กำเนิดเสื้อแดงในประเทศไทยมีจุดเริ่มต้นจากห้องราชดำเนินเวบพันทิพครับ
เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่คนมากมายไม่รู้ แม้แต่สลิ่มรุ่นหลังๆก็ไม่เชื่อ
19 ก.ย.2549 เกิดการปฏิวัติต่อรัฐบาลทักษิณ เวลาราวเที่ยงคืน
วันรุ่งขึ้น 20 ก.ย.2549 กลุ่มบุคคลซึ่งสนใจด้านการเมือง และนิยมระบอบประชาธิปไตย
จากห้องราชดำเนินเวบพันทิพได้ออกไปร่วมชุมนุมที่ท้องสนามหลวงจำนวนประมาน 20 คน
หลังจากนั้นทุกคนลงความเห็นว่าจำนวนผู้ชุมนุมน้อยมาก และถูกปิดกั้นจากฝ่ายทหาร
ไม่ให้คนไทยโดยทั่วไปรับรู้ว่าพวกเราต่อต้านการทำรัฐประหาร
จึงตกลงกันว่า จะจัดชุมนุมในทุกวันเสาร์และอาทิตย์ โดยไม่มีแกนนำ
แต่จะมาในนามกลุ่ม คนวันเสาร์ไม่เอาเผด็จการ และ คนวันอาทิตย์สีแดง
จากคน 20 คนในวันนั้น เริ่มมีผู้ให้ความสนใจจำนวนผู้ชุมนุม เพิ่มขึ้นมาราว 200 คนภายใน 1 เดือน
และเมื่อเกิดวีรกรรม ลุงไพรวัลย์ น่วมทอง ขับแท็กซี่ชนรถถัง จนถูกเสธทหารปากเสียดูถูก
ว่าไทยไม่มีใครรักชาติรักประชาธิปไตยจนตายแทนได้ คุณลุงไพรวัลย์ น่วมทอง ได้ใช้ชีวิต
พิสูจน์ความรักชาติรักประชาธิปไตยให้ดู จำนวนผู้ชุมนุมพุ่งขึ้นมาที่ราวๆ 2,000 คน
ณ จุดนี้คุณณัฐวุฒและคุณจตุพร ได้ก้าวเข้ามาและจัดตั้งกลุ่มใหม่จากกลุ่มเดิมชื่อ นปก
หรือ แนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการ และในตอนหลังได้เปลี่ยนชื่อเป็น
นปช หรือ แนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ
แต่ยังคงสัญลักษณ์หนึ่งของกลุ่มคนวันอาทิตย์สีแดงไว้
นั่นคือสัญลักษณ์ เสื้อสีแดง และเรียกตัวเองแบบไม่เป็นทางการว่า
คนเสื้อแดง มีแนวทางของกลุ่มคือต่อต้านการใช้อำนาจเผด็จการ
และการแสวงหาอำนาจโดยมิชอบของกลุ่ม ปชป. และผู้หนุนหลัง
ดังนั้นสลิ่มอีเดียด โปรดอย่ามั่วในกำเนิดของคนเสื้อแดง
และอย่ามั่วในแนวทางของเสื้อแดง
เราไม่ได้สนใจการเมืองตามกระแสแแบบคุณ
เราติดตามเราศึกษาประวัติศาสตร์ เราต้องการการปกครองที่โปร่งใส
ยุติธรรมต่อทุกฝ่าย เอาชนะกันที่ผลงานไม่ใช่ปลายกระบอกปืนแบบพวกคุณ
ความจริงในเรื่องกำเนิดคนเสื้อแดงที่ผมอยากให้บันทึกไว้
เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่คนมากมายไม่รู้ แม้แต่สลิ่มรุ่นหลังๆก็ไม่เชื่อ
19 ก.ย.2549 เกิดการปฏิวัติต่อรัฐบาลทักษิณ เวลาราวเที่ยงคืน
วันรุ่งขึ้น 20 ก.ย.2549 กลุ่มบุคคลซึ่งสนใจด้านการเมือง และนิยมระบอบประชาธิปไตย
จากห้องราชดำเนินเวบพันทิพได้ออกไปร่วมชุมนุมที่ท้องสนามหลวงจำนวนประมาน 20 คน
หลังจากนั้นทุกคนลงความเห็นว่าจำนวนผู้ชุมนุมน้อยมาก และถูกปิดกั้นจากฝ่ายทหาร
ไม่ให้คนไทยโดยทั่วไปรับรู้ว่าพวกเราต่อต้านการทำรัฐประหาร
จึงตกลงกันว่า จะจัดชุมนุมในทุกวันเสาร์และอาทิตย์ โดยไม่มีแกนนำ
แต่จะมาในนามกลุ่ม คนวันเสาร์ไม่เอาเผด็จการ และ คนวันอาทิตย์สีแดง
จากคน 20 คนในวันนั้น เริ่มมีผู้ให้ความสนใจจำนวนผู้ชุมนุม เพิ่มขึ้นมาราว 200 คนภายใน 1 เดือน
และเมื่อเกิดวีรกรรม ลุงไพรวัลย์ น่วมทอง ขับแท็กซี่ชนรถถัง จนถูกเสธทหารปากเสียดูถูก
ว่าไทยไม่มีใครรักชาติรักประชาธิปไตยจนตายแทนได้ คุณลุงไพรวัลย์ น่วมทอง ได้ใช้ชีวิต
พิสูจน์ความรักชาติรักประชาธิปไตยให้ดู จำนวนผู้ชุมนุมพุ่งขึ้นมาที่ราวๆ 2,000 คน
ณ จุดนี้คุณณัฐวุฒและคุณจตุพร ได้ก้าวเข้ามาและจัดตั้งกลุ่มใหม่จากกลุ่มเดิมชื่อ นปก
หรือ แนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการ และในตอนหลังได้เปลี่ยนชื่อเป็น
นปช หรือ แนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ
แต่ยังคงสัญลักษณ์หนึ่งของกลุ่มคนวันอาทิตย์สีแดงไว้
นั่นคือสัญลักษณ์ เสื้อสีแดง และเรียกตัวเองแบบไม่เป็นทางการว่า
คนเสื้อแดง มีแนวทางของกลุ่มคือต่อต้านการใช้อำนาจเผด็จการ
และการแสวงหาอำนาจโดยมิชอบของกลุ่ม ปชป. และผู้หนุนหลัง
ดังนั้นสลิ่มอีเดียด โปรดอย่ามั่วในกำเนิดของคนเสื้อแดง
และอย่ามั่วในแนวทางของเสื้อแดง
เราไม่ได้สนใจการเมืองตามกระแสแแบบคุณ
เราติดตามเราศึกษาประวัติศาสตร์ เราต้องการการปกครองที่โปร่งใส
ยุติธรรมต่อทุกฝ่าย เอาชนะกันที่ผลงานไม่ใช่ปลายกระบอกปืนแบบพวกคุณ