ตอนนี้ผมเรียนรด.อยู่ชั้นปีที่3 คือว่าเวลาใกล้เลิกเรียนเกือบจะทุกครั้งที่ผมเรียนจะมีทหารท่านนึงเดินมาเพื่อถามความสมัครใจว่ามีใครอยากจะเล่น
เพนท์บอลไหม40บาท(ได้แค่8นัด ตกนัดละ5บาท ==)หรือบีบีกันอะไรประมาณนี้ เจอมาตั้งแต่ปี1แล้ว
"ใครเล่นก่อนกลับบ้านเลย" ซึ่งจะเลิกเร็วกว่าเวลาปกติประมาน1ชม. "ส่วนใครไม่เล่นต้องไปฝึกต่อ"
ซึ่งเด็กส่วนใหญ่จะยอมจ่ายเงินเพื่อแลกกับกับที่จะได้กลับบ้านและไม่ต้องฝึก
แต่เลือกที่จะไม่เล่น ยอมจ่ายเพื่อแยกแถวไปกับคนที่ฝึกต่อ แล้วค่อยเดินกลับบ้านแบบเนียนๆ (เพราะต้องต่อแถวเข้ายิงปืน มันนาน)
"ถ้าใครที่ฝึกต่อ ก็แยกแถวไป เดี๋ยวครูจะฝึกให้" ครูฝึกก็จะพูดประมาณว่า "ครูไม่ได้พักเลยครูต้องมาสอนทุกวันไม่มีวันหยุด
ยังจะให้ครูมาฝึกให้ต่อ นักเรียนไม่สงสารครูเหรอ
เดี๋ยวครูจะเรียกอาจารย์อีกคนมาช่วยสอน ซึ่งอาจารย์ท่านนั้นเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย ไม่เชื่อนักเรียนไปดู ทำคีโมมา ขนร่วงทั้งตัว" (ถามจริงเค้าเป็นอย่างนั้นจะมาสอนทำไม) เค้าก็บ่นอะเรื่อย ทำนองโน้มน้ามใจ
เวลาที่พูดกับคนที่จ่ายเงินกับคนที่จะฝึกต่อ(คนที่ไม่จ่าย) คนละเรื่องเลย แบบพูดจาโมโห ซึ่งเค้าบอกว่าอาจารย์ไม่ได้บังคับนะ
แต่ดูพูดจาซะ
กองร้อยนึงมีนักเรียนประมาน150-200คน เล่นกันตีไปประมาณ130คนได้ ครูฝึกก็เก็บเงินไปทีได้เป็นปึกๆ แล้วพอเก็บเงินเสร็จ ก็จะเดินไปพูดทำนองนี้กับกองร้อยอื่นต่อไปเรื่อยๆ (พูดแบบคำพูดคล้ายๆกันเลย ไม่ทราบว่ามีบทพูดหรือปล่าว)
โดยที่เงินครูฝึกท่านนั้นใส่ในกระเป๋ากางเกง มองแล้วเป็นหมื่นได้เพราะมันหนามาก(อาจจะไม่ใช่แบงค์พันทั้งหมด เพราะเป็นเงินของเด็กเป็นแบงค์20ซะส่วนใหญ่)
ผมอยากทราบว่าทุกท่านคิดยังไงบ้างกับการกระทำแบบนี้ มันเป็นมิจฉาชีพแบบหนึ่งหรือเปล่า
เงินต้นทุนค่ายิงปืนนั้นเป็นเงินเท่าไหร่
แล้วอยากทราบอีกว่า เงินที่ได้ไปนั้นจะมีเล็ดลอดเข้าไปในกระเป๋าของครูฝึกหรือไม่(เค้าบอกว่างบกระสุนงบปืนเป็นของรัฐบาล)
ลูกหลานใครหรือใครเรียนที่ศูนย์รด.นี้อยู่ ลองถามดูได้ครับ อาจจะเจอแบบเดียวกัน
ขอโทษผมอาจจะพิมแบบงงๆ
กลัวกระทู้นี้โดนอุ้มอยู่เหมือนกัน
คิดยังไงกับการจ่ายเงินยิงปืนที่ศูนย์รด.วิภาวดี เพื่อแลกกับการกลับบ้านเร็วครับ (เรียนรด.)
เพนท์บอลไหม40บาท(ได้แค่8นัด ตกนัดละ5บาท ==)หรือบีบีกันอะไรประมาณนี้ เจอมาตั้งแต่ปี1แล้ว
"ใครเล่นก่อนกลับบ้านเลย" ซึ่งจะเลิกเร็วกว่าเวลาปกติประมาน1ชม. "ส่วนใครไม่เล่นต้องไปฝึกต่อ"
ซึ่งเด็กส่วนใหญ่จะยอมจ่ายเงินเพื่อแลกกับกับที่จะได้กลับบ้านและไม่ต้องฝึก
แต่เลือกที่จะไม่เล่น ยอมจ่ายเพื่อแยกแถวไปกับคนที่ฝึกต่อ แล้วค่อยเดินกลับบ้านแบบเนียนๆ (เพราะต้องต่อแถวเข้ายิงปืน มันนาน)
"ถ้าใครที่ฝึกต่อ ก็แยกแถวไป เดี๋ยวครูจะฝึกให้" ครูฝึกก็จะพูดประมาณว่า "ครูไม่ได้พักเลยครูต้องมาสอนทุกวันไม่มีวันหยุด
ยังจะให้ครูมาฝึกให้ต่อ นักเรียนไม่สงสารครูเหรอ
เดี๋ยวครูจะเรียกอาจารย์อีกคนมาช่วยสอน ซึ่งอาจารย์ท่านนั้นเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย ไม่เชื่อนักเรียนไปดู ทำคีโมมา ขนร่วงทั้งตัว" (ถามจริงเค้าเป็นอย่างนั้นจะมาสอนทำไม) เค้าก็บ่นอะเรื่อย ทำนองโน้มน้ามใจ
เวลาที่พูดกับคนที่จ่ายเงินกับคนที่จะฝึกต่อ(คนที่ไม่จ่าย) คนละเรื่องเลย แบบพูดจาโมโห ซึ่งเค้าบอกว่าอาจารย์ไม่ได้บังคับนะ
แต่ดูพูดจาซะ
กองร้อยนึงมีนักเรียนประมาน150-200คน เล่นกันตีไปประมาณ130คนได้ ครูฝึกก็เก็บเงินไปทีได้เป็นปึกๆ แล้วพอเก็บเงินเสร็จ ก็จะเดินไปพูดทำนองนี้กับกองร้อยอื่นต่อไปเรื่อยๆ (พูดแบบคำพูดคล้ายๆกันเลย ไม่ทราบว่ามีบทพูดหรือปล่าว)
โดยที่เงินครูฝึกท่านนั้นใส่ในกระเป๋ากางเกง มองแล้วเป็นหมื่นได้เพราะมันหนามาก(อาจจะไม่ใช่แบงค์พันทั้งหมด เพราะเป็นเงินของเด็กเป็นแบงค์20ซะส่วนใหญ่)
ผมอยากทราบว่าทุกท่านคิดยังไงบ้างกับการกระทำแบบนี้ มันเป็นมิจฉาชีพแบบหนึ่งหรือเปล่า
เงินต้นทุนค่ายิงปืนนั้นเป็นเงินเท่าไหร่
แล้วอยากทราบอีกว่า เงินที่ได้ไปนั้นจะมีเล็ดลอดเข้าไปในกระเป๋าของครูฝึกหรือไม่(เค้าบอกว่างบกระสุนงบปืนเป็นของรัฐบาล)
ลูกหลานใครหรือใครเรียนที่ศูนย์รด.นี้อยู่ ลองถามดูได้ครับ อาจจะเจอแบบเดียวกัน
ขอโทษผมอาจจะพิมแบบงงๆ
กลัวกระทู้นี้โดนอุ้มอยู่เหมือนกัน