ผมมี 2 เคสครับ  อันแรกคือยายด่าแล้วรู้สึเสียใจมากๆ
ประเด็นคือยายแกใช้ผมไปซื้อ "เนื้อ"  ผมก็ไปซื้อเนื้อมาให้แกแต่ไปร้านผมดันไปชี้เอาเนื้อหมู (เพราะทำอาหารได้หลากหลายน่าจะใช่!) พอมาถึงยายแกด่าแบบโมโหมาก ซื้อหมูมาทำไม ? กูบอกให้ซื้อ "เนื้อ"  ผมก็ตอบกลับไปก็เนื้อหมูไง?  ยาย: เหงามาก โง่กว่านี้ไม่มีอีกแล้ว เนื้อก็คือเนื้อ หมูเขาก็เรียกว่าหมู หนิโง่แบบไม่มีอะไรมาเทียบ  .................ก็เลยสวนกลับไปพร้อมเดินหนีว่า เออวันหน้าไม่ต้องมาใช้ผม เดินไปซื้อเองทำไรก็ไม่เคยถูกใจหรอก แต่จริงๆผมน้ำตาไหลนะ !   วันนั้นผมไม่กินข้าวเช้าเลย มื้ออื่นก็ไปหากินข้างนอก    (มาถามแม่ๆบอกว่าคำว่าเนื้อเป็นศัพท์เฉพาะอีสาน (หรือเปล่า)เค้าจะใช้เรียก วัว ก็เพิ่งรู้นี่แหละ Facepalm)
2.เพื่อนด่า   คำว่าอีลูกกะ"หรี่"   คือแม่ผมเปิดร้านอาหาร มีคาราโอเกะร้อง พนักงานเขามีไปกับลูกค้าเวลาเลิกงาน  แต่ร้านแม่ผมไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียอะไรกับเขาเลย(ผิดหรือเปล่า?) จะได้ก็ต่อเมื่อพนักงานได้ทริปเยอะจะช่วยเชียร์อาหารจากทางร้านให้ก็เพียงเท่านั้น   แม่ผมก็ได้เงินจากแค่อาหารและเครื่องดื่ม แต่มาด่าแม่ผมแบบนี้หน้าผมขึ้นเลือดเลย  แบบโกรธมากๆ  ไม่อยากจะมองหน้าคนๆนั้นจนถึงทุกวันนี้ (ถ้าไม่กลัวแม่เองที่เดือดร้อนผมฆ่ามันทิ้งแล้วจริงๆ) นี่แหละที่แบบเราเสียใจมากๆ   2 ครั้งในชีวิต  เพื่อนๆคนไหนมีเรื่องไรแชร์กันได้นะครับ เข้ามาดู