ขอโทษได้ อภัยกัน นั้นยากไหม ขออภัย ให้เมตตา พาสุขสันต์ ขอให้ได้ แต่ดี ไมตรีกัน ขอกันนั้น ให้กันได้ จงให้มา ขอที่มี นี่คือได้ ไม่ผิดหวัง แต่ได้ครั้ง คราใด ให้เห็นค่า ใครก็อยาก หากขอได้ ในทุกครา จะขอมา

เราล้วนลูก พ่อเดียวกัน ทั้งนั้นหมด จงละลด กันบ้าง อย่างสร้างสรรค์ อย่าถือเขา ถือเรา เข้าใจกัน ล้วนลูกพ่อ ทั้งนั้น เกลียดกันใย แม้หนักนิด เบาหน่อย ค่อยผ่อนผัน จะดึงดัน พลันโกรธ โทษไฉน ช่วงเศร้าโศก โศก

โกรธคือโง่ โมโห คือบ้า เขารู้ว่า ถ้าโกรธกัน นั้นแสนเศร้า เราก็ทุกข์ ทนไป ใจมึนเมา ทุกข์เพราะเรา เฝ้าโกรธ จะโทษใคร เราไม่โกรธ กลุ่มใจ ก็ไม่ทุกข์ สุขเพราะสุข ทุกข์ห่าง สร้างสุขได้ ไม่มัวหม่น ทนโกรธ โทษผ

พรุ่งนี้ที่ ควรทำ นำประโยชน์ วันพระโปรด เปลี่ยนร้าย กลายดีได้ สัจจะให้ ต่อกัน นั้นจริงใจ คงมั่นได้ เพราะใจซื่อ ถือต่อกัน เมตตาธรรม นำใจ ให้พบสุข ต่อกันทุก เวลา พาสุขสันต์ ใจนั้นดี นี้สงบ พบสุขพลัน นี

โกรธเกลียดใคร จิตใจ ให้มัวหมอง คือโง่มอง มืดมิด จิตสับสน โมโหไป ทุกข์ใจ ให้โทษตน คือบ้าบ่น คนเขา เฝ้าระอา ไม่โกรธเกลียด ใครเขา เราสุขนัก ดีกว่ามัก มัวเมา เฝ้ากล่าวหา ไม่บ้าบอ ต่อใคร ไร้ทุกข์มา ไม่โง่

โกรธทำไม ไม่ดี มีความเครียด เขาจะเกลียด โกรธเรา เราไม่สน เราเป็นทุกข์ ทำไม ให้โกรธคน ทุกข์เพราะทน โกรธกัน นั้นไม่ดี อยากเป็นคน ใจดี ไม่มีโกรธ สุขไม่โทษ ใครเขา เราสุขขี อย่าโกรธเกลียด เคียดแค้น แน่นชี