ประเด็นคือ  คุณหยิบเธอมาเป็นตัวอย่าง  เพื่อหยามแบบรวมหมู่
คุณจะเจตนาหรือไม่เจตนาหยามรวมหมู่หรือไม่ก็ตาม
แต่การกระทำของคุณมันคืออย่างนั้น




หากคุณจะหมายถึงแค่บุคคลสองคนที่คุณหยิบยกมา
ทำไมไม่ระบุถึงสองบุคคลนั้น
แต่ใช้วิธียกตัวอย่างแล้วเหมารวมถึงคนเสื้อแดงทั้งหมด



อีกประเด็นคือ   เพราะคุณไม่สามารถถกแย้งในเนื้อหาที่คุณกล่าวหาและแขวะคนอื่นได้
คณเลยทำเฉไฉว่า  เพราะคุณไปแตะต้องสาวเหลือน้อย  จึงทำให้โดนรุมสกรัม

นี่เรียกว่า  ทำเป็นรู้สึกผิด  ทำเป็นสำนึกตัว  แต่ความจริงแล้ว  
คือการโยนผิดใส่คนอื่น  คือการแสร้งทำตัวให้น่าสงสารเรียกร้องความเห็นใจแบบเนียน ๆ เท่านั้นเอง

จะแขวะก็เกาะ   จะไปก็เกาะ    เกาะเพื่อเหน็บแนมเสียดสี
ทำไมไม่กล้าเชิดหน้า   กล้าแขวะ  กล้าถกแย้ง  กล้าแสดงให้เห็นว่ามีเหตุผลที่เหนือกว่า   มีภูมิรู้ที่พอตัว
ไม่ใช่ทำเฉไฉไร้เนื้อหา   ทำตาใสไขสือเบี่ยงประเด็น


ทุกคนมีสิทธิ์เท่าเทียมกัน  ไม่มีใครมีสิทธิพิเศษเหนือใคร
เพียงแต่ว่า  หากใครทำอะไร  ก็ต้องได้รับผลแห่งการกระทำนั้น  เท่านั้นเอง

ทำดี  ทำควร   ใครจะว่าอะไรให้ได้




ถึงปากซอยยัง    




ถ้ากลับมา  จะทำเป็นไม่เห็น