เรื่องเป็นมาอย่างนี้ค่ะ คือแฟนเรามีโอกาสได้ไปห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งใน กทม. ส่วนเราไม่ได้ไปค่ะเราไม่ว่าง เราทำงานอยู่ที่ออฟฟิตค่ะ แฟนก็โทรมาบอกว่ามาเที่ยวห้าง.... อยากได้อะไรหรือเปล่าจะซื้อไปให้ เราเลยบอกไปว่าซื้อมาม่าหมูสับต้มยำมาให้ เน้นไปด้วยนะคะว่ารส หมูสับต้มยำ เขาก็บอกว่าจะซื้อมาให้ พอเรากลับมาหอ ก็เจอเขานั่งเล่นเกมอยู่ แล้วถามว่าได้ซื้อมาม่ามาให้มั้ยเขาก็บอกซื้อมาค่อ ใช่ค่ะเขาซื้อมาแต่เป็นรสหมูสับนะคะ เราก็เลยโกรธค่ะ และโมโห เพราะอยากกินถึงบอกให้ซื้อรสหมูสับต้มยำมา ด้วยความที่เขาฟังไม่ได้ศัพท์ เราก็เลยด่าเขาไปชุดนึงใหญ่ๆค่ะ แรงมากๆ เพราะเราเป็นคนขี้เหวี่ยงขี้วีน เวลาโมโหจะปรี้ดแตกมาก ยอมรับค่ะว่าอารมณ์ไม่ดีมาจากที่ทำงานแล้วค่ะ เราด่าเขาแรงมากๆถึงขั้นลามปามถึงพ่อถึงแม่เขาค่ะ เพราะตอนนั้นไม่ได้จะพูดยังไง แค่เรื่องง่ายๆเขายังฟังไม่เข้าใจขนาดเราย้ำแล้ว หรือถ้าไม่แน่ใจก็น่าจะโทรถามค่ะ เราถึงขั้นบอกเลิกเขาเลยค่ะเพราะเราทนไม่ไหวกับความซื่อบื้อของเขา พอบอกจะเลิก เขาก็ขอโทษขอโพยยกใหญ่ ขอโทษแล้วขอโทษอีก ง้อแล้วง้ออีก แทบจะกราบเราค่ะแต่ตอนนั้นแบบว่าไม่สนใจแล้วค่ะ แล้วเราก็ขับรถออกมาเที่ยวเล่นโดยทิ้งเขาไว้ในห้อง เราไม่อยากจะเสียเวลาคุยกับเขาแล้วค่ะ แล้วเขาก็ทักเฟสบุ้คมาหาเราว่าถ้าอยากจะไปจากเขาก็ไม่เป็นไร เขาจะไม่ห้ามค่ะ เราก็ด่าเขากลับไปอีก ประมานว่าอย่ายุ่ง ไปไกลๆ แล้วก็ด่าไปอีกสารพัดสารเพแรงสุดเลยค่ะ จนสุดท้ายเขาบอกว่า ไม่รักเขาแล้วหรอ ความดีเขาไม่มีแล้วใช่มั้ย แค่ซื้อของผิดแค่นี้ไม่เห็นต้องโกรธเป็นฟืนเป็นไฟไล่อย่างกับหมูหมาแบบนี้เลย เราก็ปิดเครื่องไปเลยค่ะจนตอนนี้ก็ไม่ได้คุยกัน
     เรางงค่ะ เราเหวียง วีนแบบนี้มาตั้งแต่ต้นแล้วแต่เขาก็บอกไม่เป็นอะไรๆ ถ้ารับไม่ได้ก็ควรจะบอกตั้งนานนะคะว่ารับไม่ได้เราด่าแค่นี้มันน้อยไปด้วยซ้ำค่ะก็เราโกรธ เราไม่มีสิทจะเหวี่ยงใส่เขาเลยหรือคะ เราผิดหรือคะ