เมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้ว บ้านเราอยู่เชียงรายและเราย้ายมาเรียนที่เชียงใหม่ จึงไปอยู่หอเดียวกับเพื่อนแต่คนละห้อง เราอยู่คนเดียว
ตอนแรกๆเลยที่เข้าไปอยู่ก็รู้สึกแปลกๆแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร เวลาอาบน้ำมักจะได้ยินเสียงอะไรก๊อกแก๊กอยู่ข้างนอก ก็ยังคิดว่าเป็นเสียงจากห้องข้างๆ หรือจากแฟลตตำรวจ (หออยู่ติดกับแฟลตตำรวจ) บางทีก็ของก็หล่นลงมาเองบ้างเป็นประจำ เราก็ไม่คิดอะไร
จนอยู่มาได้ประมาณ 4 เดือน เราฝันว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งมาเคาะประตูห้อง เราก็เปิด นางก็แนะนำตัวเอง ว่าชื่อ นุ่น นางอยู่ห้องนี้ กินยาตายในห้องนี้ เราก็เหวอสิ จากตอนแรกเหมือนคนธรรมดานางก็ล้มนอนลงไปน้ำลายฟูมปากกลายเป็นศพให้เห็นๆ เลย
แล้วอิชั้นก็สะดุ้งตื่นคร่า ปรากฏว่าตัวเองมานอนบนพื้นห้องซะงั้น ยังมึนๆงงๆ อยู่เลยลงมาได้ไง
ตอนแรกคิดว่าคงเป็นฝันธรรมดา ไม่มีอะไร เพราะตัวเองชอบฝันอะไรเป็นตุเป็นตะ เพ้อเจ้อตลอด
อีกวันเอาอีกแล้ว ไม่รู้ว่าฝันหรือจริงหรือกึ่งหลับกึ่งตื่น เลิกเรียนกลับมาแล้วหลับ ประมาณโพล้เพล้ใกล้ค่ำ แสงสลัวๆ มีความรู้สึกเจ็บตรงคอค่ะ (นอนตะแคงหันหน้าเข้ากำแพง) หางตาเหลือบเห็นผู้หญิงผมยาวยืนก้มหน้าเอาขาข้างนึงเหยียบคอเราอยู่ค่ะ เราก็เฮ้ย โอ้แม่เจ้าอะไรวะเนี่ย นึกไปถึงเรื่องฝันคืนก่อน ใช่หรือเปล่านะ สวดมนต์อะไรไม่ถูกแล้ว ภาวนาในใจเรียกพ่อมาช่วย (พ่อเราเสียแล้ว ตรงหัวนอนจะมีรูปพ่อตั้งอยู่ด้วย) สักพักนึงก็ขยับได้ แต่เจ็บคอมาก เหมือนคอเคล็ด หันไม่ได้เลย แล้วเราก็เป็นไข้หวัดใหญ่อยู่อาทิตย์นึง และเป็นหนักมากจนไม่ไหวแล้ว ไปหาหมอไปโรงบาลแล้วก็ไม่หายสักที ทรงๆทรุดๆ อยู่นั่น ก็เลยซมซานกลับบ้านหาแม่ที่เชียงราย
แม่พาไปหาพ่อปู่ เป็นร่างทรง พ่อปู่พูดถูกเป๊ะทุกอย่าง เหมือนที่ผู้หญิงคนนั้นมาบอกเราเลย และนางต้องการให้เราไปอยุ่ด้วย เราถึงป่วยปางตายไม่หายสักที พ่อปู่ให้เราไปทำบุญสังฆทาน และถวายมาลัยโผดโลก (
http://library.cmu.ac.th/digital_collection/digitalheritage/show.php?RecID=22) (เป็นคัมภีร์ของทางภาคเหนือ)ด้วย และพอกลับไปที่ห้องให้กลับที่นอน เอาเงินใส่ไว้ใต้ที่นอน 9 บาท เพื่อเป็นการขอเช่าที่นอนอะไรประมาณนั้น
และมีเรื่องแปลกอีกเรื่อง คือตอนที่เรากลับบ้าน เพื่อนของเพื่อนเรามาเที่ยว เพื่อนก็เลยขอมานอนห้องเราเพราะเราไม่อยู่ ปรากฎว่าเพื่อนก็ป่วยค่ะ ไม่สบายไปด้วยซะงั้น ทั้งที่ก่อนหน้านี้ช่วงที่เราป่วยก็ไม่ได้ใกล้ชิดกันก่อนเราจะกลับบ้านเลย
ตอนนั้นเราป่วยเป็นเดือน คือมีไข้สูง ตัวร้อน ปวดเมื่อยเนื้อตัวตลอดเวลา กินยาลดไข้ หาหมอ ดีขึ้นแป๊บๆ ก็ไข้ขึ้นอีกแล้ว พ่อปู่บอกว่าดีที่มาทันการ ไม่งั้นคงตายคาห้องตามน้องนุ่นไปแล้ว
จากนั้นก็ยังมีอะไรแปลกๆอยู่ แต่ไม่เห็นเป็นตัวแล้ว อยู่ได้อีก 2 เดือนเราก็เรียนจบและย้ายออกไปอยู่ใกล้ที่เรียนที่ใหม่ เรื่องก็มีเท่านี้แหละ ถึงจะผ่านมานานเป็น 10 ปี แต่มันช่างกระจ่างชัดในความทรงจำเหลือเกิน อะไรที่มันสยองๆ มักจะฝังใจเช่นนี้แล
เกือบเอาชีวิตไม่รอด
ตอนแรกๆเลยที่เข้าไปอยู่ก็รู้สึกแปลกๆแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร เวลาอาบน้ำมักจะได้ยินเสียงอะไรก๊อกแก๊กอยู่ข้างนอก ก็ยังคิดว่าเป็นเสียงจากห้องข้างๆ หรือจากแฟลตตำรวจ (หออยู่ติดกับแฟลตตำรวจ) บางทีก็ของก็หล่นลงมาเองบ้างเป็นประจำ เราก็ไม่คิดอะไร
จนอยู่มาได้ประมาณ 4 เดือน เราฝันว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งมาเคาะประตูห้อง เราก็เปิด นางก็แนะนำตัวเอง ว่าชื่อ นุ่น นางอยู่ห้องนี้ กินยาตายในห้องนี้ เราก็เหวอสิ จากตอนแรกเหมือนคนธรรมดานางก็ล้มนอนลงไปน้ำลายฟูมปากกลายเป็นศพให้เห็นๆ เลย
แล้วอิชั้นก็สะดุ้งตื่นคร่า ปรากฏว่าตัวเองมานอนบนพื้นห้องซะงั้น ยังมึนๆงงๆ อยู่เลยลงมาได้ไง
ตอนแรกคิดว่าคงเป็นฝันธรรมดา ไม่มีอะไร เพราะตัวเองชอบฝันอะไรเป็นตุเป็นตะ เพ้อเจ้อตลอด
อีกวันเอาอีกแล้ว ไม่รู้ว่าฝันหรือจริงหรือกึ่งหลับกึ่งตื่น เลิกเรียนกลับมาแล้วหลับ ประมาณโพล้เพล้ใกล้ค่ำ แสงสลัวๆ มีความรู้สึกเจ็บตรงคอค่ะ (นอนตะแคงหันหน้าเข้ากำแพง) หางตาเหลือบเห็นผู้หญิงผมยาวยืนก้มหน้าเอาขาข้างนึงเหยียบคอเราอยู่ค่ะ เราก็เฮ้ย โอ้แม่เจ้าอะไรวะเนี่ย นึกไปถึงเรื่องฝันคืนก่อน ใช่หรือเปล่านะ สวดมนต์อะไรไม่ถูกแล้ว ภาวนาในใจเรียกพ่อมาช่วย (พ่อเราเสียแล้ว ตรงหัวนอนจะมีรูปพ่อตั้งอยู่ด้วย) สักพักนึงก็ขยับได้ แต่เจ็บคอมาก เหมือนคอเคล็ด หันไม่ได้เลย แล้วเราก็เป็นไข้หวัดใหญ่อยู่อาทิตย์นึง และเป็นหนักมากจนไม่ไหวแล้ว ไปหาหมอไปโรงบาลแล้วก็ไม่หายสักที ทรงๆทรุดๆ อยู่นั่น ก็เลยซมซานกลับบ้านหาแม่ที่เชียงราย
แม่พาไปหาพ่อปู่ เป็นร่างทรง พ่อปู่พูดถูกเป๊ะทุกอย่าง เหมือนที่ผู้หญิงคนนั้นมาบอกเราเลย และนางต้องการให้เราไปอยุ่ด้วย เราถึงป่วยปางตายไม่หายสักที พ่อปู่ให้เราไปทำบุญสังฆทาน และถวายมาลัยโผดโลก (http://library.cmu.ac.th/digital_collection/digitalheritage/show.php?RecID=22) (เป็นคัมภีร์ของทางภาคเหนือ)ด้วย และพอกลับไปที่ห้องให้กลับที่นอน เอาเงินใส่ไว้ใต้ที่นอน 9 บาท เพื่อเป็นการขอเช่าที่นอนอะไรประมาณนั้น
และมีเรื่องแปลกอีกเรื่อง คือตอนที่เรากลับบ้าน เพื่อนของเพื่อนเรามาเที่ยว เพื่อนก็เลยขอมานอนห้องเราเพราะเราไม่อยู่ ปรากฎว่าเพื่อนก็ป่วยค่ะ ไม่สบายไปด้วยซะงั้น ทั้งที่ก่อนหน้านี้ช่วงที่เราป่วยก็ไม่ได้ใกล้ชิดกันก่อนเราจะกลับบ้านเลย
ตอนนั้นเราป่วยเป็นเดือน คือมีไข้สูง ตัวร้อน ปวดเมื่อยเนื้อตัวตลอดเวลา กินยาลดไข้ หาหมอ ดีขึ้นแป๊บๆ ก็ไข้ขึ้นอีกแล้ว พ่อปู่บอกว่าดีที่มาทันการ ไม่งั้นคงตายคาห้องตามน้องนุ่นไปแล้ว
จากนั้นก็ยังมีอะไรแปลกๆอยู่ แต่ไม่เห็นเป็นตัวแล้ว อยู่ได้อีก 2 เดือนเราก็เรียนจบและย้ายออกไปอยู่ใกล้ที่เรียนที่ใหม่ เรื่องก็มีเท่านี้แหละ ถึงจะผ่านมานานเป็น 10 ปี แต่มันช่างกระจ่างชัดในความทรงจำเหลือเกิน อะไรที่มันสยองๆ มักจะฝังใจเช่นนี้แล