ผู้คนมาแล้วก็ไป  ................
ไม่ก็จากชนรุ่นหนึ่ง  ไปสู่ชนอีกรุ่นหนึ่ง
ซึ่งโดยเหตุผลส่วนตัวแล้ว   แค่ปล่อยผ่าน  ไม่ก็แค่อดทนไว้สักนิด  เดี๋ยวมันก็ไม่มีอีกแล้ว  มักจักผ่านไป

แต่ละวัน  แต่ละเวลานาที  ก็แค่ผ่านไปให้ได้  หรือทำหน้าที่ด้วยความอดทน  แล้วทุกอย่างจะค่อยดีขึ้น
เรื่องที่ไม่ใช่เรื่อง   ก็ไม่จำเป็นต้องไปรับรู้ หรือใส่ใจ  แค่ยอมให้มันผ่านพ้นไป

เรื่องของคนอื่น  ก็คือ เรื่องของเขา   เพราะถ้ามันไม่ใช่  ก็คือ  สายลมแสงแดดเท่านั้น
หน้าที่ คือ คุณธรรม  และมันคือสารัตถะของการดำรงอยู่ของมนุษย์
ชีวิต ก็แค่ทำไปตามหน้าที่อย่างสุดจิตสุดใจ ด้วยความเบิกบาน และสงบรำงับ
แต่ละวัน  คือ การก้าวไปข้างหน้า  ล้อห้วงเวลาที่มีจำกัดสำหรับแต่ละคน อยู่แล้ว

อย่าคิดว่ามันสมบูรณ์ในความเป็นจริง   แต่ก็จงใฝ่หาและกระทำการอย่างดีที่สุดด้วยหัวใจที่เต็มเปี่ยม
อย่าหยุดพักโดยไม่จำเป็น  และถ้ามันจำเป็น ก็เพื่อการฟื้นกำลังขึ้นมาใหม่  เพื่อแข่งกับเวลาที่หมดไปทุกที
จงปฏิเสธตัวเอง  เพื่อจะได้ไม่ติดยึดกับอดีต  ไม่ว่าความสำเร็จหรือความล้มเหลวใดๆ

ผ่านไป ขอให้ทุกอย่างผ่านไป  เพื่อคว้าสิ่งใหม่ที่อยู่ข้างหน้า
มันจะต้องมีการสะสมตัว  ในขณะที่แค่ทำวันนี้ให้ดีที่สุด และดีกว่าเมื่อวาน
เพราะ   ถ้าชีวิตไม่มีการถักทอ  ต่อเนื่อง   มันก็จะไม่มีทิศทาง
และการถักทอ  จะต้องมีเจตจำนงมุ่งหมายและจินตนาการ  กระหายหาไปให้ถึง เพื่อจักพบ ..
และแม้จะไม่ชัด   แต่วิธีการที่ทำสืบเนื่องมา  ก็จักเป็นหลักประกันสาระสำคัญของชีวิตที่ดีงาม