วันก่อนพาลูกชายสองขวบครึ่งไปสนามเด็กเล่น ซักพักเค้าเริ่มงอแง ทำยังไงก็ไม่หยุดร้อง เรากำลังคิดจะพูดว่า เป็นผู้ชายอย่าร้องไห้ อย่าร้องไห้ต่อหน้าผู้หญิง

แต่เราไม่ได้พูดค่ะ เพราะความคิดของเรายังไม่สามารถหาบทสรุปได้ คือแล้วยังไง ตรรกะว่าถ้าเป็นผู้หญิงแล้วร้องไห้ได้ เป็นผู้ชายร้องไห้ไม่ได้?

มันเป็นเรื่องที่เราได้ยินมาตลอดในเมืองไทย ที่พ่อแม่หรือคนเลี้ยงมักพูดเสมอว่า เป็นลูกผู้ชายอย่าร้องไห้ ต้องเข็มแข็งอดทน อายเค้าไหม

แล้วผู้ชายจะเติบโตมายังไง ไม่สามารถแสดงความอ่อนแอ หรือระบายความเสียใจ ความในใจให้กับคนที่ใกล้ชิดได้ หรือแสดงความเข็มแข็งแต่ภายนอกแต่เก็บกด

แฟนเก่าคนหนึ่ง เค้าไม่เคยระบายความในใจกับเราเลย เค้ารู้สึกยังไง คิดอะไรเราไม่รู้เลย ถามอะไรก็บอกว่าไม่เป็นไร จนเหมือนกำแพงกันระหว่างเรา
ขณะที่อีกคน ก็โวยวายง่าย น้ำตาแตกประจำ เราเลยไม่รู้ว่าอะไรคือความพอดี

เราอยากให้ลูกชายเป็นคนเข้มแข็งทั้งภายนอกและภายใน อยู่รอดในสังคมได้ ในขณะเดียวกันเราอยากรับรู้อารมณ์ทุกอย่างของเค้า อยากให้เค้าสามารถระบายความเสียใจ ความอ่อนแอให้กับเราหรือคนใกล้ชิดได้ และรู้ว่าควรทำตัวยังไงต่อหน้าคนอื่น

สรุปว่า มันเป็นเรื่องสมควรหรือป่าวที่จะสอนลูกชายแบบนี้?