ไม่รู้เราเข้าไม่ถึง หรือ คนที่ชอบทำตัวมีรสนิยมแต่จริง ๆ ก็เข้าไม่ถึงเหมือนกัน
ภวังค์รัก หนังรักเลื่อนลอย เวิ่น ไม่มีอะไรให้อยู่ในผวังค์ได้เลย
เรื่องราวของคนรักยุคฟองสบู่เเตกที่ดูไม่มีตัวตน นักแสดงเล่นเหมือนคนไร้วิญญาณจนดูประดิษฐ์น่ารำคาญ และการเล่าเรื่องจากสังคมในยุคก่อนก็ไม่ได้รู้สึกอินหรือให้หวนคิดถึงอะไรในยุคก่อนเลยเเม้เเต่น้อย ไม่รู้จะให้อินกับอะไร สังคม เพลง ความรัก เพราะการเล่าเรื่องหนังเป็นความส่วนตัวของผู้กำกับเอามาก ๆ
บทหนังเรื่องนี้ จริง ๆ น่าจะตั้งชื่อว่า ผะวงรักมากกว่า ทำเหมือนจะมีอะไร ทำเหมือนจะมีตรรกกะเเต่ก็ไม่มีอะไร อยากใส่อะไรก็ใส่ เราคงไม่พูดเรื่องที่เราไม่รู้สึกว่าทำไมดูไม่อิน ทำไมต้องมีบทมานั่งคุยในรายการ เราแค่รู้สึกว่าคุณกำลังนำเสนออะไร ปมด้อย ชั้นเชิงทางสังคม หรือ จริตของมนุษย์ ซึ่งสุดท้ายก็ไม่มีอะไรอย่างที่บอก เเต่กลับกัน เมื่อหนังมีชื่อผู้กำกับ ลี มือตัดต่อชั้นดีของกลุ่มหนังทางเลือก บทภาพยนตร์ จึง เป็นเรื่องที่คนพยายามตีความกันยกใหญ่ มันเหมือนงานศิลปะชิ้นหนึ่งที่ ขีด ๆ เขียน ๆ เเต่ไม่เป็นรูปเป็นร่าง
เพลงประกอบ ใส่มาทำไม ไม่มีความรู้สึกอินอะไรเลย น่าเบื่อ จังหวะใส่อยากจะใส่ก็ใส่
นักแสดง ก็เล่นเป็นตัวเองทุกคน ไม่เห็นผู้กำกับดึงอะไรออกมาจากนักแสดงได้เลย อนันดาก็เล่นเป็นอนันดา เจนสุดาก็เจนสุดา สายป่านก็สายป่าน ไม่มีใครเเสดงออกมาเทพได้อย่างที่กระทู้หลายคนชอบเลย และถ้าจะหลุดเเละมีความเป็นมืออาชีพจริง ๆ ฉากเลิฟซีนต้องไม่ยั้งเเล้ว เเค่จูบกันผมว่ามันเด็ก ๆ ถ้าทำไม่ถึงก็อย่าไปใส่ฉากเลิฟซีนเลย นักแสดงรับเชิญก็ไม่ได้เซอร์ไพรซ์อะไรเลยมาทำไม สรุปนักแสดงมาเปลืองตัวทำอะไรกันเหรอ
งานภาพ คงจะเป็นสิ่งที่น่าชมที่สุดของหนังเรื่องนี้ ไม่รู้ยังไงนะเเต่มันดูเป็นฟิล์มลุคส์ดีในยุคดิจิตอล
หนังดูเลื่อนลอย ไร้น้ำหนัก ไม่มีอะไรที่จะมีเเรงดึงดูดที่อยากจะให้ดูต่อตลอดได้ทั้งเรื่อง นั่งขยับตัวไปมาทั้งเรื่อง คนดูในรอบ ๆ ตัวก็ออกอาการไม่แพ้กัน และไม่นานก็มีเสียงกรนขึ้นมา
สิ่งที่ไม่ชอบที่สุดคือ ฉากเล่นยา กับ ฉากเลิฟซีน ดูสเหร่อ มาก เหมือนจะมีอะไรก็ไม่มีอะไรอีก
สรุปคือหนังอยากเป็นเเนวของตัวเองแต่สุดท้ายก็อยากตลาด แต่อยากจะเป็นหนังชั้นเชิงอีก และสุดท้ายของสุดท้าย ก็ไม่มีอะไร ไม่มีชั้นเชิงสำหรับคนดูหนังทั่ว ๆไป เพราะคนดูหนังทั่วไป ไม่มานั่งตีความอะไร เเละ ไม่มีอะไรอินเลยสำหรับคนดูที่อยู่ในยุคร่วมสมัยนั้น ตรงกันข้าม เพลงที่นำมาใช้กลับทำลายหนังด้วยซ้ำไป ผวังค์รักจึงเป็นพะวงรักไปโดยปริยาย
ปล.เป็นหนังอีกเรื่องที่ผมสามารถออกไปคุยโทรศัพท์ หรือ เข้าห้องน้ำได้ โดยกลับมานั่งดูอีกครั้งก็ไม่มีอะไรให้เหมือนเดิม
ดูตัวอย่างซิ ตลาดจะตาย อ๋อลืมไปผมเข้าไม่ถึงเอง
ผวังค์รัก เป็นยานอนหลับชั้นดี
ภวังค์รัก หนังรักเลื่อนลอย เวิ่น ไม่มีอะไรให้อยู่ในผวังค์ได้เลย
เรื่องราวของคนรักยุคฟองสบู่เเตกที่ดูไม่มีตัวตน นักแสดงเล่นเหมือนคนไร้วิญญาณจนดูประดิษฐ์น่ารำคาญ และการเล่าเรื่องจากสังคมในยุคก่อนก็ไม่ได้รู้สึกอินหรือให้หวนคิดถึงอะไรในยุคก่อนเลยเเม้เเต่น้อย ไม่รู้จะให้อินกับอะไร สังคม เพลง ความรัก เพราะการเล่าเรื่องหนังเป็นความส่วนตัวของผู้กำกับเอามาก ๆ
บทหนังเรื่องนี้ จริง ๆ น่าจะตั้งชื่อว่า ผะวงรักมากกว่า ทำเหมือนจะมีอะไร ทำเหมือนจะมีตรรกกะเเต่ก็ไม่มีอะไร อยากใส่อะไรก็ใส่ เราคงไม่พูดเรื่องที่เราไม่รู้สึกว่าทำไมดูไม่อิน ทำไมต้องมีบทมานั่งคุยในรายการ เราแค่รู้สึกว่าคุณกำลังนำเสนออะไร ปมด้อย ชั้นเชิงทางสังคม หรือ จริตของมนุษย์ ซึ่งสุดท้ายก็ไม่มีอะไรอย่างที่บอก เเต่กลับกัน เมื่อหนังมีชื่อผู้กำกับ ลี มือตัดต่อชั้นดีของกลุ่มหนังทางเลือก บทภาพยนตร์ จึง เป็นเรื่องที่คนพยายามตีความกันยกใหญ่ มันเหมือนงานศิลปะชิ้นหนึ่งที่ ขีด ๆ เขียน ๆ เเต่ไม่เป็นรูปเป็นร่าง
เพลงประกอบ ใส่มาทำไม ไม่มีความรู้สึกอินอะไรเลย น่าเบื่อ จังหวะใส่อยากจะใส่ก็ใส่
นักแสดง ก็เล่นเป็นตัวเองทุกคน ไม่เห็นผู้กำกับดึงอะไรออกมาจากนักแสดงได้เลย อนันดาก็เล่นเป็นอนันดา เจนสุดาก็เจนสุดา สายป่านก็สายป่าน ไม่มีใครเเสดงออกมาเทพได้อย่างที่กระทู้หลายคนชอบเลย และถ้าจะหลุดเเละมีความเป็นมืออาชีพจริง ๆ ฉากเลิฟซีนต้องไม่ยั้งเเล้ว เเค่จูบกันผมว่ามันเด็ก ๆ ถ้าทำไม่ถึงก็อย่าไปใส่ฉากเลิฟซีนเลย นักแสดงรับเชิญก็ไม่ได้เซอร์ไพรซ์อะไรเลยมาทำไม สรุปนักแสดงมาเปลืองตัวทำอะไรกันเหรอ
งานภาพ คงจะเป็นสิ่งที่น่าชมที่สุดของหนังเรื่องนี้ ไม่รู้ยังไงนะเเต่มันดูเป็นฟิล์มลุคส์ดีในยุคดิจิตอล
หนังดูเลื่อนลอย ไร้น้ำหนัก ไม่มีอะไรที่จะมีเเรงดึงดูดที่อยากจะให้ดูต่อตลอดได้ทั้งเรื่อง นั่งขยับตัวไปมาทั้งเรื่อง คนดูในรอบ ๆ ตัวก็ออกอาการไม่แพ้กัน และไม่นานก็มีเสียงกรนขึ้นมา
สิ่งที่ไม่ชอบที่สุดคือ ฉากเล่นยา กับ ฉากเลิฟซีน ดูสเหร่อ มาก เหมือนจะมีอะไรก็ไม่มีอะไรอีก
สรุปคือหนังอยากเป็นเเนวของตัวเองแต่สุดท้ายก็อยากตลาด แต่อยากจะเป็นหนังชั้นเชิงอีก และสุดท้ายของสุดท้าย ก็ไม่มีอะไร ไม่มีชั้นเชิงสำหรับคนดูหนังทั่ว ๆไป เพราะคนดูหนังทั่วไป ไม่มานั่งตีความอะไร เเละ ไม่มีอะไรอินเลยสำหรับคนดูที่อยู่ในยุคร่วมสมัยนั้น ตรงกันข้าม เพลงที่นำมาใช้กลับทำลายหนังด้วยซ้ำไป ผวังค์รักจึงเป็นพะวงรักไปโดยปริยาย
ปล.เป็นหนังอีกเรื่องที่ผมสามารถออกไปคุยโทรศัพท์ หรือ เข้าห้องน้ำได้ โดยกลับมานั่งดูอีกครั้งก็ไม่มีอะไรให้เหมือนเดิม
ดูตัวอย่างซิ ตลาดจะตาย อ๋อลืมไปผมเข้าไม่ถึงเอง