เราเป็นคนนึงที่ครอบครัวมีเงินใช้ปกติดี ฐานะปานกลาง พ่อแม่ส่งเรียนให้อยู่โรงเรียนเอกชนได้ เราก็อยู่อย่างสบายมาตลอด พ่อแม่เราขยันทำงานมากทำให้เราได้อยู่อย่างสบาย เราก็พึ่งจบมอหกค่ะ แต่แล้วครอบครัวเรากลับไม่เหลืออะไรเลย เพราะการพนันของแม่แม่เราเข้าบ่อนเป็นหนี้หลายล้าน จากเงินเดือนพ่อเรา สามหมื่นตอนนี้ก้อเหลือใช้แต่ละเดือนแค่สองสามพัน คิดดูดิจะพอกินอะไร ส่วนแม่เราทำธุกิจส่วนตัวตอนนี้ล่มไปหมดแล้ว แต่ละวันเราร้องไห้กับสิ่งที่เเม่เราทำมาทั้งหมด รู้สึกผิดหวังมาก ตอนนี้ครอบครัวไม่เหลืออะไรแล้ว จากคนที่ไม่เคยอยู่ในสภาพนี้มันทรมานนะ ตอนนั้นเป็นช่วงที่เราจบมอหกพอดี เราอยุ่บ้านเรารุ้สึกโคตรไม่มีความสุขเลยว่ะ เราเลยต้องมาอยู่ดับเพื่อนมาทำงานกับเพื่อน พ่อแม่ก้อจะไม่ให้มาแต่เค้าก้อเห็นเราซึมๆเหงาๆมาเป็นเดือนไม่ยอมพูดจากับใคร พ่อแม่เลยปล่อยให้มา เราต้องมาทำงานทั้งร้อนทั้งเหนื่อยกะว่าจะได้เก็บเงินไว้ใช้แต่ทำงานมาแต่ละที ไม่มีเงินเก็บเลยตลอดสามสี่เดือนที่ผ่านมา รู้สึกว่าตัวเองลำบากมากไม่เคยลำบากแบบนี้มาก่อน มีครั้งนึงเราเริ่มท้อ ท้อมาก เหนื่อยด้วย เคยคิดอยากฆ่าตัวตาย แต่ก็ไม่กล้า เรากลัว ก็ได้แต่คิดนะ แต่เราก็ไม่ทำหรอก
เจอปัญหาเยอะมาก แต่เพื่อนเราคนนี้ที่เราไปอยุ่ด้วยเค้าช่วยเราตลอดเป็นเพื่อนที่แสนดีมาก ตอนที่เราทำงานอยุ่เราก็อยู่กับเพื่อนไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด มีเรื่องอะไรเราจะปรึกษากัน เราทำงานกันที่ที่หนึ่งเป็นงานสุจริตนะ เรารู้จักกับพี่คนๆนึงพี่เค้าชื่อแมน เค้าเป็นคนสูง ผอมๆหน่อย หน้าตาไม่ได้ดีอะไรมากมาย เค้าเป็นคนมาฝึกงานให้เราค่ะ พี่เค้าอัธยาศัยดีมาก เราก็เฉยๆกับพี่แมนนะเราชอบแกล้งคนอยุ่แล้ว เรากะพี่อมนมักจะเล่นด้วยกันบ่อยๆ สนิทกันจนเป็นเพื่อนเลยค่ะ วันนึงที่เค้าก้อเชิงเข้ามาจีบเรา เราก็เฉยๆนะ แต่นับเราก็ยิ่งเหมือนจะเปิดใจให้พี่แมนเริ่มชอบพี่แมนค่ะ แต่พี่แมนไม่เคยเอ่ยปากขอเราเป็นแฟนเลย พี่เค้าความลับเยอะมาก เราดูไม่ออกเลย เหมือนพี่เค้าจะมีผู้หญิงคนนึง แต่เค้าบอกว่าเป็นแค่เพื่อน เราก็เชื่อพี่เค้านะ แต่มีเพื่อนร่วมงานมาถามเราว่าพี่แมนจีบหรอ แล้วถามเราว่ารับได้หรอที่เค้ามีแฟนแล้ว อะไรประมาณเนี้ยอ่ะ เราก็รู้สึกอึ้งอยู่นะ แต่เราก็ไปถามพี่เค้าอีกครั้งเค้าก็บอกว่าแค่เพื่อน เคยแอบชอบ แต่เพื่อนของพี่เค้ามีแฟนแล้ว เราก็ไม่ได้คิดอะไรไงคะ เราก็เริ่มรู้สึกดีกะพี่เค้าเรื่อยๆนะ พี่แมนดีตรงที่เค้าไม่สูบบุหรี่ ไม่กินเหล้าแต่ก็มีบ้างล่ะตามประสาผช เราก็มีไปไหนมาไหนกันบ้าง ไปกินข้าวกัน มีไปรับมาส่งที่บ้านเพื่อนบ้างที่ทำงานบ้าง ตอนนี้เรารู้สึกดีกับพี่แมนมากเลย
จนมาวันนึงพี่เค้าชวนเราไปกรุงเทพตอนแรกเราว่าจะไม่ไปเพราะเราทำงานมาเงินก็ไม่ค่อยมี แต่เราก็ตัดสินใจไป ก็ไม่รุ้ทำไมนะถึงได้ตัดสินใจไปกับพี่แมน ตอนที่จะไปกรุงเทพกันพี่เค้าดูแลเราดีมากเลยนะ เราไปนอนหอเพื่อนพี่แมนที่กรุงเทพค่ะ คืนแรกที่เราไป เพื่อนเค้าไม่ได้อยู่ห้องค่ะ เพื่อนพี่เค้าไปต่างจังหวัดทำให้เราอยู่สองคน แต่คืนแรกเราไม่ได้มีอะไรกันนะคะ จนกระทั่งวันที่เราไปทำธุระกันเสดกลับมาที่ห้องพี่เค้าก็เริ่มค่ะ แต่เราพยายามไม่อยากจะมีอะไรกับพี่เค้าพยายามห้ามแต่ก็สู้แรงเค้าไม่ได้จนเรายอมค่ะ วันนั้นเราก็มีอะไรกัน
วันจะกลับกันค่ะพี่เค้าดูเปลี่ยนไปมากเป็นคนละคนเลยจากคนที่ดูแลเราอย่างดีแต่กลับเปลี่ยนเป็นคนที่ไม่สนใจเราเลยค่ะ ระหว่างทีร่นั่งรถกลับเราไม่ได้คุยอะไรกันเลยค่ะ พี่เค้านิ่งมาก เราได้แต่จับมือพี่เค้าไว้กลัวว่าเค้าจะทิ้งเรา หลังจากที่พี่แมนลงรถเค้าไม่ค่อยใส่ใจเหมือนเมื่อก่อน ทำให้ฉันร้องไห้บนรถเลยค่ะ มันรู้สึกเจ็บมากที่พี่แมนทำแบบนี้ เรากับพี่แมนก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกันเลยค่ะ มีบ้างแต่นานๆทีค่ะ
จนถึงวันที่ที่เราต้องไปเรียนที่มหาวิทยาลัย เราเลือกเรียนรามเพราะคิดว่าที่บ้านมัปันหาเรื่องเงิน ก็คิดว่าจะส่งตัวเองเรียนค่ะ แต่เรากไม่มีเงินที่จะจ่ายค่าหอ ค่าหน่วยกิจที่รามหรอกค่ะ เราก็มีขอแม่บ้าง เรารู้นะคะว่าแม่ไม่มีให้ แต่เราก็ดื้อพยายามที่จะเรียนให้ได้ ทำไงได้ล่ะ อยากเรียนนีนา เราพยายามหางานที่นี่ทำนะแต่ก็ไม่ดีสักทเ่าไหร่เปลี่ยนหลายงานเงินก็ไม่ค่อยมีค่ะ ทำงานไปเรียนไป แต่ทำงานได้เงินน้อยมากเราไม่พอใช้เลยค่ะ รู้สึกแบบเริ่มเหนื่อยที่บ้านก็ไมได้ส่งเงินมาให้ใช้แล้วไม่รู้จะทำยังไง พี่แมนก็มีถามบ้างว่ามีอะไรก็ให้ช่วย ด้วยความที่เราเป็นคนเกรงใจคนมากๆ เราก็ไม่กล้าขอความช่วยเหลือ เราก็ต้องอดทนกับสภาพแบบนี้ไปก่อน เราเริ่มท้อร้องไห้ทุกวัน งานก็ไม่ได้ทำทุกวันทำให้ไม่ค่อยมีเงินใช้ โทรศัพท์ก็ไม่มีใช้เหมือนอย่างเมื่อก่อน โคตรทรมานนะบอกตรงๆ นอกจจากต้องหมดหวังจากครอบครัวแล้วต้องหมดหวังกับ ผช คนนึงอีก คือพี่แมน เค้ามาธุระที่ กทม เค้าก้อมาหาเราบ้างอะไรบ้าง แต่เค้ากลับไม่เคยใส่ใจเราเลย ไม่เคยที่จะบอกรัก ไม่เคยที่จะขอเป็น คบเราแบบลับๆหรอ????? จนเรารู้ว่าเค้ามีใครอยู่ เค้ามี ผญ คนนั้นอยู่ เค้าจะมาทำแบบนี้กับเราเพื่ออะไร เรื่องเซ็กหรอหรือเพี่เค้าแค่เหงาเป็นผชเจ้าชู้หาหลอกผญไปทั่วหรอ เราร้องไห้มามากกับครอบครัวเราแล้วนะ เราต้องมาร้องไห้กับผชคนนี้อีกหรอ รู้สึกเจ็บว่ะ โคตรผิดหวังอ่ะ
ตอนนี้อยู่ยากว่ะ ครอบคัวที่ไม่เหลืออะไรเลย ต้องอยู่แบบกินบ้างไม่ได้กินบ้าง เรายังดีมีเพื่อนดี แต่เราก็เกรงใจเพื่อนนะ รู้สึกท้อแล้ว ตอนนี้เรื่องพี่แมนก็มาทำให้เราคิดมากอีก บอกตรงๆตอนนี้เรารักพี่แมนมาก หมดหวังว่ะ เจอแต่เรื่องแย่ๆ คิดนะไม่อยากจะอยู่แล้ว แต่ก็ได้แต่คิดไง เริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว ตอนนี้ได้แต่อยู่ไปวันๆไม่รู้จะมีชีวิตเป็นยังไง แต่ก็ได้แค่ทน รู้สึกว่าตอนนี้เราย่ำแย่มาก ก็แค่อยากระบายบ้างมันอึดอัดในใจ บอกตรงๆไม่เหลือใครจริงๆนอกจากเพื่อน พ่อแม่ญาตพี่น้องไม่เคยสนด้วยซ้ำว่าเราจะเป็นยังไง แล้วช่วงนี้สอบด้วยไม่กะจิตกะใจจะอ่านหนังสือเลย เครียดมากค่ะ นอนไม่คอ่ยหลับ
ยอมแพ้กับชีวิตแบบนี้ เหนื่อย ท้อมาก เริ่มไม่ไหวแล้ว
เจอปัญหาเยอะมาก แต่เพื่อนเราคนนี้ที่เราไปอยุ่ด้วยเค้าช่วยเราตลอดเป็นเพื่อนที่แสนดีมาก ตอนที่เราทำงานอยุ่เราก็อยู่กับเพื่อนไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด มีเรื่องอะไรเราจะปรึกษากัน เราทำงานกันที่ที่หนึ่งเป็นงานสุจริตนะ เรารู้จักกับพี่คนๆนึงพี่เค้าชื่อแมน เค้าเป็นคนสูง ผอมๆหน่อย หน้าตาไม่ได้ดีอะไรมากมาย เค้าเป็นคนมาฝึกงานให้เราค่ะ พี่เค้าอัธยาศัยดีมาก เราก็เฉยๆกับพี่แมนนะเราชอบแกล้งคนอยุ่แล้ว เรากะพี่อมนมักจะเล่นด้วยกันบ่อยๆ สนิทกันจนเป็นเพื่อนเลยค่ะ วันนึงที่เค้าก้อเชิงเข้ามาจีบเรา เราก็เฉยๆนะ แต่นับเราก็ยิ่งเหมือนจะเปิดใจให้พี่แมนเริ่มชอบพี่แมนค่ะ แต่พี่แมนไม่เคยเอ่ยปากขอเราเป็นแฟนเลย พี่เค้าความลับเยอะมาก เราดูไม่ออกเลย เหมือนพี่เค้าจะมีผู้หญิงคนนึง แต่เค้าบอกว่าเป็นแค่เพื่อน เราก็เชื่อพี่เค้านะ แต่มีเพื่อนร่วมงานมาถามเราว่าพี่แมนจีบหรอ แล้วถามเราว่ารับได้หรอที่เค้ามีแฟนแล้ว อะไรประมาณเนี้ยอ่ะ เราก็รู้สึกอึ้งอยู่นะ แต่เราก็ไปถามพี่เค้าอีกครั้งเค้าก็บอกว่าแค่เพื่อน เคยแอบชอบ แต่เพื่อนของพี่เค้ามีแฟนแล้ว เราก็ไม่ได้คิดอะไรไงคะ เราก็เริ่มรู้สึกดีกะพี่เค้าเรื่อยๆนะ พี่แมนดีตรงที่เค้าไม่สูบบุหรี่ ไม่กินเหล้าแต่ก็มีบ้างล่ะตามประสาผช เราก็มีไปไหนมาไหนกันบ้าง ไปกินข้าวกัน มีไปรับมาส่งที่บ้านเพื่อนบ้างที่ทำงานบ้าง ตอนนี้เรารู้สึกดีกับพี่แมนมากเลย
จนมาวันนึงพี่เค้าชวนเราไปกรุงเทพตอนแรกเราว่าจะไม่ไปเพราะเราทำงานมาเงินก็ไม่ค่อยมี แต่เราก็ตัดสินใจไป ก็ไม่รุ้ทำไมนะถึงได้ตัดสินใจไปกับพี่แมน ตอนที่จะไปกรุงเทพกันพี่เค้าดูแลเราดีมากเลยนะ เราไปนอนหอเพื่อนพี่แมนที่กรุงเทพค่ะ คืนแรกที่เราไป เพื่อนเค้าไม่ได้อยู่ห้องค่ะ เพื่อนพี่เค้าไปต่างจังหวัดทำให้เราอยู่สองคน แต่คืนแรกเราไม่ได้มีอะไรกันนะคะ จนกระทั่งวันที่เราไปทำธุระกันเสดกลับมาที่ห้องพี่เค้าก็เริ่มค่ะ แต่เราพยายามไม่อยากจะมีอะไรกับพี่เค้าพยายามห้ามแต่ก็สู้แรงเค้าไม่ได้จนเรายอมค่ะ วันนั้นเราก็มีอะไรกัน
วันจะกลับกันค่ะพี่เค้าดูเปลี่ยนไปมากเป็นคนละคนเลยจากคนที่ดูแลเราอย่างดีแต่กลับเปลี่ยนเป็นคนที่ไม่สนใจเราเลยค่ะ ระหว่างทีร่นั่งรถกลับเราไม่ได้คุยอะไรกันเลยค่ะ พี่เค้านิ่งมาก เราได้แต่จับมือพี่เค้าไว้กลัวว่าเค้าจะทิ้งเรา หลังจากที่พี่แมนลงรถเค้าไม่ค่อยใส่ใจเหมือนเมื่อก่อน ทำให้ฉันร้องไห้บนรถเลยค่ะ มันรู้สึกเจ็บมากที่พี่แมนทำแบบนี้ เรากับพี่แมนก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกันเลยค่ะ มีบ้างแต่นานๆทีค่ะ
จนถึงวันที่ที่เราต้องไปเรียนที่มหาวิทยาลัย เราเลือกเรียนรามเพราะคิดว่าที่บ้านมัปันหาเรื่องเงิน ก็คิดว่าจะส่งตัวเองเรียนค่ะ แต่เรากไม่มีเงินที่จะจ่ายค่าหอ ค่าหน่วยกิจที่รามหรอกค่ะ เราก็มีขอแม่บ้าง เรารู้นะคะว่าแม่ไม่มีให้ แต่เราก็ดื้อพยายามที่จะเรียนให้ได้ ทำไงได้ล่ะ อยากเรียนนีนา เราพยายามหางานที่นี่ทำนะแต่ก็ไม่ดีสักทเ่าไหร่เปลี่ยนหลายงานเงินก็ไม่ค่อยมีค่ะ ทำงานไปเรียนไป แต่ทำงานได้เงินน้อยมากเราไม่พอใช้เลยค่ะ รู้สึกแบบเริ่มเหนื่อยที่บ้านก็ไมได้ส่งเงินมาให้ใช้แล้วไม่รู้จะทำยังไง พี่แมนก็มีถามบ้างว่ามีอะไรก็ให้ช่วย ด้วยความที่เราเป็นคนเกรงใจคนมากๆ เราก็ไม่กล้าขอความช่วยเหลือ เราก็ต้องอดทนกับสภาพแบบนี้ไปก่อน เราเริ่มท้อร้องไห้ทุกวัน งานก็ไม่ได้ทำทุกวันทำให้ไม่ค่อยมีเงินใช้ โทรศัพท์ก็ไม่มีใช้เหมือนอย่างเมื่อก่อน โคตรทรมานนะบอกตรงๆ นอกจจากต้องหมดหวังจากครอบครัวแล้วต้องหมดหวังกับ ผช คนนึงอีก คือพี่แมน เค้ามาธุระที่ กทม เค้าก้อมาหาเราบ้างอะไรบ้าง แต่เค้ากลับไม่เคยใส่ใจเราเลย ไม่เคยที่จะบอกรัก ไม่เคยที่จะขอเป็น คบเราแบบลับๆหรอ????? จนเรารู้ว่าเค้ามีใครอยู่ เค้ามี ผญ คนนั้นอยู่ เค้าจะมาทำแบบนี้กับเราเพื่ออะไร เรื่องเซ็กหรอหรือเพี่เค้าแค่เหงาเป็นผชเจ้าชู้หาหลอกผญไปทั่วหรอ เราร้องไห้มามากกับครอบครัวเราแล้วนะ เราต้องมาร้องไห้กับผชคนนี้อีกหรอ รู้สึกเจ็บว่ะ โคตรผิดหวังอ่ะ
ตอนนี้อยู่ยากว่ะ ครอบคัวที่ไม่เหลืออะไรเลย ต้องอยู่แบบกินบ้างไม่ได้กินบ้าง เรายังดีมีเพื่อนดี แต่เราก็เกรงใจเพื่อนนะ รู้สึกท้อแล้ว ตอนนี้เรื่องพี่แมนก็มาทำให้เราคิดมากอีก บอกตรงๆตอนนี้เรารักพี่แมนมาก หมดหวังว่ะ เจอแต่เรื่องแย่ๆ คิดนะไม่อยากจะอยู่แล้ว แต่ก็ได้แต่คิดไง เริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว ตอนนี้ได้แต่อยู่ไปวันๆไม่รู้จะมีชีวิตเป็นยังไง แต่ก็ได้แค่ทน รู้สึกว่าตอนนี้เราย่ำแย่มาก ก็แค่อยากระบายบ้างมันอึดอัดในใจ บอกตรงๆไม่เหลือใครจริงๆนอกจากเพื่อน พ่อแม่ญาตพี่น้องไม่เคยสนด้วยซ้ำว่าเราจะเป็นยังไง แล้วช่วงนี้สอบด้วยไม่กะจิตกะใจจะอ่านหนังสือเลย เครียดมากค่ะ นอนไม่คอ่ยหลับ