กระทู้นี้ อยากถามคุณผู้อ่านว่า
คุณเป็นลูกคนที่เท่าไหร่ของครอบครัว?

และเคยทราบหรือสังเกตกันมาก่อนหรือไม่ว่า
"ลำดับการเกิดของคนในครอบครัว" ทำให้บุคลิกภาพของบุคคลแตกต่างกัน !
ดังเช่น Alfred Adler (นักจิตวิทยาผู้คิดค้นทฤษฎีปัจเจกบุคคล) เคยเสนอแนวคิดไว้ว่า …





1. ลูกคนโต: มักจะมีบุคลิกภาพ เป็นคนเอาจริงเอาจังต่อชีวิต มีความรับผิดชอบ มักเป็นผู้นำ ผู้ไว้อำนาจแต่ถ้าแก้ความก้าวร้าวไม่ได้ ลูกคนโตมักมีบุคลิกภาพก้าวร้าว เคร่งเครียด และอิจฉาริษยา




2. ลูกคนรอง: มักมีบุคลิกภาพ เป็นคนไม่เคร่งเครียด ไม่เอาจริงเอาจังเท่าไรนัก มีนิสัยรักสนุก ไม่ค่อยสนใจที่จะเป็นผู้นำหรือรับผิดชอบสักเท่าไร แต่เมื่อลูกคนรองมีน้อง ความรู้สึกการแข่งขันจะเกิดขึ้นทันที ถ้าในครอบครัวมีสัมพันธภาพไม่ดีอาจทำให้ลูกคนรองที่กลายมาเป็นคนกลางอาจมีความรู้สึกว่าพ่อแม่ลำเอียง และเกิดปัญหาในที่สุด




3. ลูกคนเล็ก: มักมีบุคลิกภาพเป็นคนที่เอาแต่ใจตนเอง ช่างประจบ ชอบให้คนอื่น ช่วยเหลือ ได้รับความรักจากพ่อแม่พี่ๆ ค่อนข้างมาก ถ้าเลี้ยงดีก็จะดีมาก แต่ถ้าเลี้ยงตามใจมากเด็กอาจเสียในที่สุด




4. ลูกโทน: มักจะมีบุคลิกภาพที่มักจะเอาแต่ใจตนเอง มักถูกตามใจจนเคยตัว แต่ถ้าครอบครัวสอนให้รู้เหตุรู้ผลลูกโทนจะมีความเชื่อมั่นในตนเอง องอาจ นับถือตนเอง แต่ความรับผิดชอบอาจน้อยเพราะต้องการอะไรก็มักจะได้โดยง่ายจึงไม่รู้ค่าของสิ่งที่มี เนื่องจากเป็นลูกคนเดียวของครอบครัว จึงได้รับความรักจากพ่อแม่ไปเต็มๆ (ไม่มีข้อเปรียบเทียบกับลูกคนอื่นๆ) การเลี้ยงดูจากครอบครัวมักเป็นแบบประคบประหงม ดูแลอย่างดี ไปไหนก็พาไปด้วย ซื้อของอะไรมาก็ได้รับอยู่คนเดียวเลย ไม่ต้องไปแบ่งปันให้กับใคร อย่างไรก็ตามเด็กจะได้รับการเลี้ยงดูมาด้วยความคาดหวังจากคนเป็นพ่อแม่ ว่าถ้าลูกคนนี้เป็นอะไรไปหรือตายจากไป ทุกอย่างที่ทำมาก็เหมือนไร้ความหมาย ... ดังนั้น ลูกเพียงคนเดียวคนนี้จึงสำคัญที่สุด แนวการเลี้ยงลูกเช่นนี้ จะทำให้พ่อแม่แทบจะประเคน และตามใจเด็กอย่างมาก .... ส่งผลให้ลูกคนเดียว มีนิสัยเอาแต่ใจตัวเอง ขี้เบื่อ ไม่ชอบการผูกมัด รักอิสระสูง




_{ข้อมูลอ้างอิง :   via Birth Order}

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
<sup>หมายเหตุ

ในทางจิตวิทยานั้นมีหลากหลายทฤษฎีสำหรับอธิบายว่าที่คนคนนั้นที่เป็นอย่างนี้ มีนิสัยอย่างนี้ บุคลิกแบบนี้ นั้นเป็นเพราะอะไร? ทำไมเราจึงต่างจากคนอื่นๆ? ซึ่งแม้กระทั่งลำดับที่เกิดในครอบครัวก็เป็นส่วนหนึ่งที่อาจมีอิทธิพล ส่งผลถึงบุคลิก ความคิด ทัศนคติ นิสัยได้

แม้จะเกิดมาจากพ่อแม่เดียวกันแต่นิสัยและความชอบอาจไม่เหมือนกันได้ด้วยเหตุนี้ ซึ่งการวิเคราะห์บุคลิก/นิสัยจากลำดับที่เกิด ก็ทำให้เห็นถึง core ของแต่ละลำดับ มันแค่ทฤษฎีหนึ่งเท่านั้นเอง ทั้งนี้นักจิตวิทยาจะไม่ด่วนสรุปเพียงแค่ถามว่าคุณเป็นลูกคนที่เท่าไหร่แล้วเหมารวมพฤติกรรมของเราแน่ๆ เขาก็ต้องถามคำถามต่อไป ว่า... ช่วงอายุของคุณกับน้องห่างกันกี่ปี?, แล้วความสัมพันธ์ระหว่างพี่กับน้องเป็นยังไง สนิท คุยได้ทุกเรื่องมั้ย?, ตอนเด็กๆ ใกล้ชิดกับพ่อหรือแม่มากกว่า?, สภาพแวดล้อม เพื่อน การเลี้ยงดูเป็นแบบไหน ฯลฯ บลาบลาบลา ตามแต่นักจิตวิทยาจะถามคุณ เพื่อให้ได้ทราบถึงปูมหลังของคุณด้วย

สรุปนี้ทฤษฎีนี้ ใช้วิเคราะห์ในเชิงพฤติกรรมศาสตร์มาเป็น "แนวโน้ม" ได้ แต่ไม่ได้ให้มาฟังธงว่าต้องตรง 100% กล่าวคือแม้คนส่วนใหญ่จะเป็นกันตามนั้น แต่ ไม่ได้หมายความว่าบนโลกนี้คนที่กำเนิดมาเป็นลูกคนกลางทุกคนจะต้องมีปัญหาทุกๆคน หรือลูกคนเล็กจะชอบให้คนตามใจหมดทุกคน ... ไม่งั้นโลกเราก็คงจะมี 3 stereotype แล้วล่ะครับ เพราะฉะนั้น ย้ำให้ทราบอีกที นี่เป็นแค่เสี้ยวหนึ่งของการทำนายพฤติกรรมมนุษย์จริงๆ

พฤติกรรมมนุษย์มันมีอะไรมากกว่านี้อีกมากมาย ซึ่งก็ต้องค้นหากันต่อไป</sup>