รอบนี้แอบอู้วมานานโข เพราะติดเกมงอมแงมแทบไม่ได้โงหัวจากหน้าจอเกมเลย TwT

ความเดิมตอนที่แล้ว เมื่อทานากะได้ไปพบกับหน้าพ่อเรียบร้อย เรย์นะก็ช่วยผลักดันเขาให้ตัดสินใจในสิ่งที่ควรจะทำ
และกลับไปเผชิญหน้ากับแม่ที่บ้านทานากะอีกครั้ง



เมื่อทานากะมาพบกับอาซามิที่เฉลียงบ้าน ทำให้เธอนึกถึงครั้งหนึ่งที่ได้เจอหน้ากับทานากะตอนยังเล็กๆ
ตอนนั้นประธานของบ้านสึสึกิ(คงเป็นญาติผู้ใหญ่ซักคนของโซสึเกะ) ยังมีชีวิตอยู่
และคิดว่าอาซามิเอ็นดูทานากะโดยไม่สนใจโซสึเกะ จึงได้ออกปากว่าอาซามิ ซ้ำร้ายยังทำร้ายจิตใจทานากะด้วยวาจาดูถูก(ตอนที่57)

อาซามิถามถึงแว่นตาของทานากะที่ตอนนี้ถอดออกไปแล้ว
ซึ่งส่วนตัวอาซามิคิดว่าที่เขาใส่แว่นนั้น เป็นการแสดงความรังเกียจเธอทางอ้อม

ตอนนั้นเองโซสึเกะก็เข้ามาร่วมวงสนทนาด้วย
โซสึเกะว่าทานากะนี่ใจเร็วใจด่วนดีจริงๆ ที่ไปพบพ่อปุบปับแบบนั้น
ทานากะตอบไปว่าหากเป็นเขาคนเดียวก็ทำขนาดนี้ไม่ได้หรอก
โซสึเกะถามต่อถึงถามถึงหน้าค่าตาของอาคางาวะ เพราะเขาไม่เคยเห็นหน้าตาตัวจริงซักที
ทานากะก็ชี้หน้าตัวเองและบอกว่าก็หน้าตาประมาณนี้
หากเขาโตไปเป็นผู้ชายห่วยๆ ก็คงหน้าตาเหมือนอาคางาวะในปัจจุบันนี่แหละ
(อาซามิแอบมีปกป้องเล็กๆ ว่าไม่ได้ขนาดนั้นซักหน่อย จนเจอทานากะกับโซสึเกะแว้ดใส่เอาเลยทีเดียว)



เขายังบ่นบุ่ยถึงความกากของอาคางาวะไม่เลิก พอโซสึเกะถามถึงสภาพปัจจุบันของอีกฝ่าย
ทานากะได้แต่ตอบว่ารายละเอียดเขาไม่รู้หรอก รู้แค่ว่าใช้ชีวิตอยู่กับคนที่รักอย่างมีความสุขเท่านั้นแหละ
อาซามิหน้านิ่งสนิทไปวูบหนึ่ง ก่อนได้ฟังทานากะล้งเล้งอีกรอบ

เมื่ออาซามิได้เห็นโซสุเกะหันหน้าคุยกัน ทั้งยังพูดเกี่ยวกับเขาคนนั้น ทำให้เธอรู้สึกประหลาดใจไม่น้อย
ซึ่งตัวโซสึเกะเองก็คิดว่าควรจะทำแบบนี้นานแล้ว
อาซามิบอกว่า ในอดีต เธอได้ผ่านความเจ็บช้ำเจียนตายมาและจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป
โดยแบกรับความเจ็บช้ำที่คงไม่มีวันจางหายนั้นเอาไว้



แต่มาตอนนี้ ตอนที่เธอรับรู้ว่าอาคางาวะได้อยู่กับคนที่เขารักแล้ว
น้ำตากลับไม่ไหลออกมา ทั้งๆที่เคยยึดติดกับเขามากขนาดนั้น
และเธอได้บอกกับทานากะว่าสำหรับสิ่งที่เธอทำมา ถึงจะขอโทษสักเท่าไรก็คงไม่เพียงพอ...
แต่ทานากะกลับตัดบท พร้อมกับบอกถึงการตัดสินใจที่เขาได้พูดกับเรย์นะและเป็นเหตุผลที่เขามาบ้านทานากะในวันนี้


ตัดมาทางบ้านมายเลิฟลี่เแองเจิลมาเรียน่าฮิจิริจัง ที่ได้ยินเสียงกริ่งหน้าบ้านดังรัวๆอยู่พักใหญ่
เมื่อเปิดไปก็เจอเรย์นะจังเคี้ยวผักดองนารากร้วมๆอยู่หน้าบ้าน

มุมความรู้กับมาเมะชิบะ เอ้ย มาเมะเนะโกะ - "นี่รู้มั้ยยยยย ผักดองนาราน่ะ มีแอลกอฮอล์อยู่ประมาณ 5% ล่ะะะ"

เรย์นะอยากกินเหล้าให้เมาแก้กลุ้ม แต่ด้วยที่ว่ายังไม่บรรลุนิติภาวะ จึงกินผักดองนี่ให้เมาแทน

มุมความรู้กับมาเมะเนะโกะ - "นี่รู้มั้ยยยยย จะกินผักดองนาราให้เมาคว่ำน่ะ ต้องกินเกิน 400 g. (ประมาณ60ถุง)ขึ้นไปน้าาา"

หนูฮิจิริได้แต่งง ว่าเกิดอะไรขึ้น พอถามเรย์นะ ก็ได้แต่โพล่งออกมาว่าแก้ไขปัญหาได้แล้ว
ที่เหลือเธอต้องพยายามทำให้ได้เท่านั้น
เห็นแบบนี้คงไม่ได้เรื่อง หนูฮิจิริจึงชวนเข้าบ้าน ไปนั่งคุยดีๆดีกว่า



เรย์นะได้แต่ร้องไห้ฟูมฟายออกมา และบอกกับตัวเองว่าเธอจะพยายาม แต่ครั้งนี้ขอให้เธอได้ร้องไห้ออกมาเถอะ


เมื่อเรย์นะร้เองไห้จนหมดแรงแล้ว หนูฮิจิริจึงตัดสินใจโทรถามเรื่องราวต่างๆกับชิราโทริ
พอชิราโทริรู้ว่าเรย์นะอยู่กับหนูฮิจิริก็โล่งอก และหนูฮิจิริได้ถามถึงเรื่องราวต่างๆ
เขาก็บอกว่าก็เกี่ยวกับเรื่องทางบ้านของทานากะ
ซึ่งหนูฮิจิริแอบวีนเล็กน้อย ที่ตัวเองเหมือนเป็นคนนอก เพราะไม่รู้อะไรเลย แต่ชิราโทริเองก็บอกว่าเขาก็เพิ่งรู้เมื่อไม่นานนี้เหมือนกัน
เมื่อชิราโทริได้ยินตำพูดที่ว่า "แก้ไขปัญหาได้แล้ว" ก็คงไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง
และถามถึงทัศนศึกษาเดือนหน้าว่าโรงเรียนจะพาไปที่ไหน สรุปว่าเป้นที่เที่ยวสิ้นคิดอย่างเกียวโต-นารา



เช้าวันต่อมา พอได้เจอหน้ากัน ทั้งเรย์นะกับทานากะก็ตาช้ำกันมาทั้งคู่
เมื่อถามถึงสภาพของกันและกัน เรย์นะก็บอกว่าสบายมาก เพราะแหวะผักดองออกมาหมดแล้ว (...)
ด้านทานากะก็คุยกับทางบ้านมาเรียบร้อยแล้วเหมือนกัน
ทั้งเขาและเธอ ได้ตัดสินใจว่าจะบอกสิ่งที่พวกเขาได้ตัดสินใจกับเพื่อนๆ หลังจบการทัศนศึกษาครั้งนี้...



------------------------------------------------------------------------------------------

เรียกได้ว่าจบบทปวดตับหนักๆเสียที ตอนต่อไปคงเข้าบททัศนศึกษา ก่อนจะเข้าบทปวดตับอีกรอบตอนบอกเพื่อนๆ

ถ้าช่วงทัศนศึกษามีอะไรน่าสนใจ หรือถ้าบทอวยหัวขวิดของหนูฮิจิริจัง  ก็อาจจะทำสปอยล์ต่อ
หรืออาจจะเจอกันอีกที ก็ช่วงหลังบททัศนศึกษานะคร้าบบบบ