ความเดิมตอนที่แล้ว ทริปมะขิ่น บินเดี่ยว เที่ยวเมืองหยุ่น ปฐมบท http://ppantip.com/topic/32723578
แม้จะงงๆ กับตารางรถไฟในตอนแรกแต่ตอนนี้มะขิ่นลงถูกสถานีล่ะ เมืองแรกค่ะ
โนโบริเบทสึ เมืองแห่งบ่อน้ำพุร้อนนน โปรแกรมที่มะขิ่นวางไว้ ต้องไปหมู่บ้านชาวไอนุ ต่อด้วยจิโกคุดานิ (หุบเหวนรก) ไปดูหมีสีน้ำตาล แล้วตบท้ายด้วยสวนสัตว์น้ำ marine park nixe แต่พอมาดูผังรถไฟ หมู่บ้านไอนุต้องลงก่อนสถานีโนโบริเบทสึ ซึ่งแน่นอนค่ะ นั่งเลยมาแล้ว ตัดออกไป ๆ
ถึงสถานีโนโบริเบทสึแล้วมะขิ่นก็จัดแจงเอากระเป๋าฝากไว้ในล๊อคเกอร์เลย ไม่รอช้าค่ะ ซื้อตั๋วรถบัสไปกลับ สถานีโนโบริเบทสึออนเซ็น ที่ป้ายรอรถบัส มะขิ่นก็เห็นปราสาทสีส้ม ซึ่งก็คือ สวนสัตว์น้ำ marine park nixe นั่นเอง เดี๋ยวจะมาน้าาา อ๊ายๆๆ บัสมาล่ะ ตรงเวลาแบบเป๊ะเว่อร์
ตั้งแต่มะขิ่นมา มะขิ่นสังเกตุได้ว่าหยุ่นนั้นมีความอินดี้ แบบว่าโลกส่วนตัวสูงมากก เขามักชอบอยู่เดียวๆกัน แต่มะขิ่นชอบนะดูสงบ เรียบง่ายดี ดูจากที่นั่งรถบัส ฮ่าาา ภายในรถค่อนข้างเงียบทำให้มะขิ่นได้อยู๋กับตัวเองมากขึ้น วางแผนการเดินทางนู้นนั่นนี่ไปเรื่อย ชมวิวนอกหน้าต่าง ใบไม้เริ่มเปลี่ยนสีนิดนึง แต่อากาศเย็นๆกำลังดีนะ มะขิ่นขี้หนาว เลยเลือกมาตอนนี้ล่ะ ไม่หนาวมาก เดินสบาย ๆ สักพักก็ถึง มะขิ่นลงรถแล้วเดินตามคนส่วนใหญ่ไป ทางเดินขึ้นมาเป็นเนิน เดินตรงเรื่อยๆ เลยค่ะ
ตามภาพค่ะ ใบไม้เปลี่ยนสีไปบ้างแล้ว เมืองหยุ่นเป็นเมืองที่ใส่ใจรายละเอียดเนอะ เขามักจะมีอะไรเล็กๆน้อยๆให้บ้านเมืองเขาดูน่ารักเสมอ เก้าอี้แมวน่ารักฟรุ้งฟริ้งอ่าาา เดินไปเรื่อยๆ ดูนาฬิกา เที่ยงแล้ว ยังไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ก็เวลาที่นี่เร็วกว่าไทยสอง ชม. นี่หน่าา แต่หาอะไรใส่ท้องหน่อยดีกว่า
เจอร้านนึงค่ะ จริงๆอาจจะมีหลายร้านแต่ถูกชะตาร้านนี้สุด เดินเข้าไป ไร้ซึ่งผู้คน มะขิ่นก็เข้าไปนั่ง โอโห้ ตะโกนต้อนรับอย่างดี เอาเมนูมาให้ดู มะขิ่นก็เลยชี้ ๆ แล้วบอกเขาว่าขอเป็นเซ็ต (นี่คือไม่หิวนะ เอาคุ้มๆ) อาหารมาแล้วววว แซลมอนราดน้ำสลัด เนื้อแซลมอนย่างไม่สุกมากด้วยถ่านทำให้มีกลิ่นหอมของแซลมอนกับกลิ่นถ่านอ่อนๆ ราดด้วยไข่ปลาแซลมอนแบบไม่อั้น ตบท้ายด้วยน้ำสลัดเบาๆ ทานพร้อมกัน ทำให้ข้าวนุ่มๆ มีรสเค็มๆมันๆของไข่ปลาและหวานๆเปรี้ยวนิดๆของน้ำสลัดตบด้วยความหอมหวานของเนื้อปลา ฟินไปสิบโลกหน้าเลยค่ะ นี่ขนาดร้านเล็กๆ แต่อร่อยอ่าา กินอิ่มจ่ายตังค์ เดินทางต่อค่ะ
เดินจนสุดก็จะเจอยักษ์คู่ แสดงว่าใกล้ถึงล่ะคะ เลี้ยวไปตามยักษ์ค่ะ เดินนิดเดียวก็จะเจอแล้ววววว
ทางขึ้นไปค่ะ วันนี้ไม่ค่อยมีคนซึ่งถือว่าเป็นเรื่องที่ดีสำหรับมะขิ่น เพราะว่ามะขิ่นจะได้ยื่นไม้เซลฟี่ออกมาถ่ายรูปโดนไม่รู้สึกเคอะเขินเวลาหยุ่นแอบเหลือบมองมา ไปดูของจริงกันดีกว่า
โอ้วววว ไอน้ำลอยเต็มไปหมด สีเขียวของต้นไม้ตัดกับภูเขาหินสีเหลืองข้างหลัง สวยมากๆๆๆ กว้างมากๆๆๆๆๆ มะขิ่นไม่รอช้าค่ะ วิ่งไปถ่ายรูปกับป้ายด้วยไม้เซลฟี่ แชะๆๆๆๆ กับตัวเองสักพัก ก็มีคู่หนุ่มสาวเดินเข้ามา ด้วยสัญชาตญาณ มะขิ่นรับรู้ได้ว่าเค้าคือเจ็กแน่นอน และก็แม่นเหมือนจับวาง
เจ็กสาว : เทคโฟโต้ๆ
มะขิ่น : ฉันพูดจีนได้ค่ะ
เจ็กสาว : ว้าวว เธอมาจากเมืองไหน
มะขิ่น : ฉันเป็นคนไทย แต่พูดจีนได้เพราะฉันเรียนมา มีอะไรให้ช่วยมั้ยคะ ?
เจ็กสาว : ถ่ายรูปให้ฉันกับแฟนหน่อยได้มั้ย
มะขิ่น : ได้ค่ะ ๆ มา ๆ หนึ่งสองสาม แชะๆๆๆๆๆ
เจ็กสาว : มา ๆ ฉันถ่ายให้คุณด้วย
มะขิ่น : (เลิศศศ โพสท่านางแบบ) ขอบคุณค่ะ
เจ๊ากันเนอะ ถือว่าเป็นน้ำใจและมิตรภาพจากเพื่อนต่างถิ่น เอ้ยย เราก็ต่างถิ่นเหมือนกันนี่หว่าา
แล้วเราก็แยกย้ายกัน มะขิ่นเดินไปตามทางเพื่อลงไปข้างล่างนู้นนน เพื่อไปดูว่าน้ำแร่เดือดปุดๆๆๆๆ เป็นยังไงน้าา ระหว่างทางเดินก็มีต้นไม้สลับสีไปมา สวยมากกก ชอบมากกกกๆๆๆๆ
พอลงข้างล่างก็จะเป็นสะพานไม้ค่ะ มะขิ่นเดินไปชะเง้อดูนิดๆหน่อยก็กลับขึ้นมา เพราะมะขิ่นรู้สึกว่ามะขิ่นไม่ถูกกับกลิ่นกำมะถันฉุนๆแบบนี้สักเท่าไหร่ ขึ้นไปเอาออกซิเจนใต้ต้นไม้ดีกว่า ขึ้นมาถ่ายรูปอีกนิดหน่อย มะขิ่นก็เดินทางต่อไปยังฟาร์มหมีสีน้ำตาลลล ไปดูอะไรน่ารักๆบ้างดีกว่า เดินย้อนกลับไปค่ะ ตอนขากลับ มะขิ่นไปเจอศาลเจ้ากำลังมีการแสดงพอดี ถ่ายวีดีโอมานิดหน่อยพอเป็นพิธี แล้วก็เดินไปหาหมีต่อ พอไปถึง เดินขึ้นบันไดเพื่อจะนั่งกระเช้า ปิดค่ะ ปิดดดด มะขิ่นเลยเศร้าใจ เดินกลับมาที่ป้ายรถบัส เพื่อจะเดินทางกลับไปสถานี แล้วไปสวนสัตว์น้ำ marine park nixe ช้ำใจจากหมีไปซบอกพี่กวิ้นก็ได้ เชอะ ระหว่างนั่งรถบัส มะขิ่นก็นั่งดูรูปเพลินๆ เงยหน้าอีกที เห้ยๆๆๆๆ ถึงสถานีแล้วและรถบัสกำลังจะออก เนื่องจากไม่มีคนลง มะขิ่นบลุกขึ้นยืนจนเซเล็กน้อย คนบนบางส่วนรถหันมามอง แล้วก็มีเสียงคุณป้าคนนึงตะโกนบอกคนขับว่ามีคนลงนะ คนขับก็หยุดรถให้ มะขิ่นหันไปขอบคุณคุณป้า ก่อนจะรีบลงจากรถอย่างทุลักทุเล หลังจากเหตุการณ์เมื่อกี้มะขิ่นรู้สึกว่าตัวเองเริ่มไปต่อไม่ไหว ขาสั่น หมดแรงซะอย่างนั้น มะขิ่นเลยต้องพาสังขารตัวเองไปนอนเล่นที่โรงแรมล่ะ นั่งรถไฟไปต่ออีกสองสถานี นี่คือภาพที่ถ่ายภาพแรกหลังจากลงสถานีรถไฟเพื่อเข้าเช็คอินโรงแรม
โอ้โหววว อินดี้ไปมั้นชาวหยุ่น มะขิ่นลองคิดว่าถ้ามะขิ่นเดินไปนั่งข้างๆใครสักคนในสามคนนั้น เค้าจะลุกหนีมะขิ่นมั้ยนะ มันเหมือนมีพลังงานบางอย่างกั้นโลกส่วนตัวของแต่ละคนเอาไว้เลยนะ มะขิ่นร็แค่ว่าโรงแรมมะขิ่นอยู่ใกล้ๆ แถวนี้นี่ล่ะ ตัดสินใจเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาดี ถนัดขวาเลยเลี้ยวขวาดู เห้ยยย นั่นไง
อือหื้อออ อินดี้อีกล่ะ มะขิ่นไม่กวนล่ะคะ ไปโรงแรมดีกว่า ออกจากสถานี ตรงดิ่งไปโรงแรมทันที และแล้วเหตุการณ์แรกหลังจากหา รร เจอ เข้าไปเชคอินกับรีเซปชั่นนางหนึ่ง
มะขิ่น : จองผ่านแอร์เอเชียไว้ค่ะ
นาง : ขอพาสปอร์ตด้วยค่ะ แล้วกรอกข้อมูลในใบนี้ด้วยนะคะ
มะขิ่น : (ยื่นพาสปอร์ตให้ แล้วกรอกข้อมูล)
นาง : (เริ่มขมวดคิ้วแล้งมองหน้ามะขิ่น) มีเอกสารหรือเลขที่จองมามั้ยคะ?
มะขิ่น : (ดีนะ ที่ปริ้นท์มา รื้อๆสักพัก) มีค่ะ นี่ค่ะ
นาง : (ชี้ให้ดูวันที่จอง) 23 กันยา เมื่อวานนะคะ
มะขิ่น : (หน้าถอดสี กรีดร้องในใจ) ทำยังไงดี จองวันมาผิดค่ะ
นาง : รอแปปนึงนะคะ (แล้วนางก็คีย์ข้อมูล แบบมือรัวมาก แอบคิดว่านางกำลังเล่นเกมออดิชั่น) เสร็จแล้วค่ะ บัตรนี้คือ room card บัตรนี้สำหรับอาหารเช้า ส่วนบัตรนี้คือออนเซนชั้นสิบสองค่ะ
มะขิ่น : ต้องเสียค่าใช้จ่ายเท่าไหร่คะ
นาง : ไม่ต้องค่ะ เชิญขึ้นห้อง พักผ่อนได้เลยค่ะ (มองหน้านางอย่างขอบคุณ ไม่ต้องเสียเงินเพิ่มสักบาท รับกุญแจแล้วขึ้นห้องด่วนๆจะไปแช่ออนเซน โอ้วว สวรรค์ของมะขิ่น)
แล้วเหตุการณ์ที่สองก็เกิดขึ้น ถึงห้องปุ๊บก็ เข้าห้องน้ำ เท่านั้นแหละ ลืมไปว่าตัวเองเป็นประจำเดือน อดออนเซนสิคะ ตอนนี้นอนดูทีวีแข่งซูโม่อยู่ห้อง เศร้าอ่ะ
((
สรุปการเดินทางวันนี้ แม้จะเดินทางคนเดียวแต่ได้รับการช่วยเหลือมากมายจากคนไทย ตั้งแต่ตอนตรวจ ตม เลย ต่อมาก็หยุ่นคนแรก เจ้กระโปรงแดง ทั้งๆที่เจ้เป็น พนง ออกตั๋วแต่กลับวิ่งนำผู้โดยสารต่างด้าวไปส่งขึ้นรถได้ทันเวลา แล้วก็เจ็กสาวที่แวะมาคุยแล้วถ่ายรูปให้ คุนป้าหยุ่นบนรถบัสที่บอกคนขับให้จอดให้เราลงรถ สุดท้าย เจ้รีเซปชั่นที่โรงแรม ที่แก้ไขปัญหาที่เราทำโดยที่เราไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายเพิ่ม ไม่ว่าจริงๆวันนี้ตั้งโปรแกรมเดินทางไว้เยอะมาก แต่กลับได้ไปแค่ไม่กี่ที่ แต่ความสวยงามมักอยู่ระหว่างทางต่างหาก ถ้าเราแค่เดินทางผ่านไปเพื่อให้ถึงจุดหมาย เราก็จะไม่เคยซึมซับได้เลยว่าระหว่างทางมันดีแค่ไหน ... ขอจบตอนนี้ก่อนนะคะ เด๋วพรุ่งนี้มาดูต่อว่ามะขิ่นจะไปลุยเมืองไหนต่อนะคะ
จุ๊บๆ ....
ติดตามตอนต่อไป
http://ppantip.com/topic/32732653
[CR] ทริปมะขิ่น บินเดี่ยว เที่ยวเมืองหยุ่น ตอนที่ ๒ โนโบริเบทสึ
แม้จะงงๆ กับตารางรถไฟในตอนแรกแต่ตอนนี้มะขิ่นลงถูกสถานีล่ะ เมืองแรกค่ะ โนโบริเบทสึ เมืองแห่งบ่อน้ำพุร้อนนน โปรแกรมที่มะขิ่นวางไว้ ต้องไปหมู่บ้านชาวไอนุ ต่อด้วยจิโกคุดานิ (หุบเหวนรก) ไปดูหมีสีน้ำตาล แล้วตบท้ายด้วยสวนสัตว์น้ำ marine park nixe แต่พอมาดูผังรถไฟ หมู่บ้านไอนุต้องลงก่อนสถานีโนโบริเบทสึ ซึ่งแน่นอนค่ะ นั่งเลยมาแล้ว ตัดออกไป ๆ
ถึงสถานีโนโบริเบทสึแล้วมะขิ่นก็จัดแจงเอากระเป๋าฝากไว้ในล๊อคเกอร์เลย ไม่รอช้าค่ะ ซื้อตั๋วรถบัสไปกลับ สถานีโนโบริเบทสึออนเซ็น ที่ป้ายรอรถบัส มะขิ่นก็เห็นปราสาทสีส้ม ซึ่งก็คือ สวนสัตว์น้ำ marine park nixe นั่นเอง เดี๋ยวจะมาน้าาา อ๊ายๆๆ บัสมาล่ะ ตรงเวลาแบบเป๊ะเว่อร์
ตั้งแต่มะขิ่นมา มะขิ่นสังเกตุได้ว่าหยุ่นนั้นมีความอินดี้ แบบว่าโลกส่วนตัวสูงมากก เขามักชอบอยู่เดียวๆกัน แต่มะขิ่นชอบนะดูสงบ เรียบง่ายดี ดูจากที่นั่งรถบัส ฮ่าาา ภายในรถค่อนข้างเงียบทำให้มะขิ่นได้อยู๋กับตัวเองมากขึ้น วางแผนการเดินทางนู้นนั่นนี่ไปเรื่อย ชมวิวนอกหน้าต่าง ใบไม้เริ่มเปลี่ยนสีนิดนึง แต่อากาศเย็นๆกำลังดีนะ มะขิ่นขี้หนาว เลยเลือกมาตอนนี้ล่ะ ไม่หนาวมาก เดินสบาย ๆ สักพักก็ถึง มะขิ่นลงรถแล้วเดินตามคนส่วนใหญ่ไป ทางเดินขึ้นมาเป็นเนิน เดินตรงเรื่อยๆ เลยค่ะ
ตามภาพค่ะ ใบไม้เปลี่ยนสีไปบ้างแล้ว เมืองหยุ่นเป็นเมืองที่ใส่ใจรายละเอียดเนอะ เขามักจะมีอะไรเล็กๆน้อยๆให้บ้านเมืองเขาดูน่ารักเสมอ เก้าอี้แมวน่ารักฟรุ้งฟริ้งอ่าาา เดินไปเรื่อยๆ ดูนาฬิกา เที่ยงแล้ว ยังไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ก็เวลาที่นี่เร็วกว่าไทยสอง ชม. นี่หน่าา แต่หาอะไรใส่ท้องหน่อยดีกว่า
เจอร้านนึงค่ะ จริงๆอาจจะมีหลายร้านแต่ถูกชะตาร้านนี้สุด เดินเข้าไป ไร้ซึ่งผู้คน มะขิ่นก็เข้าไปนั่ง โอโห้ ตะโกนต้อนรับอย่างดี เอาเมนูมาให้ดู มะขิ่นก็เลยชี้ ๆ แล้วบอกเขาว่าขอเป็นเซ็ต (นี่คือไม่หิวนะ เอาคุ้มๆ) อาหารมาแล้วววว แซลมอนราดน้ำสลัด เนื้อแซลมอนย่างไม่สุกมากด้วยถ่านทำให้มีกลิ่นหอมของแซลมอนกับกลิ่นถ่านอ่อนๆ ราดด้วยไข่ปลาแซลมอนแบบไม่อั้น ตบท้ายด้วยน้ำสลัดเบาๆ ทานพร้อมกัน ทำให้ข้าวนุ่มๆ มีรสเค็มๆมันๆของไข่ปลาและหวานๆเปรี้ยวนิดๆของน้ำสลัดตบด้วยความหอมหวานของเนื้อปลา ฟินไปสิบโลกหน้าเลยค่ะ นี่ขนาดร้านเล็กๆ แต่อร่อยอ่าา กินอิ่มจ่ายตังค์ เดินทางต่อค่ะ
เดินจนสุดก็จะเจอยักษ์คู่ แสดงว่าใกล้ถึงล่ะคะ เลี้ยวไปตามยักษ์ค่ะ เดินนิดเดียวก็จะเจอแล้ววววว
ทางขึ้นไปค่ะ วันนี้ไม่ค่อยมีคนซึ่งถือว่าเป็นเรื่องที่ดีสำหรับมะขิ่น เพราะว่ามะขิ่นจะได้ยื่นไม้เซลฟี่ออกมาถ่ายรูปโดนไม่รู้สึกเคอะเขินเวลาหยุ่นแอบเหลือบมองมา ไปดูของจริงกันดีกว่า
โอ้วววว ไอน้ำลอยเต็มไปหมด สีเขียวของต้นไม้ตัดกับภูเขาหินสีเหลืองข้างหลัง สวยมากๆๆๆ กว้างมากๆๆๆๆๆ มะขิ่นไม่รอช้าค่ะ วิ่งไปถ่ายรูปกับป้ายด้วยไม้เซลฟี่ แชะๆๆๆๆ กับตัวเองสักพัก ก็มีคู่หนุ่มสาวเดินเข้ามา ด้วยสัญชาตญาณ มะขิ่นรับรู้ได้ว่าเค้าคือเจ็กแน่นอน และก็แม่นเหมือนจับวาง
เจ็กสาว : เทคโฟโต้ๆ
มะขิ่น : ฉันพูดจีนได้ค่ะ
เจ็กสาว : ว้าวว เธอมาจากเมืองไหน
มะขิ่น : ฉันเป็นคนไทย แต่พูดจีนได้เพราะฉันเรียนมา มีอะไรให้ช่วยมั้ยคะ ?
เจ็กสาว : ถ่ายรูปให้ฉันกับแฟนหน่อยได้มั้ย
มะขิ่น : ได้ค่ะ ๆ มา ๆ หนึ่งสองสาม แชะๆๆๆๆๆ
เจ็กสาว : มา ๆ ฉันถ่ายให้คุณด้วย
มะขิ่น : (เลิศศศ โพสท่านางแบบ) ขอบคุณค่ะ
เจ๊ากันเนอะ ถือว่าเป็นน้ำใจและมิตรภาพจากเพื่อนต่างถิ่น เอ้ยย เราก็ต่างถิ่นเหมือนกันนี่หว่าา
แล้วเราก็แยกย้ายกัน มะขิ่นเดินไปตามทางเพื่อลงไปข้างล่างนู้นนน เพื่อไปดูว่าน้ำแร่เดือดปุดๆๆๆๆ เป็นยังไงน้าา ระหว่างทางเดินก็มีต้นไม้สลับสีไปมา สวยมากกก ชอบมากกกกๆๆๆๆ
พอลงข้างล่างก็จะเป็นสะพานไม้ค่ะ มะขิ่นเดินไปชะเง้อดูนิดๆหน่อยก็กลับขึ้นมา เพราะมะขิ่นรู้สึกว่ามะขิ่นไม่ถูกกับกลิ่นกำมะถันฉุนๆแบบนี้สักเท่าไหร่ ขึ้นไปเอาออกซิเจนใต้ต้นไม้ดีกว่า ขึ้นมาถ่ายรูปอีกนิดหน่อย มะขิ่นก็เดินทางต่อไปยังฟาร์มหมีสีน้ำตาลลล ไปดูอะไรน่ารักๆบ้างดีกว่า เดินย้อนกลับไปค่ะ ตอนขากลับ มะขิ่นไปเจอศาลเจ้ากำลังมีการแสดงพอดี ถ่ายวีดีโอมานิดหน่อยพอเป็นพิธี แล้วก็เดินไปหาหมีต่อ พอไปถึง เดินขึ้นบันไดเพื่อจะนั่งกระเช้า ปิดค่ะ ปิดดดด มะขิ่นเลยเศร้าใจ เดินกลับมาที่ป้ายรถบัส เพื่อจะเดินทางกลับไปสถานี แล้วไปสวนสัตว์น้ำ marine park nixe ช้ำใจจากหมีไปซบอกพี่กวิ้นก็ได้ เชอะ ระหว่างนั่งรถบัส มะขิ่นก็นั่งดูรูปเพลินๆ เงยหน้าอีกที เห้ยๆๆๆๆ ถึงสถานีแล้วและรถบัสกำลังจะออก เนื่องจากไม่มีคนลง มะขิ่นบลุกขึ้นยืนจนเซเล็กน้อย คนบนบางส่วนรถหันมามอง แล้วก็มีเสียงคุณป้าคนนึงตะโกนบอกคนขับว่ามีคนลงนะ คนขับก็หยุดรถให้ มะขิ่นหันไปขอบคุณคุณป้า ก่อนจะรีบลงจากรถอย่างทุลักทุเล หลังจากเหตุการณ์เมื่อกี้มะขิ่นรู้สึกว่าตัวเองเริ่มไปต่อไม่ไหว ขาสั่น หมดแรงซะอย่างนั้น มะขิ่นเลยต้องพาสังขารตัวเองไปนอนเล่นที่โรงแรมล่ะ นั่งรถไฟไปต่ออีกสองสถานี นี่คือภาพที่ถ่ายภาพแรกหลังจากลงสถานีรถไฟเพื่อเข้าเช็คอินโรงแรม
โอ้โหววว อินดี้ไปมั้นชาวหยุ่น มะขิ่นลองคิดว่าถ้ามะขิ่นเดินไปนั่งข้างๆใครสักคนในสามคนนั้น เค้าจะลุกหนีมะขิ่นมั้ยนะ มันเหมือนมีพลังงานบางอย่างกั้นโลกส่วนตัวของแต่ละคนเอาไว้เลยนะ มะขิ่นร็แค่ว่าโรงแรมมะขิ่นอยู่ใกล้ๆ แถวนี้นี่ล่ะ ตัดสินใจเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาดี ถนัดขวาเลยเลี้ยวขวาดู เห้ยยย นั่นไง
อือหื้อออ อินดี้อีกล่ะ มะขิ่นไม่กวนล่ะคะ ไปโรงแรมดีกว่า ออกจากสถานี ตรงดิ่งไปโรงแรมทันที และแล้วเหตุการณ์แรกหลังจากหา รร เจอ เข้าไปเชคอินกับรีเซปชั่นนางหนึ่ง
มะขิ่น : จองผ่านแอร์เอเชียไว้ค่ะ
นาง : ขอพาสปอร์ตด้วยค่ะ แล้วกรอกข้อมูลในใบนี้ด้วยนะคะ
มะขิ่น : (ยื่นพาสปอร์ตให้ แล้วกรอกข้อมูล)
นาง : (เริ่มขมวดคิ้วแล้งมองหน้ามะขิ่น) มีเอกสารหรือเลขที่จองมามั้ยคะ?
มะขิ่น : (ดีนะ ที่ปริ้นท์มา รื้อๆสักพัก) มีค่ะ นี่ค่ะ
นาง : (ชี้ให้ดูวันที่จอง) 23 กันยา เมื่อวานนะคะ
มะขิ่น : (หน้าถอดสี กรีดร้องในใจ) ทำยังไงดี จองวันมาผิดค่ะ
นาง : รอแปปนึงนะคะ (แล้วนางก็คีย์ข้อมูล แบบมือรัวมาก แอบคิดว่านางกำลังเล่นเกมออดิชั่น) เสร็จแล้วค่ะ บัตรนี้คือ room card บัตรนี้สำหรับอาหารเช้า ส่วนบัตรนี้คือออนเซนชั้นสิบสองค่ะ
มะขิ่น : ต้องเสียค่าใช้จ่ายเท่าไหร่คะ
นาง : ไม่ต้องค่ะ เชิญขึ้นห้อง พักผ่อนได้เลยค่ะ (มองหน้านางอย่างขอบคุณ ไม่ต้องเสียเงินเพิ่มสักบาท รับกุญแจแล้วขึ้นห้องด่วนๆจะไปแช่ออนเซน โอ้วว สวรรค์ของมะขิ่น)
แล้วเหตุการณ์ที่สองก็เกิดขึ้น ถึงห้องปุ๊บก็ เข้าห้องน้ำ เท่านั้นแหละ ลืมไปว่าตัวเองเป็นประจำเดือน อดออนเซนสิคะ ตอนนี้นอนดูทีวีแข่งซูโม่อยู่ห้อง เศร้าอ่ะ ((
สรุปการเดินทางวันนี้ แม้จะเดินทางคนเดียวแต่ได้รับการช่วยเหลือมากมายจากคนไทย ตั้งแต่ตอนตรวจ ตม เลย ต่อมาก็หยุ่นคนแรก เจ้กระโปรงแดง ทั้งๆที่เจ้เป็น พนง ออกตั๋วแต่กลับวิ่งนำผู้โดยสารต่างด้าวไปส่งขึ้นรถได้ทันเวลา แล้วก็เจ็กสาวที่แวะมาคุยแล้วถ่ายรูปให้ คุนป้าหยุ่นบนรถบัสที่บอกคนขับให้จอดให้เราลงรถ สุดท้าย เจ้รีเซปชั่นที่โรงแรม ที่แก้ไขปัญหาที่เราทำโดยที่เราไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายเพิ่ม ไม่ว่าจริงๆวันนี้ตั้งโปรแกรมเดินทางไว้เยอะมาก แต่กลับได้ไปแค่ไม่กี่ที่ แต่ความสวยงามมักอยู่ระหว่างทางต่างหาก ถ้าเราแค่เดินทางผ่านไปเพื่อให้ถึงจุดหมาย เราก็จะไม่เคยซึมซับได้เลยว่าระหว่างทางมันดีแค่ไหน ... ขอจบตอนนี้ก่อนนะคะ เด๋วพรุ่งนี้มาดูต่อว่ามะขิ่นจะไปลุยเมืองไหนต่อนะคะ
จุ๊บๆ ....
ติดตามตอนต่อไป http://ppantip.com/topic/32732653