มันเป็นความเข้าใจผิดอย่างมากๆ ของคนทั่วไป... กรุณาอ่านให้จบก่อนนะคะ

เราเป็นผู้ป่วยซึมเศร้า อยู่กับโรคนี้มา 7 ปี เคยมีความเข้าใจผิดคล้ายๆ แบบนี้ เคยต่อต้านการกินยา
และตอนเศร้าดำดิ่งสุดๆ มีคนบอกให้ไปปฏิบัติธรรมก็ไป ปรากฏว่าไปบ้าฟุ้งซ่านสติแตกอยู่ในนั้น ...ธรรมะไม่ช่วยอะไร (จริงหรือ?)

เรารักษารอบแรกจนหยุดยา ไม่ต้องพบจิตแพทย์ แต่อีกสามปีต่อมาเป็นซึมเศร้าอีกเลยตัดสินใจไปพบจิตแพทย์อีกครั้ง
แต่คราวนี้ไปด้วยความเข้าใจและยอมรับว่าตัวเองป่วย ไม่ต่อต้านการรักษา กินยา ทำจิตบำบัด
อาการก็ดีขึ้นเรื่อยๆ จนถึงจุดที่อารมณ์เริ่มเสถียร ไม่ซึมเศร้า หดหู่ คลุ้มคลั่ง หงุดหงิด นอนหลับปกติ มีชีวิตเริ่มปกติ... ก็ไปปฏิบัติธรรม

คราวนี้มันต่างจากครั้งแรกมากๆ... เพราะเราไปด้วยความเข้าใจว่าปฏิบัติธรรมเพื่อให้เรามีสติรับรู้ตัวตน ไม่ใช่ไปเพื่อหยิบทุกข์ทิ้งออกไป
มันได้ผลดีมากๆ และส่งผลต่ออาการของโรคให้ดีขึ้นมากๆ ตามมา จนวันนี้ไม่ต้องกินยาแต่ยังพบจิตแพทย์สม่ำเสมอ

อยากบอกว่า...โรคซึมเศร้ามันคือโรคที่เกิดจากหลายปัจจัยประกอบกัน
1. สารเคมีในสมองที่เคยสมดุลมันเกิดไม่สมดุลขึ้นมา "ยา" จึงสำคัญมากในการเข้าไปช่วยปรับตรงนี้
2. ยีนที่ส่งต่อทางกรรมพันธุ์ คุณสังเกตได้จากเคยมีคนในครอบครัวมีอาการหรือเคยเป็นโรคนี้หรือไม่
    ถ้ามี...การป้องกันที่ดีที่สุดคือ ไม่สร้างสภาพแวดล้อมที่เครียด กดดัน จนทำให้ไปกระตุ้นยีนให้แสดงอาการออกมา
3. พื้นอารมณ์ที่มีอยู่ของคนคนนั้น คุณมีแนวโน้มเป็นคนคิดมาก เครียดง่าย วิตกกังวลง่ายหรือเปล่า
4. สภาพแวดล้อม ไม่ว่าครอบครัว งาน สังคม มีส่วนกดดันหรือสร้างความเครียดให้หรือเปล่า
5. เหตุการณ์ที่มากระทบ เช่น การสูญเสียอย่างรุนแรง อุบัติเหตุที่กระทบกระเทือนสมอง เป็นต้น

เมื่อคุณเข้าใจแล้วว่านี่คือ "โรค" ชนิดหนึ่ง เวลาคุณป่วยคุณก็ต้องทำเหมือนโรคอื่นๆ ไม่ว่าหวัด มะเร็ง เบาหวาน หัวใจ ฯลฯ
นั่นคือไปหาหมอและเข้าสู่กระบวนการบำบัดจริงไหมคะ???

เราไม่อยากให้คนที่ไม่มีความรู้เกี่ยวกับโรคนี้ แล้วใช้ความคิดเห็นของตัวเองมาวินิจฉัยแบบผิดๆ ให้คำแนะนำแบบผิดๆ
คุณรู้ไหมว่ามันอาจส่งผลร้ายที่คาดไม่ถึงเหมือนกัน เพราะเรามีประสบการณ์ด้วยตัวเองมาแล้วและยังมีเพื่อนของเพื่อนที่เป็นซึมเศร้าหนักๆ
มีคนแนะนำให้เขาไปปฏิบัติธรรม เขาได้ฟังเทศน์เรื่องมรณานุสติ สุดท้ายตัดสินใจผูกคอตายในที่ปฏิบัติธรรม

เพราะฉะนั้นโรคทางจิตเวชไม่ใช่เรื่องที่จะมาวินิจฉัยกันเอง ถ้ามีแนวโน้มหรืออาการแสดงออก...ไปพบจิตแพทย์เถอะค่ะ
บำบัดให้ดีขึ้น ควบคุมได้ แล้วค่อยใช้ธรรมะ มันจะยิ่งดีขึ้นอีก แต่ถ้ายัดเยียดธรรมะให้ในตอนที่ไม่พร้อม มันอาจจะไม่ได้บุญหรือหายได้อย่างที่ตั้งใจ