สวัสดีสมาชิกพันทิปนะคะ ก่อนอื่นอยากจะบอกว่า ใช้งานพันทิปไม่ค่อยเป็นเท่าไหร่ ถ้าผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ

ดึกๆแบบนี้นอนไม่หลับ คิดมาก อยากระบาย



เข้าเรื่องเลยนะคะ จากกระทู้ที่เคยตั้ง http://ppantip.com/topic/32733277

ที่เราไปวีนไปจองเวรจองกรรมเมียน้อยพ่อ ไม่ยอมอโหสิ ไม่ยอมลดอาฆาต เพราะเราเเค้นมาก เสียเเม่ไปทั้งคน  

อย่างกระทู้ที่เคยตั้งนะคะ เเม่ฆ่าตัวตายเพราะเรื่องพ่อแอบมีเมียน้อย

จากวันที่เเม่เสีย เราทำเป็นเข้มเเข็งต่อหน้า เพื่อน ต่อหน้าทุกคน ร้องไห้จนเป็นลมให้ทุกคนเห็นแค่ตอนเผาศพแม่

เราเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง ไม่กินข้าว ไม่ออกมาเจอคนอื่น ญาติๆ , คนแถวบ้าน ก็แวะเวียนมาหาเพราะเป็นห่วง กลัวคิดสั้นไปอีกคน

กว่าสภาพจิตใจเราจะดีขึ้น กว่าจะทำใจได้ ก็ยากเหมือนกัน

พอเราคิดว่า เราดีขึ้นเเล้ว โอเคเเล้ว เราก็ไปเรียน ไปเที่ยวคลายเครียด มีเพื่อน ปลอบใจ ให้กำลังใจเรา

สภาพจิตใจก็ถือว่าดีขึ้นมาระดับหนึ่ง ทุกเช้าก็ไปทำบุญให้แม่

** ต่อหน้าเพื่อน ต่อหน้าทุกคน เราก็หัวเราะ เฮฮา มีความสุข เข้มเเข็ง ไม่อ่อนแอ ไม่ร้องไห้ ไม่เสียน้ำตาให้ใครเห็นอีก

ปกติตัวเรา เป็นคน ห้าวๆ เสียงดัง ชอบวีน ชอบโวยวาย ชอบเอาชนะ

แต่ส่วนลึกๆข้างใน จริงๆเเล้วมันไม่ใช่ ที่เราหัวเราะ เฮฮามีความสุข เหมือนเราฝืน เราเข้มเเข็งแค่ต่อหน้าคนอื่น

เเต่พอดึกๆ เราเป็นคนนอนยาก สวดมนต์ แผ่ส่วนกุศลไปให้แม่ในใจก็พูดว่า คิดถึงแม่ ไม่มีกำลังใจ เข้าฝัน มาหาหน่อย เราอยากรู้ว่าแม่สบายดีไหม อยู่ที่ไหน เป้นยังไงบ้าง พอสวดมนต์ทำอะไรเสร็จ ต้องฟังเพลงก่อนนอนทุกคืน

แม่ไม่เข้าฝัน ไม่มาหา ไม่อะไรเลย

ห้องมืดๆ เงียบๆ เสียบหูฟัง เพลงช้าๆ เศร้า ๆ

เราชอบฟังเพลงนี้ค่ะ http://www.youtube.com/watch?v=xbZyjScHnAw  ฟังเเล้วคิดถึงเเม่มากๆ

ฟังไปคิดไปว่า ตอนที่มีเเม่ เรายังไม่ได้ตอบเเทนอะไรเลย (พิมพ์ไปร้องไห้ไป TT ) ทำไมแม่รีบจากเราไป แม่ไม่รักเราหรอ
เราเคยทำให้เเม่ผิดหวัง ร้องไห้เพราะเรา แม่เราเสียเดือนกรกฏาที่ผ่านมา เราตั้งใจเก็บเงินซื้อเสื้อให้วันเเม่ แต่แม่ก็จากไปก่อน เราเจ็บมากที่ต้องซื้อเสื้อใส่เรือนทานให้แม่แทน (ทางภาคเหนือจะรู้) เราฟังทุกคืน ร้องไห้ทุกคืน

เรายังคิดว่าที่แม่จากไปมันเป็นแค่ฝัน มันเร็วมากๆ เราตั้งตัวไม่ทัน ทำอะไรไม่ถูก ฟังเพลงไปในหัวก็คิดถึงตอนที่เราไปเจอศพแม่

เราช็อค ทำตัวไม่ถูก ตั้งสติไม่ได้ อยากให้มันเป็นแค่ฝัน ในโทรศัพท์เราก็มีรูปตอนที่แม่นอนในโลง

ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตาจริงๆค่ะ

ตอนแม่ยังอยู่ เลิกเรียนมา ขนมนมเนย เต็มตู้ ข้าวปลาอาหารดีๆรออยู่เพียบ

เดี๋ยวนี้เลิกเรียน ถึงบ้านหิวมาก เปิดตู้เย็นมีแต่น้ำเปล่า ยืนร้องไห้หน้าตู้เย็นเลยค่ะ TT

ช่วงเวลาที่เครียดๆ เรามีความคิดจะทำตามแม่ เราอยากตามแม่ไป

พอเราดูรูปแม่ ก็คิดอีกว่า แม่ยังไม่เห็นความสำเร็จเราเลย เราจะรีบตามไปทำไม เราก็หยุดความคิดไว้แค่นั้น  

เวลาเราได้ยินเพื่อนพูดอะไรเกี่ยวกับเเม่ของเขา เราก็ได้แต่เงียบ ยิ้มนิดๆ แต่ในใจอยากจะปล่อยโฮออกมา แต่ติดที่เราเก๊กเข้มเเข็ง ห้ามร้อง ห้ามอ่อนแอ

พอกลับบ้าน ฟังเพลงเเค่นั้นแหละ ร้องสติแตก เรายังทำใจไม่ได้เลย

วันนี้ก็เช่นกัน นอนฟังเพลง ฟังไปฟังมา ร้องไห้อีก อยากระบาย เลยใช้พันทิปเป็นที่ระบายความรู้สึก

อาทิตย์ที่เเล้วเพิ่งทำบุญร้อยวันให้แม่ ทางภาคเหนือจุดพลุส่งวิญญาณ(ไม่รู้ว่าภาคอื่นจุดไหม) พอพลุขึ้นฟ้าเเตกเป็นรูปหัวใจ

เราก็คิดเองว่าแม่คงไปสบายเเล้ว พยายามข่มใจให้ตัวเองเข้มเเข็ง แม่จะได้ไม่ห่วง

แต่ก็ทำไม่เคยได้สักที ดึกๆทีไร เป็นต้องคิด เป็นต้องร้องไห้

ถ้าแม่ยังอยู่ อะไรๆคงดีกว่านี้ กำลังใจเราไม่มีเลย นี่ก็จะเข้ามหาลัยอยู่เเล้ว แม่เป็นทุกอย่าง ที่ปรึกษา เพื่อน พี่สาว พอขาดไปคือโลกดับเลยค่ะ

เมื่อก่อนเลิกกับเเฟนแม่ก็ปลอยจนเราดีขึ้น พอไม่มีเเม่ เลิกกับเเฟนไม่มีคนปลอบ เจ็บเองก็ต้องหายเอง

เสียงของแม่ คำสั่งสอนของเเม่ ภาพวันที่เรากับแม่ไปเที่ยว ยิ้มหัวเราะมีความสุขด้วยกัน ยังวนเวียนเต็มหัวไปหมด

สุดท้ายนี้ เราอยากจะบอกทุกคนว่า ใครที่ยังมีแม่ ดูแลท่านให้ดี รักท่านให้มากๆนะคะ ถ้าเสียท่านไปจะร้องไห้ขนาดไหนก็ไม่ตื่นขึ้นมากอดเราหรอกค่ะ

ขอบคุณพันทิปที่ให้พื้นที่เราระบายความรู้สึกนะคะ

ปล.ใครรู้จักเรา ขอเถอะอย่าล้อ

แท็คผิดห้อง ทำผิดประการใดขออภัยจริงๆค่ะ อ่านตรงไหน เเล้ว งง ขออภัยอีกครั้งค่ะ พิมพ์ไปร้องไห้ไป เราก็ยัง งง

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ