สวัสดีเพื่อนๆชาว pantip ทุกคนค่ะ กระทู้ตั้งเป็นกระทู้แรกอยากจะมาแบ่งปันประสบการณ์เจอโรคจิตบนเรือค่ะ
ผิดพลาดประการใดของอภัยมา ณ ที่นี้
เริ่มเรื่องค่ะ วันนั้นประมานสักทุ่มกว่าๆ เราจะนั่ง mrt ไปต่อท่าเรืออโศกเพื่อที่จะกลับบ้านตามปกติ วันนั้นฝนตกหนักเราก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งรีบไปขึ้นเรือ
เราเห็นเรือจอดรออยู่ไกลๆ ก็รีบวิ่งไปจะลงเรือค่ะ คือต้องบอกก่อนว่าท่าเรืออโศกตอนเย็นที่เขาเลิกงานกันนี้คนแบบอลังการงานสร้างมากกก !!
แถวนี่ยาวอ้อมท่าเรือ ต้องต่อคิวลงเรือใครจะลงเรือก็เดินออกมา ใครยังไม่ไปก็รอลำอื่นก็จะยืนรอ ออๆกันตรงท่าเรือ (เขาจะมีเส้นกันสีเหลืองคือห้ามเลยออกมาค่ะ) คนบนเรือไม่ต้องพูดถึงจากท่าประตูน้ำมานี่ก็แทบจะเต็มเรือแล้ว ที่นั่งแทบจะไม่มี
ปกติคือเราจะรอต่อแถวรอเรือลำต่อๆไปเพื่อที่จะได้นั่งค่ะ แต่วันนั้นฝนตกเราก็เลยตัดสินใจไม่รอเรือ คิดในใจ กรูยืนก็ได้ว่ะคราวนี้ เราก็ตีตั๋วยืนเรือไป
สักพักก็มีผู้ชายออฟฟิศน่าจะอายุประมาน 30 อัพมายืนข้างหลังเราค่ะ ตอนแรกคนยืนก็ยังไม่แน่น พอสักพักคนจากท่าเรืออื่นๆมากระเป๋าก็บอกให้ขยับติดๆกัน ได้ที่ อีแก่หัวล้านออฟฟิศนี่ ขยับมาชิดเราเลย
สักพัก เอ๊ !! อะไรมันแข็งๆ โดนตูดกรูฟร่ะ
คิดในใจคงเป็นกระเป๋ามั้ง คือจะขยับหมุนคอยังลำบากอ่ะค่ะ คนแน่นโคตๆ
เราก็พยายามขยับกระเป๋ากระดุกดิกตัวไปมา เพื่อมันจะเอากระเป๋าหรือมือมันออก สรุปไม่ได้ผล
เราเลยตัดสินใจมองด้านซ้าย อีห่าาาาานนนนรากกกกกกกกกกกกก
กระเป๋ามันเป็นใบเล็กสะพานอยู่ด้านบน นึกในใจอีดวกเอ้ยยยยยยย
มันไม่ใช่กระเป๋าแล้วล่ะ ก็เลยมองด้านขวาโอ้โห้ !!!!!
มันเอากระปู้มันหรือกระจู๋มันเนี่ยแหละเอามาถูไถๆตรงก้นเรา อีเชี่ยยยเอ้ยยยย อารมแบบขยะแขยงสุดๆค่ะ แก่หัวล้านอายุปูนนี้ยังทำเรื่อง
ได้อีกสมองมีไว้กั้นหูแน่ๆ ไอ่ที่เรียนมาทำงานมาคงไม่ได้ขัดเกลาจิตใจเลยสินะ อีหัวล้าน
ววววว
ดีนะที่มันไม่ควักออกมาด้วย ด้วยความที่เราไม่กล้าจะหันไปด่ามัน เราคิดในใจทำยังไงดีน้าๆ ๆ
เหมือนพระเจ้ามาโปรดค่ะ พี่ผู้หญิงที่ยืนข้างหน้าเรา เขากำลังจะลงเราเลยแทรกตัวไปยืนแทนที่แล้วหันหลังเอาตูดพิงกับถังน้ำมันเรือ แล้วก็ มอง หน้ามัน
แบบอีเห็บไม่มีขน อีขนมปังรารังเกียจที่จะขึ้น ว่า กรูเนี่ยรู้แล้วนะว่า
ทำเชี่ยๆอะไรอยู่
พอมันเห็นเรามองเท่านั้นแหละค่ะ อีนางทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้มองไปทางอื่น แล้วรีบขึ้นเรือออกไปเลยยยยยค่าาาา เหมือนพอแบบเหยื่อหรือคนที่โดนมันกระทำถ้ารู้ตัวมันจะรีบฉิ่งหนีเลยค่ะ เรามั่นใจว่าอีห่านท่าเรือนั้นไม่ใช่ทางกลับบ้านแน่ๆ
ยืนขยะแขยงตูดตลอดทางกลับบ้าน ทำม้ายยยยยยยยย ชีวิตอิฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้
สุดท้ายฝากเตือนสาวๆให้ระวังๆกันด้วยนะค่ะ เจอพวกโรคจิตใครใจกล้าด่ามันไปเลย พอดีเราอายก็เลยไม่ได้ทำ ใครเจอประสบการณ์พวกโรคจิตมาแชร์ๆกันได้นะค่ะ แล้วสาวๆมีวิธีรับมือยังไงกันบ้างเมื่อเจอโรคจิต เด่วมาเล่าให้ฟังตอนเจอโรคจิตบนรถเมล์ค่ะ ว่าสังเกตุยังไงแล้วมันจะทำอะไร
ขอบคุนที่เข้ามาอ่านกันค่าาาา
เตือนภัยสาวๆเวลาขึ้นรถ-ลงเรือ !! พวกโรคจิตในคราบหนุ่มออฟฟิศ
ผิดพลาดประการใดของอภัยมา ณ ที่นี้
เริ่มเรื่องค่ะ วันนั้นประมานสักทุ่มกว่าๆ เราจะนั่ง mrt ไปต่อท่าเรืออโศกเพื่อที่จะกลับบ้านตามปกติ วันนั้นฝนตกหนักเราก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งรีบไปขึ้นเรือ
เราเห็นเรือจอดรออยู่ไกลๆ ก็รีบวิ่งไปจะลงเรือค่ะ คือต้องบอกก่อนว่าท่าเรืออโศกตอนเย็นที่เขาเลิกงานกันนี้คนแบบอลังการงานสร้างมากกก !!
แถวนี่ยาวอ้อมท่าเรือ ต้องต่อคิวลงเรือใครจะลงเรือก็เดินออกมา ใครยังไม่ไปก็รอลำอื่นก็จะยืนรอ ออๆกันตรงท่าเรือ (เขาจะมีเส้นกันสีเหลืองคือห้ามเลยออกมาค่ะ) คนบนเรือไม่ต้องพูดถึงจากท่าประตูน้ำมานี่ก็แทบจะเต็มเรือแล้ว ที่นั่งแทบจะไม่มี
ปกติคือเราจะรอต่อแถวรอเรือลำต่อๆไปเพื่อที่จะได้นั่งค่ะ แต่วันนั้นฝนตกเราก็เลยตัดสินใจไม่รอเรือ คิดในใจ กรูยืนก็ได้ว่ะคราวนี้ เราก็ตีตั๋วยืนเรือไป
สักพักก็มีผู้ชายออฟฟิศน่าจะอายุประมาน 30 อัพมายืนข้างหลังเราค่ะ ตอนแรกคนยืนก็ยังไม่แน่น พอสักพักคนจากท่าเรืออื่นๆมากระเป๋าก็บอกให้ขยับติดๆกัน ได้ที่ อีแก่หัวล้านออฟฟิศนี่ ขยับมาชิดเราเลย
สักพัก เอ๊ !! อะไรมันแข็งๆ โดนตูดกรูฟร่ะ คิดในใจคงเป็นกระเป๋ามั้ง คือจะขยับหมุนคอยังลำบากอ่ะค่ะ คนแน่นโคตๆ
เราก็พยายามขยับกระเป๋ากระดุกดิกตัวไปมา เพื่อมันจะเอากระเป๋าหรือมือมันออก สรุปไม่ได้ผล
เราเลยตัดสินใจมองด้านซ้าย อีห่าาาาานนนนรากกกกกกกกกกกกก กระเป๋ามันเป็นใบเล็กสะพานอยู่ด้านบน นึกในใจอีดวกเอ้ยยยยยยย
มันไม่ใช่กระเป๋าแล้วล่ะ ก็เลยมองด้านขวาโอ้โห้ !!!!!
มันเอากระปู้มันหรือกระจู๋มันเนี่ยแหละเอามาถูไถๆตรงก้นเรา อีเชี่ยยยเอ้ยยยย อารมแบบขยะแขยงสุดๆค่ะ แก่หัวล้านอายุปูนนี้ยังทำเรื่องได้อีกสมองมีไว้กั้นหูแน่ๆ ไอ่ที่เรียนมาทำงานมาคงไม่ได้ขัดเกลาจิตใจเลยสินะ อีหัวล้านววววว
ดีนะที่มันไม่ควักออกมาด้วย ด้วยความที่เราไม่กล้าจะหันไปด่ามัน เราคิดในใจทำยังไงดีน้าๆ ๆ
เหมือนพระเจ้ามาโปรดค่ะ พี่ผู้หญิงที่ยืนข้างหน้าเรา เขากำลังจะลงเราเลยแทรกตัวไปยืนแทนที่แล้วหันหลังเอาตูดพิงกับถังน้ำมันเรือ แล้วก็ มอง หน้ามัน
แบบอีเห็บไม่มีขน อีขนมปังรารังเกียจที่จะขึ้น ว่า กรูเนี่ยรู้แล้วนะว่าทำเชี่ยๆอะไรอยู่
พอมันเห็นเรามองเท่านั้นแหละค่ะ อีนางทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้มองไปทางอื่น แล้วรีบขึ้นเรือออกไปเลยยยยยค่าาาา เหมือนพอแบบเหยื่อหรือคนที่โดนมันกระทำถ้ารู้ตัวมันจะรีบฉิ่งหนีเลยค่ะ เรามั่นใจว่าอีห่านท่าเรือนั้นไม่ใช่ทางกลับบ้านแน่ๆ
ยืนขยะแขยงตูดตลอดทางกลับบ้าน ทำม้ายยยยยยยยย ชีวิตอิฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้
สุดท้ายฝากเตือนสาวๆให้ระวังๆกันด้วยนะค่ะ เจอพวกโรคจิตใครใจกล้าด่ามันไปเลย พอดีเราอายก็เลยไม่ได้ทำ ใครเจอประสบการณ์พวกโรคจิตมาแชร์ๆกันได้นะค่ะ แล้วสาวๆมีวิธีรับมือยังไงกันบ้างเมื่อเจอโรคจิต เด่วมาเล่าให้ฟังตอนเจอโรคจิตบนรถเมล์ค่ะ ว่าสังเกตุยังไงแล้วมันจะทำอะไร
ขอบคุนที่เข้ามาอ่านกันค่าาาา