นานมาแล้ว
วันนั้น เป็นวันที่ 15 มีนาคม ฉันกับลูกสองคนชายหญิงไปเดินเที่ยวตลาดนัด
ความที่ไม่รู้จะซื้ออะไร เลยบอกให้ลูกซื้อลอตเตอรี่ให้คนละ1ใบ...

แล้วเราสามแม่ลูกก็ขับรถกลับบ้าน
ระหว่างทาง เจอคนแก่ ที่หลังค่อม(ลำตัวแทบจะขนานกับพื้น)หาบถุงปุ๋ยเดินอยู่ข้างทาง(ซึ่งเป็นเวลากลางวันแล้วร้อนมาก)
ฉันขับรถเลยไปแล้ว ปากก็บอกลูกว่า เฮ้ย ยายน่าสงสารอ่ะ แม่อยากช่วยเค้า

ลูกบอก แล้วแต่แม่ ฉันรีบกลับรถทันที

พอถึงตรงยาย ฉันจอดรถแล้วถามว่า ยาย ยายจะไปไหน
ยายบอกจะเอาผักไปขายที่ตลาดนัด

ฉันถาม ตลาดนัดไกลมั้ย ยายบอก นู้นนน แล้วชี้มือไปที่ทางไปตลาดนัด
ฉันบอก ไปงั้นยายขึ้นรถ เดี๋ยวหนูไปส่ง

ลูกชายหญิงทั้งสอง(ตอนนั้นเค้าเริ่มเข้าสู่วัยรุ่นแล้ว)ของฉันก็ลงจากรถมาช่วยยายยกถุงปุ๋ยขึ้นรถโดยไม่มีท่าทางรังเกียจ
แล้วฉันก็ขับรถพายายไปส่งที่ตลาดนัด ซึ่งระยะทางไกลพอสมควร...

แต่ถ้ายายจะต้องเดินไปตลาดนัดเอง มันคงไกลมาก

พอถึงตลาดนัด ลูกฉันก็ช่วยกันยกถุงปุ๋ยลง...

ฉันถามยาย ยายขายอะไร ยายบอกขายผักบุ้ง

ฉันจึงช่วยยายซื้อมาสองกำ แล้วส่งเงินให้ยาย 100บาท
แล้วบอกยายว่า ยายเอาไว้เถอะ หนูให้

ยายมองหน้าแล้วให้ศีลให้พร
ฉันกับลูกๆลายายกลับ

พอวันรุ่งขึ้น  เป็นวันที่ 16 ลอตเตอรี่ หนึ่งในสองใบนั้น ถูกเลขท้ายสามตัวได้เงินรางวัลมา 4000 บาท
ฉันบอกลูกว่า เห็นมั้ย ทำความดี เห็นผลทันตาเลย




เมื่อวันเด็ก ที่ผ่านมา ฉันอยากซื้อนมแจกเด็ก ที่มาทานอาหารที่ร้าน(ฉันเปิดร้านขายอาหารตามสั่ง)

ฉันไปซื้อนมที่ร้านค้าในตัวอำเภอที่ฉันอยู่
วันนั้นร้านค้าเค้าให้ลูกค้าที่ยอดซื้อเยอะ จับฉลาก ของรางวัลก็มีมากมาย ตั้งแต่ของเล็กๆไปถึงของใหญ่

ยอดซื้อของฉันได้จับฉลาก ฉันก็ไม่ได้นึกอะไร ร่วมสนุกไปกับเค้าด้วย

ฉันจับครั้งเดียวได้รางวัลเป็นหม้อหุงข้าว 1.8 ลิตร...
เสียงคนที่จับฉลากก่อนหน้าฉัน พูดให้ได้ยินว่า

โหโชคดีจังเลย  จับครั้งเดียวได้หม้อหุงข้าวเลย น้องจับตั้งหลายครั้งได้แต่แก้วน้ำกับมาม่า

ฉันยิ้ม^^



เมื่อต้นเดือนสิงหาที่ผ่านมา. มีคาราวานสินค้าธงฟ้ามาตั้งขายใกล้กับร้านอาหารตามสั่งของฉัน

สินค้าของธงฟ้า ก็จะมีหลากหลาย แต่ที่เห็นราคาถูก ก็จะมี น้ำมันพืช (30) ไข่ไก่(แผงละ80) น้ำตาลทราย(19)
แต่ของที่พิมพ์มา เค้าเปิดขายเป็นเวลาและต้องเข้าคิวซื้อ แต่ฉันไม่มีเวลา...(จริงแล้วอยากได้มากแต่ไม่มีปัญญาไป)

ปกติแล้ว คนที่มาอุดหนุนส่วนใหญ่จะเป็น นักเรียน นักศึกษา เด็กวัยรุ่น(กินจุ)
เพราะฉันขายถูก ราคาจานละ30 ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็น ราดหน้า ผัดซี้อิ้ว สุกี้ ข้าวผัด ข้าวผัดกระเพรา
ไข่ดาว ไข่เจียว 5 บาท
เด็กเล็กๆที่มากินกับพ่อแม่ฉันจะคิดราคาพิเศษหรือ นักเรียนตัวเล็กๆที่มาหลายๆคน แล้วสั่งอย่างเดียวกันฉันก็จะคิดราคาพิเศษ
ลูกค้าฉันจึงมีเยอะ

เมื่อร้านธงฟ้ามาตั้งใกล้ร้านฉัน ตลอดระยะเวลา 3 วันพนักงานเขารวมทั้งหัวหน้าคาราวาน จึงมาเป็นลูกค้าที่ร้าน...
ทั้งสามวันเค้าเห็นตลอดว่า ฉันขายให้ลูกค้า แบบไหน
เค้าบอกฉันว่า เนี่ยป้า ไปซื้อของถูกมาไว้ใช้ซิ ป้าขายของถูกแบบนี้

ฉันบอก ไม่มีเวลาไปหรอกค่ะ เพราะต้องเตรียมของ

หัวหน้าเค้าบอก งั้นป้าไม่ต้องไปเข้าคิวหรอก เดี๋ยวผมให้ลูกน้องเอามาให้ที่ร้าน...โอ้ หูฉัน ไม่ได้ฝาดนะนี่
ฉัน ดีใจมาก
(ให้ในที่นี้คือ เอามาขายให้ถึงร้านโดยที่ฉันไม่ต้องไปเข้าคิวนะคะ)

พอถึงตอนเย็น. เค้าให้ลูกน้องเอามาส่งให้จริงๆ
ทั้งน้ำมันพืช ไข่ และน้ำตาล จำนวนมากพอสมควร(ไข่กับน้ำตาลแค่พอใช้แต่น้ำมันพืชใช้ได้อีกเป็นเดือนค่ะ)


ฉันบอกกับหัวหน้าคาราวานว่า ขอบคุณมากนะคะที่มองเห็นจุดประสงค์ที่ป้าทำ
เค้ายิ้ม

ฉันดีใจที่เค้ามองเห็นกับสิ่งที่ฉันทำ



ตลอดเวลาที่ผ่านมา ถ้าฉันมีโอกาสที่จะเป็นผู้"ให้"ฉันมักทำเสมอๆ

เรื่องราวที่ฉันยกตัวอย่างให้อ่านกันเป็นเพียงเรื่องราวที่เห็นชัดว่า "การให้"ไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนมักมีสิ่งดีๆตามมาเสมอ

มาเป็นผู้ให้กันเถิดค่ะ