คือเวลาเราเจอเรื่องเล็กๆน้อยๆสะเทือนใจ หรือทำให้เสียใจ เรารู้สึกคิดถึงพ่อค่ะ (พ่อเสียแล้ว) บางทีก็นอนร้องไห้คนเดียว ร้องๆหยุดๆ นึกขึ้นได้ใหม่ก็ร้องค่ะ

บางทีเคยคิดอยากจะเดินไปธนาคาร ไปถอนเงินฝากในบัญชีเย็นของเราใส่ไปในบัญชีแม่ เผื่อถ้าเราตาย แม่จะไม่ลำบาก เพราะเวลาเราเครียด เราเศร้า เราจะนึกถึงการฆ่าตัวตายเป็นอันดับแรกค่ะ อยากตายบ่อยมาก มันเป็นความรู้สึกที่แฝงอยู่ในใจเรามาตลอด

คือเราคิดแบบนี้มาสักพักแล้วแหละหลังจากพ่อเสีย เวลาเราท้อ เราล้ม เรานึกถึงพ่อ เราคิดว่าเรายังอยากมีช่วงเวลาดีๆกับพ่อ อยากตอบแทนคุณพ่อบ้างที่เลี้ยงเรา แต่พ่อก็รีบจากไปก่อน มันอธิบายเรียบเรียงไม่ถูกค่ะ เราอาจจะพิมพ์วกวนไปซะหน่อย เราเครียด เราอยากกอดพ่อเวลาเราล้มลง เราอยากตายบ่อยมาก ชอบจินตนาการภาพตัวเองเวลากระโดดน้ำตาย

เราไม่รู้ว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าหรือโรคอะไรรึป่าว
เราควรพบจิตแพทย์ใช่มั้ยคะ เราเคยได้ยาคลายเครียดมา ตอนที่เราช้อคช่วงที่พ่อเสีย ไปรพ. หมอเลยให้ยาคลายเครียดมา เราทานละมึนมากค่ะ ทำอะไรไม่ได้เลย

แต่ทุกครั้งเวลาอยากฆ่าตัวตาย เราจะนึกถึงแม่กับน้อง ถ้าเราเป็นอะไรไปเค้าคงเสียใจ แต่เราก็ไม่เคยห้ามความคิดที่อยากจะฆ่าตัวตายได้เลยค่ะ