กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผม อาจจะเล่าแล้วงงๆก็ต้องขอโทษด้วยนะครับ
เรื่องของผม คือ ผมเรียนอยู่มหาลัยเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ บรรยากาศการรับน้องก็พอมีบ้าง แต่ไม่เหมือนมหาลัยรัฐ ที่ส่งเสริมการรับน้องโดยสักส่วนใหญ่ ทำให้นักศึกษาส่วนใหญ่เหมือนไม่ค่อยได้พบปะทำความรู้จักกัน มีเจอกันแต่เพียงในห้องเรียนเท่านั้น ...
ในช่วงชีวิตตอนปี1 ผมได้ตารางเรียนตรงกับเพื่อนประมาณ 3-4 คน ในเทอมแรก ก็เรียนกันสนุก พอคุยได้บ้าง ไม่ได้สนิทอะไรกันมาก เพราะความรู้สึกว่าเพื่อนๆ นิสัยจะออกแรงๆ ไม่ค่อยตั้งใจเรียน ไม่มาเรียนมั้ง ซึ้งมีผมตั้งใจเรียนอยู่คนเดียวนั่นเอง จึงเป็นความรู้สึกที่มันแปลกๆ เหมือนยังเจอเพื่อนที่ยังไม่ใช่ พอหลังเลิกเรียน เพื่อนๆผมก็จะไปเที่ยวกลางคืนบ้าง ผับ บาร์ ซึ่งผมไม่เคยไปแล้วก็ยังไม่อยากไป จึงปฏิเสธไป ส่วนใหญ่ผมกับเพื่อนจะได้เจอกันแค่ในคาบเรียนเท่านั้น แต่พอหมดเรียนผมก็ต้องไปทำงาน Part-Time ต่อ คือเรียน 4วัน ทำงานหลังเลิกเรียน แล้วก็ทำงานเต็มวันอีก ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ คงทำให้ผมไม่มีเวลาหาเพื่อนใหม่ และพบปะกับเพื่อนที่เรียนด้วยกัน ช่วงปี1 ก็ถึงว่าโอเค ยังเรียนได้อยู่มีเพื่อนเป็นกลุ่มบ้างแต่เจอน้อยมากครับ
พอช่วงปี2 (ปัจจุบัน)ของผม เพื่อนๆของผมมันติดF F F หลายวิชา คนนี้ก็F คนนั้นF ติดหมดครับ งงกับพวกมัน! จึงทำให้ไม่ได้ลงเรียนด้วยกัน ซึ้งผมก็ต้องลงเรียน จัดตารางเรียนเอง และนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของความเหงาและอึดอัดจริงๆ ก็เรียนเรื่อยๆคนเดียว เจอคนรู้จักบ้าง ทักทายกันนิดหน่อยแล้วก็จากไป เวลาทำอะไรที่มหาลัย เช่น กินข้าวก็นั่งคนเดียว เดินไปไหนก็เดินคนเดิน จะต้องไปอยู่ห้องสมุดนั่งคนเดียว เวลาขึ้นเรียนก็มีเพื่อนบ้างนิดหน่อย พอเลิกเรียนก็จากกันไป บางวิชานั่งคนเดียวอีก ความรู้สึกของผมตอนนี้มัน ...เศร้า (ทำไมมนุษย์ต้องเป็นสัตว์สังคมด้วย)
ขอบอกก่อนนะครับ ผมไม่ได้ติส ไม่เต็มหรือล้นนะครับ คนปกติธรรมดา ผมก็เป็นเด้กกิจกรรมพอสมควรนะ ในรั้วมหาลัย ซึ้งมีคนรู้จักผมเยอะ แต่แค่ไม่ได้เป็นเพื่อนสนิทนั้นเอง ปัจจุบันผมต้องตั้งใจเรียนเพราะทางมหาลัยให้ทุนสนับสนุนแก่ผม จึงต้องตั้งใจมากๆ แต่พอมาเจอเรื่องสังคมแล้วมันเครียดมากครับ เพื่อนสมัยมัธยมที่สนิทมากๆ ก็เรียนต่างจังหวัดคุยบ้างแต่นิดหน่อยเช่นกัน ผมรู้สึกกลัว อยากร้องให้ เวลาเจอคนถามว่า ไม่มีเพื่อนหรอ ? เพื่อนหายไปไหนหมด ? เพื่อนไม่คบหรอ ? (คำถามพวกนี้คนอื่นๆอาจจะแค่พูดเล่น แต่มันทำให้ผมเจ็บมากกก) ;'(
ขอบคุณที่รับฟังผมนะครับ ผมคิดว่า ผมคงต้องเรียนต่อไปให้ได้ หวังว่าถ้าจบมามีงานทำ คงมีเพื่อนที่ดีละมั้งครับ
ชีวิตมหาลัยกับการเรียนด้วยตัวคนเดียว เหนื่อยและเหงาจัง ทำไงดี?
เรื่องของผม คือ ผมเรียนอยู่มหาลัยเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ บรรยากาศการรับน้องก็พอมีบ้าง แต่ไม่เหมือนมหาลัยรัฐ ที่ส่งเสริมการรับน้องโดยสักส่วนใหญ่ ทำให้นักศึกษาส่วนใหญ่เหมือนไม่ค่อยได้พบปะทำความรู้จักกัน มีเจอกันแต่เพียงในห้องเรียนเท่านั้น ...
ในช่วงชีวิตตอนปี1 ผมได้ตารางเรียนตรงกับเพื่อนประมาณ 3-4 คน ในเทอมแรก ก็เรียนกันสนุก พอคุยได้บ้าง ไม่ได้สนิทอะไรกันมาก เพราะความรู้สึกว่าเพื่อนๆ นิสัยจะออกแรงๆ ไม่ค่อยตั้งใจเรียน ไม่มาเรียนมั้ง ซึ้งมีผมตั้งใจเรียนอยู่คนเดียวนั่นเอง จึงเป็นความรู้สึกที่มันแปลกๆ เหมือนยังเจอเพื่อนที่ยังไม่ใช่ พอหลังเลิกเรียน เพื่อนๆผมก็จะไปเที่ยวกลางคืนบ้าง ผับ บาร์ ซึ่งผมไม่เคยไปแล้วก็ยังไม่อยากไป จึงปฏิเสธไป ส่วนใหญ่ผมกับเพื่อนจะได้เจอกันแค่ในคาบเรียนเท่านั้น แต่พอหมดเรียนผมก็ต้องไปทำงาน Part-Time ต่อ คือเรียน 4วัน ทำงานหลังเลิกเรียน แล้วก็ทำงานเต็มวันอีก ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ คงทำให้ผมไม่มีเวลาหาเพื่อนใหม่ และพบปะกับเพื่อนที่เรียนด้วยกัน ช่วงปี1 ก็ถึงว่าโอเค ยังเรียนได้อยู่มีเพื่อนเป็นกลุ่มบ้างแต่เจอน้อยมากครับ
พอช่วงปี2 (ปัจจุบัน)ของผม เพื่อนๆของผมมันติดF F F หลายวิชา คนนี้ก็F คนนั้นF ติดหมดครับ งงกับพวกมัน! จึงทำให้ไม่ได้ลงเรียนด้วยกัน ซึ้งผมก็ต้องลงเรียน จัดตารางเรียนเอง และนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของความเหงาและอึดอัดจริงๆ ก็เรียนเรื่อยๆคนเดียว เจอคนรู้จักบ้าง ทักทายกันนิดหน่อยแล้วก็จากไป เวลาทำอะไรที่มหาลัย เช่น กินข้าวก็นั่งคนเดียว เดินไปไหนก็เดินคนเดิน จะต้องไปอยู่ห้องสมุดนั่งคนเดียว เวลาขึ้นเรียนก็มีเพื่อนบ้างนิดหน่อย พอเลิกเรียนก็จากกันไป บางวิชานั่งคนเดียวอีก ความรู้สึกของผมตอนนี้มัน ...เศร้า (ทำไมมนุษย์ต้องเป็นสัตว์สังคมด้วย)
ขอบอกก่อนนะครับ ผมไม่ได้ติส ไม่เต็มหรือล้นนะครับ คนปกติธรรมดา ผมก็เป็นเด้กกิจกรรมพอสมควรนะ ในรั้วมหาลัย ซึ้งมีคนรู้จักผมเยอะ แต่แค่ไม่ได้เป็นเพื่อนสนิทนั้นเอง ปัจจุบันผมต้องตั้งใจเรียนเพราะทางมหาลัยให้ทุนสนับสนุนแก่ผม จึงต้องตั้งใจมากๆ แต่พอมาเจอเรื่องสังคมแล้วมันเครียดมากครับ เพื่อนสมัยมัธยมที่สนิทมากๆ ก็เรียนต่างจังหวัดคุยบ้างแต่นิดหน่อยเช่นกัน ผมรู้สึกกลัว อยากร้องให้ เวลาเจอคนถามว่า ไม่มีเพื่อนหรอ ? เพื่อนหายไปไหนหมด ? เพื่อนไม่คบหรอ ? (คำถามพวกนี้คนอื่นๆอาจจะแค่พูดเล่น แต่มันทำให้ผมเจ็บมากกก) ;'(
ขอบคุณที่รับฟังผมนะครับ ผมคิดว่า ผมคงต้องเรียนต่อไปให้ได้ หวังว่าถ้าจบมามีงานทำ คงมีเพื่อนที่ดีละมั้งครับ