สวัสดีครับ
นี่เป็นกระทู้แรกของผมในพันทิพ ส่วนใหญ่ได้แต่เสพเรื่องของคนอื่น วันนี้อยากให้คนอื่นมาเสพบ้าง
กระทู้ประเภทนี้ คงมีคนเขียนมาเยอะแล้ว หวังว่าคงจะไม่เบื่อกันนะครับ ผมอยากเป็นกำลังใจให้คนที่อ้วน น้ำหนักเยอะ อย่าเพิ่งท้อแท้กับชีวิต

มันเป็นเรื่องของคนอ้วนๆคนนึงที่ผันตัวเองให้กลายเป็นนักวิ่ง

ย้อนกลับไปเมื่อประมาณปี 2547-2550 .....

ก็ประมาณนี้แหละครับ เป็นช่วงในวัยเรียน ใช้ชีวิตให้คุ้มค่า(เกิน) จนรู้ตัวสุดท้าย น้ำหนักก็ทะลุ 100 ไปแบบชิลๆไม่ยากเย็น

พอถึงปี3 ในรั้วมหาลัย เริ่มรู้สึกไม่ไหวกับตัวเอง ปรกติ เป็นคนชอบเตะฟุตบอลมาก เพื่อนๆในกลุ่มส่วนใหญ่เป็นพวกเตะฟุตบอล (สนิทกันมากจนถึงทุกวันนี้)
พอน้ำหนักที่เพิ่มขึ่นเรื่อย ทำให้มีปัญหาในการเล่นฟุตบอลมาก ร่างกายขยับตัวช้า ปวดเข่า ปวดเท้าบ้าง ที่แย่กว่านั้นคือรู้สึกอนาถตัวเองกับสภาพร่างกาย จะจีบสาวใครจะมาสนใจ (กระซิกๆ) ก็เลยเริ่มหันมาควบคุมอาหาร และวิ่งออกกำลังกายจนน้ำหนักลดมาเหลือประมาณ 85-90

หลังจากเรียนจบ ก็เริ่มชีวิตทำงาน น้ำหนักก็ลดลงมาบ้าง แต่ทรงๆที่ 85+- นิดหน่อย กับส่วนสูง 173

ช่วงปี 2010 ผมไปเรียนต่อ ทีนี้แหละ น้ำหนักพุ่งขึ้นมาเลย ทานอาหารไม่เลือก ที่รู้ตัวสุดท้ายคือน้ำหนักไปถึง 95kg (อาจมีมากกว่านี้)


เมื่อเรียนจบกลับมาที่ไทย เริ่มทำงานอีกครั้ง

ครับอย่าเพิ่งเบื่อเลย เรื่องที่เกริ่นมา มันเป็นเรื่องของไอตัวอ้วนคนนึง

ทุกอย่างนี่เพิ่งเริ่มต้นตอนเดือน เมษา 2557 นี้เองครับ

ผมมีอาชีพที่ต้องทำงานบนเรือใหญ่ ปีละครั้ง เมื่ออยู่บนเรือ สิ่งต่างๆรอบตัวค่อนข้างจะจำเจ ซ้ำไปซ้ำมาทุกวัน ระยะเวลาก็ราวๆ 2 เดือนแบบไม่แตะแผ่นดิน ซึ่งทำให้ผมคิดว่า ช่วงนี้แหละนะ รองลดน้ำหนักดูอีกซักรอบวะ เอาหน่อย แต่จะทำอย่างไรดีหละ

ณ ตอนนี้ ผมว่ายากที่จะหาคนรักสุขภาพ และไม่เคยได้ยินคลอส T25 ของคุณ ShuanT. ใช่ครับ ผมเป็นศิตย์ ShuanT. เนี่ยแหละ แต่ผมเล่นอีกคลอสนึงชื่อ Insanity workout เป็นคลอสที่คุณ ShuanT. ทำมาเมื่อราวๆปี 2010 และ T25 เพิ่งมาทำใหม่ตอนปี 2013

Insanity workout ใช้เวลาทั้งหมด 9 weeks พอดีๆ กับที่ผมทำงานบนเรือจนได้ขึ้นฝั่ง

ผลลัพธ์เป็นอย่างในรูปครับ ตอนเริ่มต้น หนัก 85-86 จบสองเดือน ลงมาเหลือ 73-74 (พลีกลาย ถอดเสื้อถ่ายรูปลงพันทิพ ><)

เขียนมาตั้งนาน ยังไม่เข้าเรื่อง 100 กิโลเมตรเลย มันคืออะไร???

หลังจากที่กลับจากเรือ ผมโดนเพื่อน "หลอก" (ต้องขอบคุณมันจริงๆ นี่คือจุดเริ่มต้นของผม) หลอกผมไปวิ่งลงรายการแข่ง เพราะผมมีบ้านอยู่ใกล้ๆกับจุดสตาร์ทรายการวิ่งนั้นเลย เพื่อนผมบอกว่า วิ่งเทรล ตอนนั้นผมก็ยังงง เทรล? อะไรคือเทรล? ผมลงวิ่งไปครับ มันคือรายการ Columbia Trail master ที่แก่งกระจาน (6 July 2014) ผมลงวิ่ง 25km ไปแบบงงๆ ไม่เคยวิ่งมาก่อน เพื่อนๆทุกคนวิ่งกัน 25km ก็โอเคแหละ ขำขำ

จบครับ ผมวิ่งจบ วิ่งไป 18km ตะคริวกิน เดินอีก 7 รวมเวลาทั้งหมดเกือบ 4ชม.

จบไปกับรายการวิ่งแรก แบบไม่เคยแม้กระทั่งซ้อม จบแบบซากๆ แต่!! รู้สึกว่าการวิ่งมันทำให้ชีวิตผมมีเป้าหมายขึ้นมากๆ

หลังจากจบรายการวิ่งครั้งแรกในชีวิต ด้วยความฮึกเหิม ลงเลยครับ Pattaya marathon 42km (27 July 2014) ตอนเริ่มต้นยังไม่คิดว่าจะวิ่งจบได้เลย นี่มันอะไร 42km ใครจะไปวิ่งไหว เวลาซ้อมวิ่งน้อยมาก แต่สุดท้ายก็จบได้ครับ งงตัวเองเหมือนกัน จบไปที่ เกือบๆ 5 ชม.

หลังจากจบ Pattaya marathon รายการนี้ทำให้ผมมั่นใจมากกว่า การวิ่งจะเข้ามาในเป็นส่วนนึงในชีวิตผม รู้สึกชอบการวิ่งเอามากๆ เริ่มซ้อมจริงๆจังๆ จน เริ่มลงรายการวิ่งอื่นๆจนตอนนี้มีวิ่งได้ทุกเดือน และในที่สุดผมลงวิ่งรายการ TNF100 ในรุ่น Solo 100km (31 Jan 2015) ไปเรียบร้อย จบหละที่มาของกระทู้ ฮ่าๆ

รูปปัจจุบันกับชีวิตการวิ่ง


แอบเล่นซิคแพคบ้าง อะไรบ้าง


***************************************

ครับ ทั้งหมดเป็นเรื่องราวของมนุษย์ ธรรมดาคนนึงที่พยายามอยากจะมีสุขภาพที่ดี แข็งแรง ฝ่าฟันจนเอาชนะความอยากกิน ความอ้วนมาได้จนถึงทุกวันนี้
ผมชอบมากเลย ได้ยินจากหลายๆที่ว่า "วันนึงมี 1440 นาที ขอแค่เจียด 30 นาที มาออกกำลังกาย คุณก็มีสุขภาพดีได้แล้ว" มันเป็นเรื่องจริงครับ สุขภาพร่างกาย ต่อให้ร่ำรวยมากแค่ไหน มันไม่สามารถซื้อได้จริงๆ

สุดท้าย หวังว่ากระทู้นี้ จะเป็นอีกหนึ่งแรงบรรดาลใจให้เพื่อนๆที่ท้อกับความอ้วน เพื่อนๆที่ไม่ค่อยออกกำลังกาย หันมารักษาสุขภาพตัวเอง เจียดเวลาซักนิด อาทิตย์ละ 2-3 ครั้งมาออกกำลังกาย เพื่อสุขภาพที่ดีของท่านเองครับ

ขอบคุณเพื่อนๆทุกท่านที่อ่านมาจนจบ
ลืมบอกไป เขียนมาตั้งนาน ผมชื่อ "แบ้" ครับ
สามารถเข้ามาทักทาย พูดคุย เรื่องการออกกำลังกายกันได้ทาง https://www.facebook.com/Zebraeworkout
จะเป็นเรื่องของการออกกำลังกาย การวิ่ง อนาคตคงจะมีไตรกีฬาเข้ามาด้วย (ฝันไกลๆ)
ใครที่หมดกำลังใจท้อที่จะลดน้ำหนัก ไม่มีแนวทาง เข้ามาทักทายคุยกันได้ครับ