ฉากนี้ หนังพยายามดึงให้เราเคลิ้มไปกับบรรยากาศผ่อนคลายของทั้ง 4 คนในห้อง
จ่าดอนคุยสาวเยอรมัน เลิกทำให้กลัวหรือตกใจ เอาไข่ให้ ล้างตัว โกนหนวด
มุมกิ๊กกั๊กของนอร์แมนกับน้องเอมม่า เล่นเปียโน ร้องเพลงกัน ซั่มกัน
ซึ่งมันเป็นมุมดีๆ ที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ในสงครามโหดระห่ำแบบนี้ แต่ก็ถูกพวกเกรดี้เข้ามาทำลาย
โดยพวกเกรดี้เนี่ยแหละ เป็นตัวดึงคนดูและนอร์แมนจากมุมโลกสวย ให้กลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง
ตรงนี้ผมชอบความห่ามของเกรดี้มากๆ แบบว่าได้ใจดีครับ

ส่วนตัวจ่า เก๋าพอและรู้ดีอยู่แล้วว่าอะไรเป็นอะไร แต่ก็แบบ ขอกรูชิลๆ ซักนิดเลยไม่ได้เลยหรอวะ
สังเกตได้ว่า จ่าทำหน้าเบื่อๆ แต่ในสีหน้านั้นก็บ่งบอกถึงความเข้าใจในตัวลูกน้องทั้ง 3
จึงชี้เรียงตัวว่า เอ็ง เอ็ง และเอ็ง ทำลายบรรยากาศดีๆ ของข้าไม่สำเร็จหรอกเว้ย แล้วกินต่อแบบไม่สนใจ

จนกอร์โดงัดเรื่องที่นอยที่สุดของทุกคนขึ้นมาพูด คือเรื่องฆ่าม้า
จ่าถึงกับวางช้อน แหลกไม่ลง บรรยากาศแย่ลงในที่สุด
จากนั้นเกรดี้ก็ตอกย้ำว่า ต่อให้นั่งกินข้าวทำดีกับสาวเยอรมัน มันก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
สงครามก็ยังเป็นสงคราม ลามปามมากเกินแบบที่ คคห1 ว่า สุดท้ายจ่าเลยฟิวส์ขาดครับ