เราสนิทกับเพื่อนในกลุ่มทุกคนนะคะ สนิทมากกแบบวันเกิดเพื่อนงี้เราจะเป็นแกนนำในการเซอไพรส์เพื่อนตลอดเลย
แล้วพอมาถึงคิววันเกิดเรา เราก็ถามเพื่อนแบบว่า เออวันเกิดเราปีนี้ไปไหนกันดี รู้มั้ยคะเพื่อนตอบว่าอะไร นางตอบหน้านิ่งๆแล้วบอกว่าอยู่บ้าน
คือตอนนั้นเราก็อึ้งคะแต่คิดว่าเพื่อนแกล้งแน่เลย ต้องมีแผนเซอไพรส์อะไรเราแน่ๆ พอมา1วันก่อนถึงวันเกิดพวกนางก็ไม่คุยกับเราคะ ไม่คุยเลยแถมทำหน้าดึงๆใส่อีก ไอ้เราก็คิดว่าเออน่าจะเป็นแผน เราก็เฉยๆคะเงียบๆ พอมาถึงวันเกิดเรา เราก็ตื่นแต่เช้าเลย ในใจก็คิดว่าเอออถ้าเพื่อนมาเซอไพรส์ที่บ้านแต่เช้านี่สภาพเพิ่งตื่นเพื่อนอัดคลิปดูไม่ดีแน่ๆ เราตื่นมาแต่เช้าคะ มานั่งรอ สายแล้ว บ่ายแล้วก็ยังไม่มา เราก็แหมมม จะหลอกให้เฟลก่อนก็ไม่บอกจะมาเซอไพรส์ตอนเย็นใช่มะ เราก็เลยรอยันหกโมงค่ะ พ่อโทรมาบอกจะพาไปเลี้ยงนอกบ้าน เราก็บอกพ่อไปว่า รอเพื่อนก่อนเดี๋ยวเพื่อนมาหาที่บ้านแล้วไม่เจอเดี๋ยวเพื่อนงอน เราก็รอคะยันสองทุ่ม จนทนหิวไม่ไหวเลยออกไป แล้วเราก็รีบกลับมาประมาณสี่ทุ่มกว่าๆรีบไปถามคนข้างบ้านว่ามีใครมาหามั้ย คนข้างบ้านก็ตอบว่าไม่มี ตอนนั้นเริ่มใจไม่ดีแล้วคะ เลยรีบเปิดเฟสไม่มีข้อความอวยพรวันเกิด เช็คไลน์ก็ไม่มี เฮ้ยย ทำไรกันอยู่วะะ สรุปคือวันนั้นเพื่อนไม่มาเลยคะทั้งเฟส ไลน์ ทุกๆช่องทางการติดต่อ พวกนางหายหน้าหายตาไปเลย จนถึงวันนี้ก็ผ่านไป1เดือนแล้วคะ นางก็ไม่มาเลย เปิดเทอมมาก็เจอหน้ากันทุกวันนะคะ แต่พวกนางไม่คุยกับเราเลย ทำเหมือนเราเป็นอากาศ หัวเราะพูดคุยกันปกติแต่ไม่คุยกับเราค่ะ รู้สึกแย่มากๆ ทำไมพวกเขาใจร้ายกับเราแบบนี้คะ เรายืนยันนะคะว่าก่อนหน้านั้นไม่เคยมีปัญหาอะไรกันเลย
ปรึกษาค่ะ เพื่อนลืมวันเกิดนี่สมควรโกรธมั้ยคะ
แล้วพอมาถึงคิววันเกิดเรา เราก็ถามเพื่อนแบบว่า เออวันเกิดเราปีนี้ไปไหนกันดี รู้มั้ยคะเพื่อนตอบว่าอะไร นางตอบหน้านิ่งๆแล้วบอกว่าอยู่บ้าน
คือตอนนั้นเราก็อึ้งคะแต่คิดว่าเพื่อนแกล้งแน่เลย ต้องมีแผนเซอไพรส์อะไรเราแน่ๆ พอมา1วันก่อนถึงวันเกิดพวกนางก็ไม่คุยกับเราคะ ไม่คุยเลยแถมทำหน้าดึงๆใส่อีก ไอ้เราก็คิดว่าเออน่าจะเป็นแผน เราก็เฉยๆคะเงียบๆ พอมาถึงวันเกิดเรา เราก็ตื่นแต่เช้าเลย ในใจก็คิดว่าเอออถ้าเพื่อนมาเซอไพรส์ที่บ้านแต่เช้านี่สภาพเพิ่งตื่นเพื่อนอัดคลิปดูไม่ดีแน่ๆ เราตื่นมาแต่เช้าคะ มานั่งรอ สายแล้ว บ่ายแล้วก็ยังไม่มา เราก็แหมมม จะหลอกให้เฟลก่อนก็ไม่บอกจะมาเซอไพรส์ตอนเย็นใช่มะ เราก็เลยรอยันหกโมงค่ะ พ่อโทรมาบอกจะพาไปเลี้ยงนอกบ้าน เราก็บอกพ่อไปว่า รอเพื่อนก่อนเดี๋ยวเพื่อนมาหาที่บ้านแล้วไม่เจอเดี๋ยวเพื่อนงอน เราก็รอคะยันสองทุ่ม จนทนหิวไม่ไหวเลยออกไป แล้วเราก็รีบกลับมาประมาณสี่ทุ่มกว่าๆรีบไปถามคนข้างบ้านว่ามีใครมาหามั้ย คนข้างบ้านก็ตอบว่าไม่มี ตอนนั้นเริ่มใจไม่ดีแล้วคะ เลยรีบเปิดเฟสไม่มีข้อความอวยพรวันเกิด เช็คไลน์ก็ไม่มี เฮ้ยย ทำไรกันอยู่วะะ สรุปคือวันนั้นเพื่อนไม่มาเลยคะทั้งเฟส ไลน์ ทุกๆช่องทางการติดต่อ พวกนางหายหน้าหายตาไปเลย จนถึงวันนี้ก็ผ่านไป1เดือนแล้วคะ นางก็ไม่มาเลย เปิดเทอมมาก็เจอหน้ากันทุกวันนะคะ แต่พวกนางไม่คุยกับเราเลย ทำเหมือนเราเป็นอากาศ หัวเราะพูดคุยกันปกติแต่ไม่คุยกับเราค่ะ รู้สึกแย่มากๆ ทำไมพวกเขาใจร้ายกับเราแบบนี้คะ เรายืนยันนะคะว่าก่อนหน้านั้นไม่เคยมีปัญหาอะไรกันเลย