ผมเห็นบาง คห.เป็นห่วงเป็นใยคนได้รับที่ดินที่มูลค่าเกิน 50 ล้าน กลัวเขาไม่มีเงินจ่าย แต่คนได้รับเงินสดใน บช.ธนาคาร กลับไม่มีคนสงสาร ทั้งที่มูลค่าก็เท่า

กัน บางท่านว่าที่ดินเป็นเรือกสวนไร่นา ทำมาหาเลี้ยงชีพไปวันๆ จะเอาเงินที่ไหนมาจ่ายตั้ง 10% ผมขอเสนอแนวคิดดังนี้นะครับ นาย ก. มีรสนิยมชอบทำสวน

ปลูกผักหญ้าใบไม้ ชอบใส่ชุดม่อฮ่อม ฟังเพลงเพื่อชีวิต ลูกทุ่ง ขับกระบะเก่าๆ แต่มีที่เป็นห้าสิบไร่มูลค่าร้อยล้าน ส่วนนาย ข. เป็นวีไอ มีเทคนิคการคำนวน

มูลค่าหุ้น เป็นศิษย์ท่านวอร์เร็น บัฟเฟต์ มีบ้านจัดสรรขนาดแค่ 50 ตรว. อยู่กับเมียลูก วันหยุดพาครอบครัวไปกินโออิชิบ้าง บุฟเฟต์ตามโรงแรมบ้าง แต่มูลค่า

หุ้นในพอร์ตกับเงินสดรวมร้อยล้าน เท่ากับนาย ก. หากทั้งสองคนตายไป ลูกนาย ข. ต้องเอาเงินสด รวมถึงหุ้นบางส่วนของพ่อ ขายออกไปเพื่อมาจ่ายภาษี

ทำไมบางท่านว่าสมควรแล้ว แต่ลูกนาย ก. ที่จะต้องตัดที่ดินบางส่วนขายออกไป ด้วยเหตุผลใด บางท่านจึงเห็นใจว่าเขาไม่ควรต้องทำ?