นิยายเรื่อง นี่เป็นเรื่องราวของหญิงสาวที่ชื่อว่า พริก หรือ พิมพ์รัก เธอเป็นคนที่มีจิตใจดี มีเหตุผล มุ่งมัน อดทนและศัทธาในความฝัน แต่ยังมีอีกหนึ่งนิสัยที่ติดตัวมาแต่เกิดยังแก้ไม่หายนั้นคือชอบกวนประสาท(กวนตีน)ชาวบ้าน ทำเอาคนรอบตัวทั้งรักทั้งอยากกจะระโดนถีบไปพร้อมๆกัน
หากผู้อ่านได้ติดตามอ่านนิยายเรื่องนี้อย่างต่อเนื่อง จะได้พบกับความรักในหลากหลายรูปแบบ และการตามหาความฝันของภาพฟ้าที่ทั้งฮาตลกโป๊กแตกและเศร้าไปพร้อมๆกัน แต่ผู้เขียนรับรองว่านิยายเรื่องนี้จะให้แง่คิดในการใช้ชีวิต ความรัก ความเสียสละ ทุกตัวละครมีเหตุผลในการกระทำ อย่างแน่นอน
สำหรับนิยายเรื่องนี้ผู้เขียนต้องขอบอกไว้ก่อนว่าเป็นนิยายที่ผู้เขียนเขียนขึ้นเป็นครั้งแรก และผู้เขียนได้รวบรวม ประสบณ์การทั้งหมดที่มี ทั้งดีไม่ดี บรรจงเขียนลงออกมาเป็นนิยายให้ผู้อ่านได้อ่าน
สำหรับเนื้อเรื่องจะลงมาให้อ่านเป็นตอนๆไป จะลงให้ทุกสัปดาห์นะ โปรดติดตามนะคะ ความจริงการเขียนนิยายเป็นความใฝ่ฝันอย่างหนึ่งของผู้เขียน แต่ความใฝ่ฝันอันสูงสุดของผู้เขียนคือ การมีคนอ่านนิยายที่ผู้เขียนได้เขียนขึ้นขอบคุณค่ะ
ปล.ผู้อ่านสามารถแสดงความคิดเห็นได้โดยไม่ต้องคำนึงถึงจิตใจของผู้เขียนแต่อย่างใด(ด่าได้เลย ตามสบาย) ผู้เขียนยินดีรับความคิดเห็นมาต่อยอดและปรับปรุง ขอบพระคุณทุกท่านที่ทนอ่านจนถึงบรรทัดนี้
สุดใจฝัน ตอน 1
เอ้อ ในที่สุดฉันก็มาถึงสักที ” เฮ้โล่ ลอนดั้น” หญิงสาวพึมพำด้วยความดีใจก่อนหันตามไปมองต้นเสียงที่เรียก
“พริก พริก พี่อยู่ทางนี้“ สาวร่างผอมสูง ผิวคล้ำ ในตาสีดำสนิท พูดพลางกวักมือ
พริกเดินไปตามต้นเสียงแล้วก็หยุด อยู่ตรงหน้าดารินผู้ว่ากวักมือเรียกเธอ พร้อมยกมือไหว้
“ไหว้พระเถอะไอ้พริก”
“ เฮ้ยพี่รู้ได้งัย ว่าพริกไว้พระไม่ได้ไหว้พี่" คนไหว้พระพูดทำหน้าทะเล้น
“แหม่ ไม่เจอกันซะนาน กวนตีนขึ้นเป็นกองเละนะเอ็ง”
“โธ่พี่ ริน พริกล้อเล่น โหย แหย่นิดแหย่หน่อยทำงอนนะ”
“เอากระเป๋ามานี่พี่จะช่วยถือ แล้วก็เดินตามมา อย่าโอ้เอ้ “
“ค่ะ คุณพี่”
ดารินเดินอย่างรีบๆ แล้วมาหยุดตรงรถ เบ็นสีขาวรุ่นเก่า
เอาของมาเก็บหลังตรงนี้ ไอ้พริก
จร้า คุณพี่
พี่ ผู้ชายหน้ารถ ใช่ตาแฟร้ง สามีพี่ใช่ไหม
เออ ใช่ ทำมัยวะ
โหย ลุงแกอ้วนขึ้นนะพี่
ก็เออนะสิวะ มีเมียทำอาหารเก่งอย่างข้า ไม่อ้วนให้มันรู้ไป
เฮ้อ ตั้งแต่แต่งกับมันมา ไม่รู้ว่ามาเป็นเมีย หรือคนทำกับข้าวให้มัน
แหม่ ก็ฝีมือพี่อะ มันคนทำอาหารขั้นเทพ เชพกระทะเหล็กยังต้องยอมสิโรราบให้
พูดมากไปแล้วนะเอ็ง ไปไปไป ขึ้นรถไป๊
ไฮแฟร้ง สบายดีไหม พริกพูดทักทายด้วยภาษาอังกษที่ชัดเจนราวกับเจ้าของภาษา ทำเอาดารินทำเอาดารินถึงกับประหลาดใจ
ไฮ พาริก ผมสบายดีมากเพราะมีภรรยาคนสวยอยู่ใกล้ๆ แล้วพาริกละสบายดีไหม ชายแก่ ผู้มีรูปร่างอ้วนลงพุง ผมสีบลอนกล่าวทักด้วยภาษาไทยอย่างคุ้นเคย แฟร้งพูดภาษาไทยได้คล่องเพราะบริษัทเคยส่งไปคุมงานที่ประเทศไทยจนพบรักและแต่งงานกับดารินก่อนบริษัทเรียกตัวกลับอังกฤษ
สบายมากเลยแหละ จะไม่สบายก็เพราะคิดถึงพี่รินนี้แหละ ไม่เจอหน้ากันตั้งสองปีคิดถึงจะแย่ พริกตอบเป็นภาษาอังกฤษเพราะอยากฝึกพูดให้คล่องมากกว่านี้
ทำมาเป็นปากหวานนะเอ็งไอ้พริก
โห้พี่ริน จริงจริงนะ
เออ เออ เออ ข้าเชื่อ
ว่าแต่ภาษาอังกฤษดีขึ้นเยอะนะไอ้พริก
โห็ยพี่ถึงพริกจะเรียนจะจบเอกภาษาจีน แต่พริกก็ชอบภาษาอังกฤษ ฝึกท่องๆอ่านๆทุกวันมันก็ได้เอง ไม่เห็นยาก ไอ้พริกซะอย่างทำได้อยู่แล้ว จริงมะ
เออ ข้ารู้ว่าเอ็งมันเก่ง ดารินรู้สึกทั้งรักและเอ็นดูพริกแม้ว่าจะไม่มีความเกี่ยวดองทางสายเลือด แต่เธอก็เห็นพริกมาตั้งแต่เด็ก เห็นการเติบโต เห็นความมุ่งมั่น อดทนและความใฝ่ฝันในตัวของเด็กคนนี้มันเป็นสิ่งที่เธอประทับใจ
พร้อมออกรถหรือยัง จ๊ะดารินที่รัก แฟร้งหันมาถามภรรยาผู้เป็นที่รักของเขา
ไปเลย แฟร้งที่รัก
พี่รินพี่จะไปเลยทำไม
พี่ไม่ไปบ้านพี่เหรอ พริกพูดหน้าทะเล้น
เอะไอ้นี่ กวนตีนอีกแล้ว ปัญญาอ่อนจริงนะเอ็ง ประเดี๋ยวก็เตะลงรถ ดารินพูดพร้อมหันหลังมาเขกหัวพริก
โด่ พี่ พริกก็กวนเล่นๆ ไม่ได้หยอกตั้งนาน เอาหนา คิดถึงหรอกจึงหยอกเล่น พริกพูดด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์แบบทะเล้นซึ่งเป็นนิสัยของเจ้าหล่อน ที่ทำให้คนรอบต่างอย่างกระโดนถีบ และหลงรักไปพร้อมพร้อมกัน
สุดใจฝัน
หากผู้อ่านได้ติดตามอ่านนิยายเรื่องนี้อย่างต่อเนื่อง จะได้พบกับความรักในหลากหลายรูปแบบ และการตามหาความฝันของภาพฟ้าที่ทั้งฮาตลกโป๊กแตกและเศร้าไปพร้อมๆกัน แต่ผู้เขียนรับรองว่านิยายเรื่องนี้จะให้แง่คิดในการใช้ชีวิต ความรัก ความเสียสละ ทุกตัวละครมีเหตุผลในการกระทำ อย่างแน่นอน
สำหรับนิยายเรื่องนี้ผู้เขียนต้องขอบอกไว้ก่อนว่าเป็นนิยายที่ผู้เขียนเขียนขึ้นเป็นครั้งแรก และผู้เขียนได้รวบรวม ประสบณ์การทั้งหมดที่มี ทั้งดีไม่ดี บรรจงเขียนลงออกมาเป็นนิยายให้ผู้อ่านได้อ่าน
สำหรับเนื้อเรื่องจะลงมาให้อ่านเป็นตอนๆไป จะลงให้ทุกสัปดาห์นะ โปรดติดตามนะคะ ความจริงการเขียนนิยายเป็นความใฝ่ฝันอย่างหนึ่งของผู้เขียน แต่ความใฝ่ฝันอันสูงสุดของผู้เขียนคือ การมีคนอ่านนิยายที่ผู้เขียนได้เขียนขึ้นขอบคุณค่ะ
ปล.ผู้อ่านสามารถแสดงความคิดเห็นได้โดยไม่ต้องคำนึงถึงจิตใจของผู้เขียนแต่อย่างใด(ด่าได้เลย ตามสบาย) ผู้เขียนยินดีรับความคิดเห็นมาต่อยอดและปรับปรุง ขอบพระคุณทุกท่านที่ทนอ่านจนถึงบรรทัดนี้
สุดใจฝัน ตอน 1
เอ้อ ในที่สุดฉันก็มาถึงสักที ” เฮ้โล่ ลอนดั้น” หญิงสาวพึมพำด้วยความดีใจก่อนหันตามไปมองต้นเสียงที่เรียก
“พริก พริก พี่อยู่ทางนี้“ สาวร่างผอมสูง ผิวคล้ำ ในตาสีดำสนิท พูดพลางกวักมือ
พริกเดินไปตามต้นเสียงแล้วก็หยุด อยู่ตรงหน้าดารินผู้ว่ากวักมือเรียกเธอ พร้อมยกมือไหว้
“ไหว้พระเถอะไอ้พริก”
“ เฮ้ยพี่รู้ได้งัย ว่าพริกไว้พระไม่ได้ไหว้พี่" คนไหว้พระพูดทำหน้าทะเล้น
“แหม่ ไม่เจอกันซะนาน กวนตีนขึ้นเป็นกองเละนะเอ็ง”
“โธ่พี่ ริน พริกล้อเล่น โหย แหย่นิดแหย่หน่อยทำงอนนะ”
“เอากระเป๋ามานี่พี่จะช่วยถือ แล้วก็เดินตามมา อย่าโอ้เอ้ “
“ค่ะ คุณพี่”
ดารินเดินอย่างรีบๆ แล้วมาหยุดตรงรถ เบ็นสีขาวรุ่นเก่า
เอาของมาเก็บหลังตรงนี้ ไอ้พริก
จร้า คุณพี่
พี่ ผู้ชายหน้ารถ ใช่ตาแฟร้ง สามีพี่ใช่ไหม
เออ ใช่ ทำมัยวะ
โหย ลุงแกอ้วนขึ้นนะพี่
ก็เออนะสิวะ มีเมียทำอาหารเก่งอย่างข้า ไม่อ้วนให้มันรู้ไป
เฮ้อ ตั้งแต่แต่งกับมันมา ไม่รู้ว่ามาเป็นเมีย หรือคนทำกับข้าวให้มัน
แหม่ ก็ฝีมือพี่อะ มันคนทำอาหารขั้นเทพ เชพกระทะเหล็กยังต้องยอมสิโรราบให้
พูดมากไปแล้วนะเอ็ง ไปไปไป ขึ้นรถไป๊
ไฮแฟร้ง สบายดีไหม พริกพูดทักทายด้วยภาษาอังกษที่ชัดเจนราวกับเจ้าของภาษา ทำเอาดารินทำเอาดารินถึงกับประหลาดใจ
ไฮ พาริก ผมสบายดีมากเพราะมีภรรยาคนสวยอยู่ใกล้ๆ แล้วพาริกละสบายดีไหม ชายแก่ ผู้มีรูปร่างอ้วนลงพุง ผมสีบลอนกล่าวทักด้วยภาษาไทยอย่างคุ้นเคย แฟร้งพูดภาษาไทยได้คล่องเพราะบริษัทเคยส่งไปคุมงานที่ประเทศไทยจนพบรักและแต่งงานกับดารินก่อนบริษัทเรียกตัวกลับอังกฤษ
สบายมากเลยแหละ จะไม่สบายก็เพราะคิดถึงพี่รินนี้แหละ ไม่เจอหน้ากันตั้งสองปีคิดถึงจะแย่ พริกตอบเป็นภาษาอังกฤษเพราะอยากฝึกพูดให้คล่องมากกว่านี้
ทำมาเป็นปากหวานนะเอ็งไอ้พริก
โห้พี่ริน จริงจริงนะ
เออ เออ เออ ข้าเชื่อ
ว่าแต่ภาษาอังกฤษดีขึ้นเยอะนะไอ้พริก
โห็ยพี่ถึงพริกจะเรียนจะจบเอกภาษาจีน แต่พริกก็ชอบภาษาอังกฤษ ฝึกท่องๆอ่านๆทุกวันมันก็ได้เอง ไม่เห็นยาก ไอ้พริกซะอย่างทำได้อยู่แล้ว จริงมะ
เออ ข้ารู้ว่าเอ็งมันเก่ง ดารินรู้สึกทั้งรักและเอ็นดูพริกแม้ว่าจะไม่มีความเกี่ยวดองทางสายเลือด แต่เธอก็เห็นพริกมาตั้งแต่เด็ก เห็นการเติบโต เห็นความมุ่งมั่น อดทนและความใฝ่ฝันในตัวของเด็กคนนี้มันเป็นสิ่งที่เธอประทับใจ
พร้อมออกรถหรือยัง จ๊ะดารินที่รัก แฟร้งหันมาถามภรรยาผู้เป็นที่รักของเขา
ไปเลย แฟร้งที่รัก
พี่รินพี่จะไปเลยทำไม
พี่ไม่ไปบ้านพี่เหรอ พริกพูดหน้าทะเล้น
เอะไอ้นี่ กวนตีนอีกแล้ว ปัญญาอ่อนจริงนะเอ็ง ประเดี๋ยวก็เตะลงรถ ดารินพูดพร้อมหันหลังมาเขกหัวพริก
โด่ พี่ พริกก็กวนเล่นๆ ไม่ได้หยอกตั้งนาน เอาหนา คิดถึงหรอกจึงหยอกเล่น พริกพูดด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์แบบทะเล้นซึ่งเป็นนิสัยของเจ้าหล่อน ที่ทำให้คนรอบต่างอย่างกระโดนถีบ และหลงรักไปพร้อมพร้อมกัน