บทสนทนาระหว่างคน ๒ คน
(ชายและหญิง)

ที่นั้งเก้าอี้ติดกันในรถทัวร์กรุงเทพฯ-เชียงใหม่ ต่างฝ่ายต่างคุยเรื่องสัพเพเหระ จนกระทั้งฝ่ายหญิงถามฝ่ายชายว่าทำงานอะไร

ฝ่ายหญิง : ไม่ทราบว่าคุณแต่งงานแล้วหรือยังค๊ะ?
ฝ่ายชาย : มีครอบครัวแล้วครับ มีลูกชายและหญิงอย่างละคนครับ?

ฝ่ายหญิง : คุณทำอาชีพอะไรค๊ะ?
ฝ่ายชาย : ผมทำงานในบริษัท.... ครับ

ฝ่ายหญิง : แล้วภรรยาคุณล่ะ?
ฝ่ายชาย : เธอไม่ได้ทำงานครับ เป็นเพียงแม่บ้าน

ฝ่ายหญิง : ใครเป็นคนทำอาหารเช้าให้คนในครอบครัวค๊ะ?
ฝ่ายชาย : ภรรยาผม, เพราะว่า เธอไม่ได้ทำงานอะไร

ฝ่ายหญิง : ภรรยาคุณตื่นเช้าเวลาไหน เพื่อทำกับข้าว?
ฝ่ายชาย : ราวๆ ตี ๕ เพราะเธอต้องทำความสะอาดบ้าน ก่อนทำกับข้าวครับ

ฝ่ายหญิง : แล้วเด็กๆ ไปรร.กันยังไงค๊ะ?
ฝ่ายชาย : ภรรยาผมพาไป, เพราะเธอไม่ได้ทำงานอะไร

ฝ่ายหญิง : หลังจากส่งลูกๆ ไปรร.แล้ว เธอทำอะไรค๊ะ?
ฝ่ายชาย : เธอก็ไปตลาด แล้วก็กลับบ้านเพื่อทำครัวและรีดผ้า คุณก็รู้แล้วนี่ ว่า เธอไม่ได้ทำงานอะไร

ฝ่ายหญิง : ตอนเย็นหลังจากเลิกงานกลับบ้าน คุณทำอะไรหรือ?
ฝ่ายชาย : พักผ่อนครับ เพราะผมเหนื่อยจากการทำงานมาทั้งวัน

ฝ่ายหญิง : แล้วภรรยาคุณทำอะไรล่ะ?
ฝ่ายชาย : เธอทำครัว เสิร์ฟอาหารให้ลูกๆ และผม ล้างจาน ถูบ้าน แล้วก็พาเด็กๆ เข้านอน

ฝ่ายหญิง : แล้วคุณคิดว่าใครทำงานมากกว่ากันค๊ะ? กับเวลา ๒๔ ชั่วโมงของ ๑ วันที่เท่ากัน

จากบทสนทนาข้างบนคุณอย่างไรครับ???

กิจวัตรประจำวันของภรรยาคุณ
เริ่มตั้งแต่เช้าตรู่ ไปจน ดึก นี่หรือที่เรียกว่า ' ไม่ได้ทำงานอะไร ' ??!!