สวัสดีค่ะ ต้องบอกก่อนนะคะว่าเราคือคนที่โง่มากเกี่ยวกับการใช้ภาษาอังกฤษ
ฟังไม่รู้เรื่องแต่พอจับใจความได้นิดหน่อย
ที่จะเล่านี่เพิ่งเกิดแค่วันนี้ค่ะ บอกเลยว่าเงิบและงง5555 ฮาในความมึนตัวเองเลยอยากแชร์-_-

วันนี้ตอนเรากำลังนั่งรถจะไปแถวเดอะมอลรามแล้วรถมันติดแถวแยกคลองตัน
แล้วด้วยความมึนๆจำทางไม่ได้ค่ะ นึกว่าใกล้จะถึงแล้วเลยรีบลุกจากที่นั่ง
พอเดินไปตรงประตูสรุปคือ อ้าว ยังไม่ถึงนี่หว่า แล้วที่นั่งเราก็มีคนนั่งไปแล้ว

รถมันติดมากเราไม่อยากยืนเลยเดินไปนั่งข้างหลังสุด
แล้วคนที่นั่งหน้าเราเป็นชาวต่างชาติค่ะ  อายุนี่น่าจะมากกว่าเราหลายปี
ตั้งแต่เดินมานั่งข้างหลังนางก็มองเราตลอด มองแบบหันมามองเลยนะคะ
ตอนนั้นใส่หูฟังอยู่ค่ะเห็นปากนางขยับๆ จ้องตาเราด้วยเลยรู้ว่าจะคุยกับเรา
เราก็นึกว่าเค้าจะถามทางเลยถอดหูฟังออก คือโง่อังกฤษนะแต่อยากช่วย ไม่อยากให้ต่างชาติมองว่าคนไทยไม่มีน้ำใจ-_-

เขา: &&฿@^#€<|%$¥€<+¥%^(ฟังไม่รู้เรื่องค่ะ นางเปิดสกิลรัวมาก)
เรา: ห้ะ (ยื่นหูไปใกล้ๆจะฟัง)
เขา: ^€>^@&@"อะไรสักอย่างสปีคอิงริดพอจับใจความได้ ตอนนั้นเสียงดังด้วย
น่าจะถามเราว่าพูดอังกฤษได้ไหมมั้ง(มีปัญหาเกี่ยวกับการใช้ภาษาอังกฤษขั้นรุนแรง)
เรา: ลิตเติ้ลบิท (เอานิ้วโป้งแตะข้อนิ้วชี้ใส่นาง ลิตเติ้ลจริงๆค่ะ)
เขา: &@@&>¥%#^< ได้ยินคำว่าโฟนนัมเบอร์ค่ะ น่าจะขอเบอร์
เรานี่ก็แบบว่าเฮ้ย เขาจีบเราหรอวะเจอกันแปบเดียวเนี่ยนะ  คิดว่าเราเสป็คฝรั่งด้วยหรอ
มีคนบอกว่าฝรั่งจะชอบคนผิวสีเข้มๆ แต่เรานี่ไม่ใช่เลย เราค่อนข้างขาวอ่ะค่ะมีเชื้อจีน

เรา: มายโฟนนัมเบอออออร์? (เรายิ้มๆให้แล้วก็โบกมือปฏิเสธค่ะ)
เขา: (หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์ตัวเองแล้วโชว์ให้เราเห็น)
เรา: เงิบเลยค่ะไม่รู้จะยิ้มหรือพูดปฏิเสธยังไงก็ยิ้มแล้วโบกมือรัวๆ
เขา: (ชี้มาที่โทรศัพท์ของเราแล้วก็ชี้โทรศัพท์ตัวเอง)
ตอนนั้นวางโทรศัพท์ไว้บนตักนะคะเพราะเราเพิ่งเลิกบ่นกับเพื่อนในไลน์


และเราก็ตัดสินใจ ...
เรา: (เปิดรูปจงซอกในโทรศัพท์แล้วยื่นให้นางดู) ดิสอิสส มายบอยเฟรน

รูปนี้เลยค่ะ



ตอนนั้นใกล้ถึงพอดีเลยโบกมือแล้วรีบลุกเดินไปหน้าประตูเลยค่ะ555555555555
รู้สึกฮาตัวเองมาก ไม่คิดว่าจะเอ๋อขนาดนี้