สวัสดีทุกท่านครับ
ผมเป็นคนหนึ่งที่ชอบท่องเที่ยวมาก มาก มาก มาก ซึ่งส่วนมากก็มักจะได้ข้อมูลและภาพสวยๆ จากใน pantip แห่งนี้
เลยรู้สึกอยากจะ เอาประสบการณ์การท่องเที่ยวของผมเอง มาแบ่งบันเพื่อนๆ ท่านอื่นบ้าง
เนี่องจากเป็นกระทู้แรกที่ผมทำ หากข้อมูลผิดหรือมีอะไรพลาด ขออภัย ณ.ที่นี้ด้วยนะครับ
ภาพทั้งหมด ถ่ายจาก กล้อง Mirrorless OM-D E-M1

รอบนี้ผมเพิ่งไปเที่ยว จังหวัดเล็กๆ ท่ามกลางขุนเขาค่อนทิศเหนือของเมืองไทย
เป็นจังหวัดเล็กๆที่อบอุ่น และชุ่มฉ่ำมาก  สมาชิกที่ไปมี พี่สาว พี่เขย ผบ.ของผม และ หมาหน้าบูด รวม 5 ชีวิต
พวกเราเดินทางจากจังหวัดสุพรรณบุรี ออกเดินทางเวลา 20.00น ของวันที่ 9 สิงหาคม 2557 หยุดยาวก่อนวันแม่
เป้าคือ ไปสว่างที่ ดอยเสมอดาว พอไปถึงราวๆ ตี 5.30
ก็จอดรถนอนหลับรอพระอาทิตย์ขึ้น แต่เหมือนจะทำการบ้านมาน้อยไป

7  โมงเช้า ฟ้าขาววววววววววววว มาก (ขอเบลอทะเบียนนิดหนึ่ง เผื่อไปตัดหน้าใครแล้ว จำได้ )



อ้างว้างมากๆ มีแค่เจ้าหน้าที่ ขับมอไซด์ขึ้นมาดู 1 คนถ้วน



ที่ทำการ อุทยานแห่งชาติศรีน่าน ท่ามกลาง หมอกไอน้ำ



ผาหัวสิงห์ ผมก็คิดว่าไกล ที่ไหนได้ อยู่ตรงป้ายเลยครับ



สายๆ ก็ลงมาแวะ เสาดินนาน้อย



ทุ่งนาเขียว ชะอุ่ม ดีครับ แวะจอดรถ เดินคันนา ถ่ายรูปเล็กน้อย สดชื่นมากๆ



สายแล้วก็ยังไม่เห็นพระอาทิตย์ ตัวเป็นๆ ยังอายแอบอยู่หลังกลุ่มเมฆ ทั้งวัน



หมาหน้าบูด กับเพิงหมาแหงน



ค่อนเที่ยงพวกเราก็เข้ามาที่ตัวเมืองน่าน แวะกินอาหารเช้ามื้อแรก
แนะนำ ให้ใครที่มาลองแวะ ร้านเฮือนฮอม อยู่ตรงข้ามกับ ปั้มน้ำมันใกล้วัดภูมินทร์ อร่อยดีครับ

หลังจากฝากท้องแล้ว แวะเข้าที่พักเก็บของเพื่อลดน้ำหนักในรถ ก็ขับรถไหว้พระรอบๆเมือง
ที่แรกก็ พระธาตุแช่แห้ง สิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมือง โบราณสถานศักดิ์สิทธิ์คู่เมืองน่าน
เป็นพระธาตุประจำปีเกิด ของคนที่เกิดปีเถาะ
ผู้หญิงที่จะมาศักการะ พระธาตุ โปรดระวังเรื่องการแต่งกายให้เหมาะสมด้วยครับ แต่ที่รอบนอกพระธาตุจะมีบริการ ผ้านุ่งให้ครับ



จากนั้นก็วนกลับมาที่วัดภูมินทร์ ขอมาชมภาพ ปู่ม่านย่าม่าน หรือ หนุ่มกระซิบ
ผลงานของหนานบัวผัน จิตรกรพื้นถิ่นเชื้อสายไทลื้อ



จิตรกรรมฝาผนังภายในของวัดภูมินทร์ แอบตกใจตอนไหว้พระนิดนึง เพราะมีน้องๆ เจ้าถิ่นแอบมานั่งหลังเสา เปิด youtube
"ฝากเอาไว้ในกายเธอ.."  ถึงกับงงเลย ดีที่ผมหาน้องเค้าเจอ ไม่งั้นคงหลอนไม่ใช่น้อย



ออกจากวัดก็เดินข้ามแยกมายัง วัดช้างค้ำวรวิหาร ฝนเริ่มลงเม็ดเล็กน้อย เลยต้องรีบเพ่นไปเข้า พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติน่าน



ที่น่าน  ผมมักจะเห็นถนนสำหรับจักรยานเสมอ คงเป็นสวรรค์สำหรับนักปั้น 2 ล้อ แน่ๆ



หลังจากหลบฝนใน พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติน่าน ก็เดินข้ามถนนไป วัดหัวข่วง แต่ไม่ได้ถ่ายภาพทั้งสองที่
เพราะรีบเพ่น เนื่องจากฝนเริ่มตกหนัก กล้องผมกันละอองน้ำอยู่แล้ว แต่หัวผมนี่สิครับ เดี๋ยวไข้จะจับเสียก่อน
จบวันแรก ที่ วัดพระธาตุเขาน้อย จุดชมวิว ตัวเมืองน่าน ฟ้าไม่เปิด พยายามแต่งได้เท่านี้ล่ะครับ
มื้อเย็น เราแวะไปที่เฮือนเจ้านาง ริมแม่น้ำน่าน อาหารอร่อยดีครับ แต่พอดีผมสั่งกันผิดไปหน่อย  มีแต่เมนูเปรี้ยวๆ