เมื่อนักเขียนการ์ดอวยพร “Theodore Twombly” (Joaquin Phoneix) ผู้ไม่ถนัดความรู้สึกในชีวิตจริง และกำลังอยู่ในระยะทำใจหลังจากแยกทางกับภรรยา “Catherine” (Rooney Mara) ได้ซื้อระบบปัญญาประดิษฐ์ที่เพิ่งออกใหม่อย่าง “OS-1″ มาใช้ และนั่นทำให้เขาพบกับ “Samantha” (Scarlett Johansson) OS ที่แม้เขาจะได้ยินเพียงแค่เสียง แต่ไม่นาน Theodore ก็เริ่มตกหลุมรักคอมพิวเตอร์เข้าให้แล้วแม้เนื้อเรื่องอาจไม่แปลกใหม่มาก เพราะหนังแนวแบบคนรักสิ่งไม่มีมีชีวิต รักหุ่นยนต์ รักคอมพิวเตอร์ ก็มีสร้างออกมาแล้ว แต่ที่ Her ทำได้จับใจมากคือการดำเนินเรื่องที่ไม่บีบคั้นแต่ค่อยซึมลึกเข้าไปในความรู้สึก รวมถึงการสร้างบรรยากาศของเรื่องที่ออกมาได้ “เหงา” จับใจ ชอบโทนสีในเรื่องที่แม้จะเน้นสีแดงและพวกสีสดเป็นหลัก แต่ก็ถ่ายออกมาในโทนสีที่ดูหม่นๆ ที่น่าสนใจคือ โลกอนาคตใน Her ไม่ใช่โลกที่เต็มไปด้วยความวุ่นวายหรือปัญหาอย่างโลกอนาคตในเรื่องอื่น ตรงกันข้ามมันเป็นโลกที่เรียบง่าย สะอาด สวยงาม แต่ในความเรียบง่ายเราก็จะเห็นถึงความโดดเดี่ยว ที่คนเริ่มอยู่กับตัวเองมากขึ้น ปฏิสัมพันธ์กับสังคมน้อยลง และหันไปหาเทคโนโลยีแทน ซึ่งการรักกับ OS ก็ดูไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาดอะไรนักในยุคนั้น Her จึงไม่ได้ตั้งคำถามกับเราว่า คนกับคอมพิวเตอร์สามารถรักกันได้มั้ย แต่อยู่ที่เราควรวางรูปแบบความสัมพันธ์ความรักแบบนั้นอย่างไรกัน

หลายคนอาจคิดว่า Theodore เป็นคนประเภทหลีกหนีสังคมจนต้องหันมารักกับสิ่งไม่มีชีวิต แต่เปล่าเลย ใน Her แสดงให้เห็นว่า Theodore เป็นคนที่อยากเข้าสังคมมาก เขามีเพื่อน เขาอยากมีความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง แต่ประเด็นคือแม้ Theodore จะอยากเข้าสังคมขนาดไหน เขาก็ยังเป็นพวกชอบเก็บความรู้สึก และที่สำคัญคือเขาไม่ชอบ/รับไม่ได้กับความรู้สึกที่อาจต้อง “ผิดหวัง” ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับคู่นัดบอดจึงต้องจบลง ส่วนหนึ่งเพราะ Theodore อาจยังกลัวว่าเรื่องมันจะจบเช่นเดียวกับที่เคยเกิดขึ้นกับเขาและภรรยา
เวลา “เหงา” หลายคนมักแนะนำว่า ก็หาใครสักคนมาเป็นคู่สิ ไม่ใช่ว่าพวกเราจะชอบความเหงา เราอยากหลีกหนีจากมัน แต่เราก็กลัวความเจ็บปวดที่อาจตามมาเช่นกัน เพราะความรักความสัมพันธ์ในชีวิตจริงแม้ว่าจะมีมุมที่สุข แต่บางครั้งมันก็อาจจบด้วยมุมที่เศร้าแบบที่เราไม่ชอบเช่นกัน Theodore คือตัวแทนของผู้คน ชาย หญิงประเภทนี้ คนที่ที่คาดหวังความสัมพันธ์ไว้สูง จนไม่อยากจะมีความสัมพันธ์กับใครง่ายๆ สุดท้ายเลยลงเอยด้วยการอยู่กับตัวเองเป็นหลัก ในพื้นที่ที่เขาสามารถควบคุมได้ ในพื้นที่ที่ปลอดภัยจากความเจ็บปวด จนกว่าเขาจะแนใจกับใครสักนั่นแหละถึงจะออกจากพื้นที่นั้น ซึ่งจริงๆแล้วก็คือคนเห็นแก่ตัวคนหนึ่ง

อาจเพราะเหตุนี้เองที่ทำให้ Theodore หลงรัก Samantha เพราะนอกจากเธอจะเป็นระบบปฏิบัติการอัจฉริยะ เข้าใจเราในทุกเรื่อง  แถม  ยังเป็นระบบปฏิบัติการที่ Theodore เป็นคนไป “ซื้อ” มา ในแง่หนึ่ง Theodore จึงถือตัวเองเป็นเจ้าของ Samantha และ Samantha จะเป็นของเขาคนเดียว ความรอบรู้และฉลาดของ Samantha ยังทำให้ Theodore มองว่าเธอคงไม่ทำให้เขาต้องเศร้าเสียใจเหมือนที่ Catherine นั่นอาจเป็นเหตุผลที่ทำให้ Theodore รัก Samantha นี่คือพื้นที่ที่ปลอดภัยที่เขาจะรักใครคนหนึ่งได้โดยไม่ต้องกังวลว่าเขาจะเสียใจภายหลัง
แก่นจึงอาจไม่อยู่ที่ว่าคนกับ OS สามารถรักกันได้มั้ย แต่อยู่ที่ว่าไม่ว่าจะรักกับคนหรือรักกับ OS สุดท้ายมันก็ต้องพร้อมเสี่ยงที่จะรับความผิดหวังเหมือนกัน

ในตอนสุดท้ายแล้วหนังจึงสอนบทเรียนพวกขี้กลัวทั้งหลาย  ถ้าเขาไม่อยากเป็นผู้ชายเหงาๆ อีกต่อไป Theodore อาจต้อง “กล้า” ที่จะก้าวไปสร้างความสัมพันธ์ในชีวิตจริง ไม่ว่าผลของมันจะเป็นอย่างไรก็ตาม