ฆาตกรรม ความหิว ขนมครก และ ศิริราช (บันทึกแห่งเลือดและน้ำตา)
อย่างที่ได้เล่าไปหลายกระมู้แล้ว เรื่องที่ผมแอดมิทตัวอยู่ ศิริราช แล้วคุมอาหารเพื่อเตรียมตัวผ่ากระเพาะ และโดนคุณหมอให้ืทานแต่ผักเพื่อปรับนิสัยการกิน
และล่าสุด คุณหมอได้ปรับอาหารของผมไปอีกเสตป โดยเปลี่ยนจากวันละ800 แคลลอรี่ เหลือ400แคลลอรี่!!!!!
แต่ข่าวดีก็คือ ผมได้กินเนื้อสัตว์อีกครั้ง โดยจะได้มื้อละ70กรัม จะเป็นปลาต้มเป็นหลัก แต่ก็หิวใช้ได้เลยเพราะมันน้อยมาก!!!!
และแล้วก็เกิดเรื่องเนื่องจากความหิวนี่จนได้
เมื่อวานนี้ตอนกลางวัน ผมต้องลงไปตรวจที่แผนกอื่น ขณะลงไปเป็นเวลาใกล้เที่ยง ทำให้เริ่มหิวขึ้นมาตะหงิดๆ ระหว่างที่กำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อยนั้น ก็มีคนเดินเข้าลิฟมาอีกคน ซึ่งผมก็ไม่ได้สนใจอะไร จนเขามายืนข้างๆ ผมจึงเหลือบไปเห็นว่าในมือของเขานั้น ถือของอยู่ นั่นก็คือ......
ขนมครก มันคือขนมครก!!!!!!
ระหว่างนั้นขนมครกกระทงน้อยในถุงก็แกว่งไกวยั่วน้ำลายผม ราวสาวน้อยร่างเพรียวกำลังเต้นระบำยั่วยุผม หูตาผมเริ่มพร่าพราย สมองเริ่มมึนงง หูได้ยินแต่คำว่า
น
ขนมครกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ผมมารู้ตัวอีกทีก็เห็นภาพตัวเองกำลังบีบคอคนๆนั้น จนเขาสิ้นลมในที่สุด
ทันทีที่เขาหมดลมหายใจ สิ่งแรกที่ผมทำก็คือคว้าขนมครกมาครอบครองทันที!!!!
ผมสวาปามมันเข้าไปอย่างไม่รีรอ ขณะเดียวกันก็วางแผนว่าจะหลบหนีจากศิริราชอย่างไรดี ผมไม่มีเงินติดตัวเลย แต่ผมใส่ชุดปกติ ไม่ใช่ชุด รพ คงไม่ยาก ตังไปหาข้างหน้าได้ ขณะที่ผมกำลังวางแผนหบหนีอยู่นั้นเอง
กิ๊งๆ
ผมสะดุ้งตื่นจากภวังค์ด้วยเสียงลิฟท์ที่บอกว่าถึงชั้นที่ผมนอนแล้ว คนเข็นค่อยๆเข็นผมออกจากลิฟท์ ออกห่างจากขนมครก
อาห์ นี่ผมฝันกลางวันไปหรือนี่ เพียงแค่ขนมครกกล่องเดียวมีผลกับผมถึงเพียงนี้เชียวหรือ
นี่ผมไม่ได้บ้าใช่ไหม -*-............
ปล เปลี่ยนเมนูแล้ว ถึงจะน้อย แต่ไม่ได้มีแต่ผักเปล่าๆนะ มีเนื้อสัตว์แว้วววววววววว ที่สำคัญ แซ่บนะนั่น ขอบอกๆ
ฆาตกรรม ความหิว ขนมครก และ ศิริราช (บันทึกแห่งเลือดและน้ำตา)
อย่างที่ได้เล่าไปหลายกระมู้แล้ว เรื่องที่ผมแอดมิทตัวอยู่ ศิริราช แล้วคุมอาหารเพื่อเตรียมตัวผ่ากระเพาะ และโดนคุณหมอให้ืทานแต่ผักเพื่อปรับนิสัยการกิน
และล่าสุด คุณหมอได้ปรับอาหารของผมไปอีกเสตป โดยเปลี่ยนจากวันละ800 แคลลอรี่ เหลือ400แคลลอรี่!!!!!
แต่ข่าวดีก็คือ ผมได้กินเนื้อสัตว์อีกครั้ง โดยจะได้มื้อละ70กรัม จะเป็นปลาต้มเป็นหลัก แต่ก็หิวใช้ได้เลยเพราะมันน้อยมาก!!!!
และแล้วก็เกิดเรื่องเนื่องจากความหิวนี่จนได้
เมื่อวานนี้ตอนกลางวัน ผมต้องลงไปตรวจที่แผนกอื่น ขณะลงไปเป็นเวลาใกล้เที่ยง ทำให้เริ่มหิวขึ้นมาตะหงิดๆ ระหว่างที่กำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อยนั้น ก็มีคนเดินเข้าลิฟมาอีกคน ซึ่งผมก็ไม่ได้สนใจอะไร จนเขามายืนข้างๆ ผมจึงเหลือบไปเห็นว่าในมือของเขานั้น ถือของอยู่ นั่นก็คือ......
ขนมครก มันคือขนมครก!!!!!!
ระหว่างนั้นขนมครกกระทงน้อยในถุงก็แกว่งไกวยั่วน้ำลายผม ราวสาวน้อยร่างเพรียวกำลังเต้นระบำยั่วยุผม หูตาผมเริ่มพร่าพราย สมองเริ่มมึนงง หูได้ยินแต่คำว่า
น
ขนมครกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ผมมารู้ตัวอีกทีก็เห็นภาพตัวเองกำลังบีบคอคนๆนั้น จนเขาสิ้นลมในที่สุด
ทันทีที่เขาหมดลมหายใจ สิ่งแรกที่ผมทำก็คือคว้าขนมครกมาครอบครองทันที!!!!
ผมสวาปามมันเข้าไปอย่างไม่รีรอ ขณะเดียวกันก็วางแผนว่าจะหลบหนีจากศิริราชอย่างไรดี ผมไม่มีเงินติดตัวเลย แต่ผมใส่ชุดปกติ ไม่ใช่ชุด รพ คงไม่ยาก ตังไปหาข้างหน้าได้ ขณะที่ผมกำลังวางแผนหบหนีอยู่นั้นเอง
กิ๊งๆ
ผมสะดุ้งตื่นจากภวังค์ด้วยเสียงลิฟท์ที่บอกว่าถึงชั้นที่ผมนอนแล้ว คนเข็นค่อยๆเข็นผมออกจากลิฟท์ ออกห่างจากขนมครก
อาห์ นี่ผมฝันกลางวันไปหรือนี่ เพียงแค่ขนมครกกล่องเดียวมีผลกับผมถึงเพียงนี้เชียวหรือ
นี่ผมไม่ได้บ้าใช่ไหม -*-............
ปล เปลี่ยนเมนูแล้ว ถึงจะน้อย แต่ไม่ได้มีแต่ผักเปล่าๆนะ มีเนื้อสัตว์แว้วววววววววว ที่สำคัญ แซ่บนะนั่น ขอบอกๆ