จำได้ว่าสมัยเรียน หากมีใครในชั้นเรียนเป็นโรคตาแดงจะต้องหยุดเรียน ซึ่งในแต่ละปีที่มีการระบาดของโรคตาแดง จะมีเพื่อนในห้องเป็นโรคนี้ไม่เกิน 2 คน ก็จะหยุดระบาดไป แต่สมัยนี้ตาแดงช่างระบาดยาวนานและไม่มีทีท่าว่าจะหยุดระบาดง่ายๆ เพราะคนเป็นตาแดงต่างไม่หยุดการแพร่เชื้อ

มีอาจารย์เคยมาบ่นว่า กลัวติดตาแดงจากนักเรียน เพราะนักเรียนเป็นตาแดงแต่ไม่ยอมหยุดเรียน บางครั้งพ่อแม่หรือเด็กนักเรียนก็มาบ่นว่ากลัวติดตาแดงจากเพื่อนที่โรงเรียน เพราะอาจารย์ไม่ยอมให้เพื่อนหยุดเรียน แต่สำหรับดิฉันเองของบ่นว่าทำไมคนเป็นตาแดงที่ได้หยุดเรียนหรือทำงานยังมาเดินห้างกันคร๊าาาาา

ห้างสรรพสินค้า แหล่งแพร่กระจายเชื้อโรคชั้นดี ถึงคุณจะไม่ได้ถูกเนื้อต้องตัวกันโดยตรง แต่สำหรับโดยอ้อมมีหลายวิธีค่ะ ยกตัวอย่างง่ายๆ มาห้าง มาใช้เงิน จ่ายเงินให้พนักงาน พนักงานรับเงินมา ทอนเงินให้ลูกค้าคนอื่น ใครสักคนเผลอเอามือขยี้ตาก็มีโอกาสติดเชื้อแล้วค่ะ นี่ยังไม่นับเชื้อโรคที่อาจติดตามห้องน้ำ ตระกร้า รถเข็น หรืออะไรก็ตามแต่

สงสัยจะต้องพิจารณาวิธีโบราณที่ฟังแล้วน่าขำ เจอคนเป็นตาแดงให้แลบลิ้นใส่ บางทีอาจจะจริงก็ได้ ถ้ามีแต่คนแลบลิ้นใส่ อาจจะทำให้เขาเหล่านั้นเสียความมั่นใจ และคิดว่ามีแต่คนรังเกียจจนไม่กล้าออกจากบ้านก็ได้นะคะ โรคตาแดงจะได้หยุดระบาดเสียที ไม่มีใครอยากติดเชื้อค่ะ ไม่มีใครอยากหยุดงาน ไม่มีใครอยากเอาเชื้อโรคไปฝากคนที่บ้านแน่นอนค่ะ หากทุกคนช่วยกัน โรคนี้คงไม่ระบาดนานขนาดนี้



[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้  

โรคตาแดงจากเชื้อไวรัส
         เป็นโรคระบาดทางตาที่พบได้บ่อย  มักมีการระบาดเป็นช่วงๆ  เป็นประจำทุกปี  ส่วนใหญ่เป็นในช่วงฤดูฝนติดต่อกันได้ง่ายและรวดเร็ว  การติดต่อของโรคเกิดโดยตรงจากการสัมผัส  การใช้ของร่วมกัน  การไอจาม  แม้กระทั่งการหายใจรดกันก็อาจทำให้เชื้อแพร่กระจายได้  หลังจากได้รับเชื้อแล้วจะทำให้เกิดอาการภายใน 1-2 วัน  และเมื่อเกิดเป็นตาแดงขึ้น  จะมีโอกาสแพร่เชื้อให้ผู้อื่นนานถึง 2 สัปดาห์
อาการ
          ผู้ที่ได้รับเชื้อจะมีอาการตาแดงอย่างเฉียบพลัน  เคืองตามาก  เคืองแสง  เจ็บตา  น้ำตาไหล  ตาบวม  มักไม่มีขี้ตาหรือมีขี้ตาเป็นเมือกใสๆ  เล็กน้อย  ถ้ามีการติดเชื้อแบคทีเรียแทรกซ้อนตามมาจึงจะมีขี้ตามาก  บางคนมีต่อมน้ำเหลืองหน้าใบหูโตและเจ็บ  ผู้ที่เป็นตาแดงมักเป็นกับตาข้างหนึ่งก่อน  ต่อมาอีก 2-3 วัน  อาจลุกลามเป็นกับตาอีกข้างหนึ่งได้  ระยะเวลาของโรคนี้จะเป็นนานประมาณ 10-14 วัน
          ในบางรายเมื่ออาการตาแดงดีขึ้น  อาจเกิดมีโรคแทรกซ้อนตามมาได้  คือ  กระจกตาอักเสบ  (กระจกตา หมายถึง  ส่วนที่เป็นตาดำ  ลักษณะเป็นวงกลมอยู่ตรงกลางลูกตาด้านหน้า)  โดยผู้ป่วยสังเกตว่ามีอาการตามัวลง  และยังเคืองตาอยู่ทั้งๆ ที่อาการดีขึ้นแล้ว  มักเกิดในช่วงวันที่ 7-10 หลังเริ่มเป็นตาแดง  กระจกตาอักเสบนี้ถ้าไม่ได้รับการรักษาที่ถูกต้องอาจเป็นนานเป็นเดือนกว่าจะหาย
การรักษา
          เนื่องจากโรคนี้เกิดจากเชื้อไวรัส  จึงยังไม่มียารักษาโดยเฉพาะ  ยาต้านไวรัสต่างๆ  ที่มีอยู่ใช้ไม่ได้ผลกับเชื้อไวรัสชนิดนี้  ส่วนใหญ่จึงให้การรักษาตามอาการ  เช่น
          • ให้ยาปฏิชีวนะหยอดตาและป้ายตา  เพื่อป้องกันการติดเชื้อแบคทีเรียซึ่งมักจะเกิดตามมา  หยอดยาเฉพาะตาข้างที่เป็น  ไม่ควรหยอดตาข้างที่ยังไม่เป็น  เพราะจะเป็นการแพร่เชื้อไปยังตาข้างนั้นและไม่ควรใช้ยาหยอดตาร่วมกับผู้อื่น
          • ถ้าตาอักเสบมาก  แพทย์อาจพิจารณาให้ยาหยอดลดอาการอักเสบ
          • รับประทานยาแก้ปวด  เช่น  ยาพาราเซตามอลถ้ามีอาการเจ็บตา  เคืองตา
          • ถ้ามีขี้ตา  ให้ใช้สำลีชุบน้ำสะอาด  เช่น  น้ำต้มสุกที่เย็นแล้ว  เช็ดบริเวณเปลือกตาให้สะอาด  ใส่แว่นกันแดด  เพื่อลดอาการเคืองแสง  ไม่ควรใช้ผ้าปิดตาเพราะจะยิ่งทำให้การติดเชื้อเป็นมากขึ้น  งดใส่คอนแทคเลนส์จนกว่าจะหายอักเสบ  พักผ่อนให้เต็มที่และพักการใช้สายตา


การป้องกัน
          การป้องกันการติดโรคตาแดงจากเชื้อไวรัส  เป็นสิ่งที่สำคัญเนื่องจากติดต่อกันได้ง่ายมาก  และเมื่อเป็นแล้วก็ยังไม่มียาที่รักษาได้โดยตรง  มักติดต่อในกลุ่มคนที่อยู่ร่วมกัน  ทำงานร่วมกัน  การป้องกันไม่ให้มีการระบาดแพร่กระจายโรคสามารถทำได้โดย
          • การแยกผู้ป่วย  เช่นเด็กเล็กที่ยังไม่รู้จักป้องกันการแพร่กระจายโรค  ควรให้หยุดเรียน  และผู้ที่ทำงานเกี่ยวข้องกับคนจำนวนมาก  ควรหยุดงาน
          • ผู้ที่เป็นไม่ควรจับต้องบริเวณดวงตา  หรือขยี้ตาเพราะเชื้อโรคอาจติดไปยังสิ่งของเครื่องใช้ต่างๆ ได้และไม่ใช้สิ่งของ  เช่น  ผ้าเช็ดหน้า  ผ้าเช็ดมือ  เสื้อผ้าปะปนกับผู้อื่น  ไม่พูดไอจามรดผู้อื่น
          • ล้างมือฟอกสบู่ให้สะอาด

Credit : http://www.chulalongkornhospital.go.th/chulahospital/index.php?option=com_content&task=view&id=42