้าสู่เดือนที่4 ก็เริ่มมีลูกค้ามาใช้บริการและเป็นที่รู้จักมากขึ้น
ขอลบลายน้ำชื่อเพจในรูปนะครับ เดี๋ยวจะเป็นการโฆษณา^^
ถ้าลูกจากตจว.ฝากสั่งซื้อพวกอาหารขนม ผมจะส่งทางรถทัวร์สถานีหมอชิต เอกมัย สยามเฟิร์สและวินรถตู้อนุสาวรีย์ครับ ^^
ถ้าเป็นลูกค้าในกรุงเทพก็มักจะชอบฝากสั่งซื้อขนมจากร้านค้าชื่อดังต่างๆในกทม. ผมก็บริการจัดส่งถึงสถานที่เลยครับ บางที่ก็อย่ซอยลึกไกล ก็ใช้บริการพี่วินไปส่ง แต่โดยหลักๆแล้วผมเน้นส่งของตามบริเวณใกล้เคียงสถานีรถไฟฟ้าBTS,MRTทุกสถานีครับ
[ลูกค้าฝากสั่งซื้อลูกชิ้นศรีย่านครับ นั่งเรือด่วนเจ้าพระยาไปแล้วขนมาส่งที่สยามเฟิร์สทัวร์ครับ]
มีฝากซื้อเนื้อหมูด้วยครับ55555+ อันนี้แพ๊กใส่กล่องโฟมส่งทางรถตู้ครับ^^
เคสที่ผมไปไกลที่สุดคือ จ.นครปฐมครับ พอดีลูกค้าอยากกินขนมผิงโบราณในตำนาน ร้านอยู่แถวซอยต้นสนใกล้องค์พระปฐมเจดีย์ครับ ผมเลยนั่งรถไฟฟ้าBTSไปลงที่อนุสาวรีย์แล้วต่อวินรถตู้ซิ่งไปนครปฐมเลยครับ555+
แหล่งการค้า ห้างสรรพสินค้า ร้านค้าที่ผมไปบ่อยมากที่สุดก็พวกสยามพารากอน เซ็นทรัลเวิลด์ เยาวราช ตลาดสำเพ็ง พาหุรัด สะพานเหล็ก ตลาดจตุจักร ประตูน้ำครับ นอกจากสินค้าประเภทอาหารขนมแล้ว ส่วนมากลูกค้าจากตจว.ก็จะฝากซื้อพวกเสื้อผ้าแฟชั่น สินค้าเด็ก กระเป๋า เครื่องสำอาง ของเล่น ตีกตา และอื่นๆอีกมากมายครับ เคสที่แปลกที่สุดที่ก็คือ ลูกค้าฝากใช้บริการจ้างให้ไปทำบุญตักบาตรหมื่นรูป ฝากเอากระเป๋าไปซ่อมครับ 555+ นอกนั้นก็ฝากใช้บริการให้สำรวจข้อมูลตลาด ร้านค้า สินค้าในพื้นที่แหล่งการค้าอ่ะครับ
ตอนนี้ผมก็พยุงประคองธุรกิจเข้าสู่เดือนที่10แล้วครับ ก็พอไปได้ ถึงแม้มันจะเหนื่อยหน่อย เพราะต้องเดินทางไปหลายสถานที่ ต้องเผชิญรถติด อากาศร้อน และเดินหาของที่ลูกค้าที่ต้องการ แต่ผมก็ชอบการเดินทางอยู่แล้วครับ มันบู๊ๆดี 5555+
ปีหน้าก็จะเปิดAECแล้ว ผมก็คิดว่าจะพยายามหาช่องทางต่อยอดแผนธุรกิจบริการรับฝากซื้อของในกทม.ให้หลากหลายขึ้นครับ ผมคิดว่าสินค้าในเมืองไทยบ้านเรามันดีกว่าต่างประเทศนะ เพียงแต่คนไทยเห่อของนอกไปหน่อย อันนี้พูดจากประสบการณ์ที่ผมเดินทาง ลงไปในพื้นที่ต่างๆทั่วกทม. ก็เลยได้เห็นสินค้ามีคุณภาพ สินค้าแปลกๆไอเดียดีๆอีกมากมาย เพียงแต่ไม่ได้รับการโปรโมตหรือสนับสนุนเท่าที่ควร ผมก็เลยมีแผนการจะตระเวณลงพื้นต่างๆทั่วกทม.เพื่อปลุกสินค้าของไทยให้บูมขึ้นมาอ่ะครับ ____/\____ ขอบคุณมากนะครับ ที่อ่านจนจบ ไว้มีอะไรจะมาเล่าให้ฟังรีวิวใหม่ครับ ^^