หวังว่าครูจะชมพี่พูมสักนิด ร้องเพลงอมพระมาพูด
ไม่ต้องชมมากขอแค่บอกพอใจ ที่พูมเริ่มหลุดจากกรอบบ้างแล้ว
พอเป็นกำลังใจพี่พูมบ้าง.  
นี้เป็นความรู้สึกแว่บเข้ามาหลังครูแมวดูรีรันเพลงอมพระมาพูด

แต่ก็มานั่งคิดอีกที พี่พูมคงวางแล้วแต่เราทำไมไม่วาง 555+
ก็ดีเหมือนกัน พี่พูมจะได้ฝึก ทำงานอย่างปล่อยวางแต่ไม่ปล่อยปละละเลย
ทำงานที่มีความสุขในขณะทำโดยไม่ต้องคาดว่าเราจะได้อะไรมาเช่นคำชม
ดังเช่นท่าพุทธทาสกล่าวว่า "เป็นการทำงานโดยยกผลงานเป็นความว่าง"
เหมือนที่พี่พูม คิดอยู่เสมอว่าปลายทางไม่สำคัญเท่าระหว่างทาง

และอยากเป็นกำลังใจให้พี่พูมนะคะ พวกเรามองเห็นนะว่าพี่พูม ได้ข้ามสิ่งกีดขวางไปอีก. 1 step แล้ว  เย้
ขอกราบขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจที่ให้พี่พูม
อยู่ไปนานๆนะเธอ