สวัสดีครับวันนี้วันเเรกที่ผมเขามาอยู่หอในรั่วมหาวิทยาลัยวันเเรก ผมอยากจะบอกเหงามากคิดถึงบ้าน คิดถึงเเม่ อยากกอดท่านมาก คิดถึงเสียงบ่นที่คอยเรา
ถึงว่าเรามาอยู่ที่นี้จะมีเพื่อนเยอะเเยะมากมายเเต่บางครั้งสิ่งที่เราต้องการจริงๆ คือ "ครอบครัว" ผมเหงาผมคิดถึงขนาดไหน ผมคิดถึงบ้านมากขนาดเก็บเอาไปร้องไห้ในห้องน้ำคนเดียว รอคอยวันที่จะได้กลับบ้าน ใครที่เป็นเหมือนผมบ้าง ที่ทั้งชัวิตเเทบไม่เคยห่างเเม่ไปไหนไกลเกินอาทิตย์เลย เเต่พอรู้ว่าต้องออกมาอยู่ไกลจากท่านนานหลายเดือน ทุกคนรับมือกับความรู้สึกนี้ยังไง
เหงาสุดขั่วหัวใจ เมื่อต้องออกจากอ้อมอกเเม่มาเพื่อออกมาทำตามความฝัน
ถึงว่าเรามาอยู่ที่นี้จะมีเพื่อนเยอะเเยะมากมายเเต่บางครั้งสิ่งที่เราต้องการจริงๆ คือ "ครอบครัว" ผมเหงาผมคิดถึงขนาดไหน ผมคิดถึงบ้านมากขนาดเก็บเอาไปร้องไห้ในห้องน้ำคนเดียว รอคอยวันที่จะได้กลับบ้าน ใครที่เป็นเหมือนผมบ้าง ที่ทั้งชัวิตเเทบไม่เคยห่างเเม่ไปไหนไกลเกินอาทิตย์เลย เเต่พอรู้ว่าต้องออกมาอยู่ไกลจากท่านนานหลายเดือน ทุกคนรับมือกับความรู้สึกนี้ยังไง