คือปัญหานี้มันเกิดขึ้นรอบตัวเรา เราก็เลยสงสัยว่าทำไมพ่อแม่ถึงอยากให้ลูกเป็นหมอ โดยบอกเสมอว่าเรียนหมอแล้วสบายกว่าคณะอื่น เราว่ามันก็จริง มันสบายจริง แต่ถ้ามองอีกแง่ เราว่าไม่สบายอย่างที่คิด....

อนาคตคือสิ่งที่เรากำหนดใช่ไหมล้ะ?
...
แล้วทำไมมันเป็นแบบนี้ล้ะ....
เราสงสัยมาเสมอเลยว่าเพราะอะไรอะ ทำไมอยากให้ลูกเป็นหมอ ?
ชื่อเสียง? อวดลูก? หรืออะไรก็ตามแต่
ลูกใครเป็นหมอทุกคนก็ดีใจอยู่แล้ว เทพซะขนาดนี้ แต่นั้นคือคนที่ "อยากเป็นหมอจริงๆ"

แล้วคนที่โดนบังคับละ? เคยคิดบ้างไหมว่าสิ่งที่พ่อแม่คิดว่าดีสำหรับลูกกลับกลายเป็นตราบาปของเขาไปตลอดชีวิต...
เขาเรียนหมอมันดี อันนี้ก็ถูก ทุกอย่างเพอเฟค ฐานะ ชื่อเสียง เกียรติ ถูกสรรเสริญอย่างภาคภูมิ แต่แล้วไหนความสุขของลูกล้ะ?
เขาไม่มีความสุขเลย สิ่งที่เขารักเขาอยากทำ เขาไม่สามารถจะทำได้ แต่เขาต้องมาเรียนมาทำในสิ่งที่ถูกเขียนไว้ในบันทึกชีวิตของเขา
ทั้งๆที่เขาไม่ชอบและเกลียดด้วยซ้ำ... ไม่กลัวลูกเครียดบ้างเลยงั้นหรอ ? พอลูกขอเข้าคณะอื่นก็ทำท่าทีฟัดเหวียงไม่ฟังคำพูดของลูกเลย
แต่พอลูกบอกเรียนหมอกลับโอ้อย่างน่าประหลาด... ตรรกะนี้คือะไร? ยังมีแบบนี้ในสังคมอีกงั้นหรอ ... เห้อ

ที่เรามาตั้งไม่ใช่เพราะอะไร เราแค่ไม่เข้าใจตรรกะอันนี้ เรางงมาตลอดว่า ทำไมวะ ทำไมต้องเรียนหมอ ?

อาจจะตั้งผิดหมวด แต่สงสัยจริงๆ มันคาใจมาก

ปล.อาจจะแท็คผิดนะ ครั้งแรก