เกริ่นให้ฟังกันก่อน
    ผมทำงานอยู่ร้านเหล้าแห่งหนึ่ง แล้ววันก่อนมีผู้หญิงคนหนึ่งสัญชาติเวียดนามมาสมัครงานใหม่ สวย น่ารัก ยิ้มเก่ง พูดไทยได้ชัดเจน ระหว่างทำงานผมก็สอนเธอและก็ชวนคุยไปด้วยตามประสาคนอัทธยาศัยดี(อิอิ) จนเพื่อนร้วมงานถึงกับต้องแซว หลังเลิกงานเราก็ไปนั่งกินข้าวที่ร้านอาหารข้างๆด้วยกันและผมก็ชวนเธอคุยอะไรหลายๆอย่าง ผมเป็นคนค่อนข้างพูดเก่งเฮฮา ขณะที่เธอเป็นคนเงียบๆขี้อายและได้แต่ยิ้มๆเวลาคุยกัน และจากนั้นผมก็อาสาไปส่งเธอที่บ้าน พอถึงบ้านแม่เธอออกมารับและขอบคุณผมและบอกผมว่าให้ฝากดูแลเธอด้วย แถมยังชวนผมเข้าไปนั่งกินน้ำที่บ้านอีก แต่ผมปฎิเสธไปเพราะเกรงใจและจะรีบกลับบ้านไปนอนด้วย
หลังจากผมกลับมาถึงบ้านผมก็คิดในใจว่า เออ.. ใกล้จะวาเลนไทน์ละเลยอยากเซอไพรส์อะไรเธอนิดหน่อย แต่เรื่องมันไม่ได้สวยงามแบบนี้
เรื่องมีอยู่ว่า
    วันต่อมาทุกอย่างปรกติทุกอย่างเราทำงานด้วยกันคุยกันเหมือนเดิมและเธอก็ยังยิ้มให้ผมทุกครั้งที่เดินผ่านกัน แต่ที่ไม่ปรกติคือ เมื่อหลังเลิกงานผมอาสาไปส่งเธอเหมือนเดิม แต่คราวนี้กลับเธอปฎิเสธผมอย่างไม่ใยดี แถมยังชวนเพื่อนผู้ชายที่ทำงานด้วยกันอีกคนให้กลับไปเป็นเพื่อนเธออีก ผมก็กระซิบเพื่อนผู้ชายคนนั้นว่า "เห้ยๆนี่ เดี๋ยวชั้นไปส่งเอง นายไม่ต้อง" พอซิบเสร็จเพื่อนผมก็ปล่อยให้ผมไปแทน แต่เธอไม่ยอม เธอรั้นจะไปกับเพื่อนผม ผมพยายามตื้อเธออยู่พักใหญ่ จนสุดท้ายเธอเดินกลับไปเอง ผมก็งงว่าเกิดอะไรขึ้นผมเลยขับรถตามเธอไปและตะโกนเรียกให้ขึ้นรถ แต่เธอไม่สนใจผมจนแท็กซี่ผ่านมาเธอจึงโบกแท็กซี่และขึ้นรถหนีผมไป ผมก็ได้แต่นั่งงงอยู่ในรถว่านี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้น ผมก็ว่าวันก่อนผมทำคะแนนได้ดี ทำให้เธอพอประทับใจผมบ้างแล้วนะ แต่มาวันนี้อยู่ดีๆเธอก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ ผมงงมากว่าเธอเป็นอะไรไปเธอกำลังคิดอะไรอยู่ หรือผมทำอะไรผิดพราดไป ขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆด้วยครับ เผื่อจะได้เป็นแนวทางให้ผมได้บ้าง ขอบคุณล่วงหน้า