ขอถามน่ะครับ......
ผมเปนคนฝึกสมาธิ
ตอนแรกผมเหงาแบบยังไม่มีแฟน...ผมก้ฝึกมองและรู้อารมความเหงามันก้มาๆหายๆเป็นพักๆสุดท้ายก้แพ้ทำให้ผมไปหาแฟน...

ความเหงาที่เกิดขึ้นคือวิบากกำบังคับใช้หรือไม่..


หลังจากมีแฟนผูกพันกัน..พอเลิกก้เหงามากๆทรมานมากๆอันนี้คือเวรกรรมของเราใช้หรือไม่ในใจมันโดนบังคับให้ตรึกภาพแฟนอันนี้วิบากกรรมบังคับใช้หรือไม่ จัดเป็นกรรมเก่าหรือใหม่