ได้ยินเสียงสมาชิกสภาปฏิรูปแห่งชาติ (สปช.) รุ่นคณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.)
รายหนึ่ง ออกมาบอกว่ารัฐธรรมนูญฉบับที่ทำลังจะร่างกันอยู่เนี่ย ต้องกันคนอย่าง
พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร อดีตนายกฯ ออกไปนอกสารบบให้ได้

ฟังแล้วก็ไม่ได้รู้สึกว่า ความคิดนี้ดีหรือไม่ดี ถูกหรือไม่ถูก

แต่ฟังแล้วรู้สึกว่า เป็นความคิดที่มีความคั่งแค้นภายในใจ ซึ่งบอกไม่ได้ว่าแค้นกันมา
ตั้งแต่ชาติปางไหน

ทำไมยังแคบและเขลาอยู่กับคนชื่อทักษิณ ทำไมไม่จมอยู่กับประชาชน

ปัญหาของประเทศไทยที่ยังคาราคาซังอยู่จนบัดนี้ก็เป็นเพราะการที่คนบางคนที่รวมกัน
เป็นกลุ่มมิใช่หรือที่ตีโจทย์ไม่แตก ถามอย่างตอบอย่างบ้าง ตอบไม่ตรงคำถามบ้าง ถาม
ไม่ตรงคำตอบก็มี

จนทำให้วิกฤติเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนกลายเป็นวิกฤติซ้อนวิกฤติ เมื่อเราตั้งโจทย์ผิดย่อม
ไม่มีวันที่วิกฤติจะสิ้นไปได้ไม่ว่าจะใช้เวลานานแค่ไหน

มนุษย์ 1 คนมีทั้งความดีและความชั่วประกอบกันอยู่ ผมก็มนุษย์ คุณทักษิณก็มนุษย์ คนที่พูด
ว่าต้องกันคนอย่างคุณทักษิณออกไปก็เป็นมนุษย์ ดังนั้นจึงมีทั้งดีและชั่วอยู่ในตัวเหมือนกัน

ผมอาจจะไม่ดีเท่าคนพูด แต่อย่างน้อยก็ไม่ได้เป็นสื่อเลือกข้าง การไม่เลือกข้างอาจจะสร้าง
ความเสียหายน้อยกว่าอยู่ข้างใดข้างหนึ่ง และอาจเห็นสัจธรรมทางการเมืองมากกว่าก็ได้

โจทย์ที่ผมอยากจะให้ตีไม่ใช่ “ด้านมืด” ของคุณทักษิณ แต่อยากจะให้ตีโจทย์จาก “ด้านสว่าง”
เพื่อเอามาสร้างสรรค์ให้ประเทศและประชาชน ซึ่งหากตีโจทย์ตรงนี้แตกอาจจะไม่ต้องไปเขียน
รัฐธรรมนูญเพื่อ “กันคนอย่างทักษิณ” ให้เสียเวลา

เพราะคนอย่างคุณทักษิณจะถูกลบเลือนไปจากผู้คนเอง

โจทย์ที่มีก็คือขนาดกันคุณทักษิณออกไปไกลโพ้นแล้ว ทำไมเลือกตั้งทีไร พรรคเพื่อไทย
ของทักษิณได้ที่นั่งมาเป็นที่ 1 ทุกครั้งและการมาเป็นที่ 1 ห่างจากที่ 2 อย่างพรรคประชาธิปัตย์
มากเหลือเกิน

ขนาดล้มเลือกตั้งก็ยังไม่ชนะ ยุบพรรคทักษิณก็ยังแพ้ ตั้งรัฐบาลในค่ายทหารสุดท้ายก็ยังเอา
ชนะไม่ได้อยู่ดี จนต้องใช้วิธีสุดท้ายคือการที่ทหารออกมายึดอำนาจ

ความจริงพวก (บาง) ท่านเคยคิดบ้างหรือไม่ว่า คนที่ไม่ได้ถูกกันออกไปนั่นแหละคือตัววิกฤติ

ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอกครับ ยกเว้นเอาข้างเดียวกันนั้นตบไปที่หน้าตัวเอง

แต่ในความโชคร้ายก็ยังมีโชคดีอยู่ เพราะดูเหมือนว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี
และหัวหน้า คสช.จะตีโจทย์เหล่านี้แตกเพราะ 5 เดือนแห่งการเข้ามายึดอำนาจ

คนจะได้ยิน พล.อ.ประยุทธ์พูดถึงคุณทักษิณน้อยมาก นั่นหมายความว่า พล.อ.ประยุทธ์ไม่ได้แคบ
เขลาและจมอยู่กับทักษิณให้สูญเสียเวลาไปเปล่า

สิ่งที่ พล.อ.ประยุทธ์กำลังทำก็คือการมองประชาชนและประเทศไทยเป็นหลักในการแก้ไขไม่ใช่
แก้แค้น “วิธีคิดและวิธีทำ” มันบ่งชี้อย่างนั้นชัดเจน

ทั้งการดำเนินนโยบาย การวางโรดแม็ป โดยเฉพาะการพูดแล้วทำ ทำทั้ง “ไมโครและแม็คโคร”
ไปพร้อมๆกัน

ก็อย่างที่บอกไว้ หากการซ่อมสร้างประเทศไทยสำเร็จ คนก็จะลืม “คนอย่างทักษิณ” ไปเอง
ซึ่งอาจจะไม่ได้ลืมคนอย่างทักษิณเท่านั้น แต่จะลืม “คนอย่างอภิสิทธิ์” ลืม “คนอย่างยิ่งลักษณ์”

แบบลบออกจากหัวสมองไปเลย!

“เจ้าพายุ”

http://www.thairath.co.th/content/455844