เราแต่งงานแล้วนะคะ ก็ปัญหากันบ้างตามประสา มีปัญหาครั้งนึงมันแรงมาก แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเค้าเงียบทุกครั้ง พอคืนดีกันเค้าก็ไม่พูดถึงเลย เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ จนเค้าย้ายไปทำงานใกล้บ้านเค้า คือเราสองคนต้องแยกกันอยุ่ ตอนแรกเราก็ไม่ยอม แต่สุดท้ายก็ยอม
    เค้ากลับบ้านไปเปลี่ยนเลยคะ อารมณ์เสีย หงุดหงิดง่าย ขี้โวยวาย ทะเลาะกันทุกครั้งก็บอกเราว่า ถ้าเหนื่อยก็ไปซะ เค้าไม่ได้ยื้อ ไม่ได้อะไรเลย บางครั้งเราโมโหเราก็จะไป สุดท้ายเค้าก็โทรมา ก็ต้องกลับไปเป็นแบบเดิมอีก ทะเลาะกันก็ไล่เราตลอด พอเราร้องไห้เค้าตัดสายเลย ติดเพื่อนมาก กินเหล้าทุกวัน เราถามถึงอนาคตของเราล่ะ เค้าก็ตอบว่า ไปเรื่อยๆล่ะ เค้ามีความสุขกับชีวิตแบบนี้ เราอึ้งเลยคะ แต่งงานกันไม่ถึงปีพอเค้ากลับไปอยู่บ้านทำไมมันถึงเปลี่ยน เค้าก็จะพูดว่า เบื่อ เหนื่อย ถึงเค้าจะโทรมาเกือบทุกวัน แต่แปบๆก็วาง
    ทุกวันนี้เราเจอคำพูดที่ไม่สนใจเรา ไม่แคร์เลย เวลาที่เราร้องไห้ เราเหมือนใครก็ไม่รุ้ที่ไม่มีค่าไปร้องไห้อยุ่นั้น ถามว่ายังรักกันอยุ่ไหม เค้าตอบว่า รักแต่เค้าเฉยๆ
เค้าก็พูดว่าอย่ามาอยุ่กับคนเย็นชาแบบเค้าเลย
    เรายังไม่มีลูกนะคะ เราเลยจะตัดสินใจเดินออกไปจากชีวิตเค้าดีมั้ย เราเหนื่อยมาก เวลาที่คุยกันมักจะมีคำพูดที่ทำร้ายเราตลอด เคยหายไปวันนึงก็โทรมาเลยคะ หายไปไหน ไม่โทรมาเลย จะเลิกกับเค้าหรอ เราก็ใจอ่อนอีก
   เราแค่คิดว่า ปัญเราสามารถผ่านมันไปได้ วันนี้เราไม่มีเราสร้างกันได้ เห้อออ ส่วนเรื่องผู้หญิงเค้าไม่มีคะ เหนื่อยจิงๆ เลยคิดว่าจะไปดีมั้ย