ดิฉันนับถือพุทธตั้งแต่เกิด และค่อนข้างชอบที่จะไปวัด ชอบทำบุญ ชอบสวดมนต์ แต่ไม่รู้เพราะอะไร แต่ชอบทำก็เท่านั้น หรือแม่แต่การทำทานก็อยินดีและเต็มใจทำ ถ้าไม่สบายใจก็ไม่ทำ จนตอนนี้อายุ25เกิดอะไรขึ้นกับดิฉันก็ไม่รู้ ดิฉันสับสนมาก ยังชอบสวดมนต์ ชอบไปวัด แต่กลับอยากเปลี่ยนศาสนาเป็นคาทอลิก ดิฉันรู้สึกว่าถูกทอดทิ้งจากพระพุทธองค์ ยกตัวอย่างเช่น ดิฉันคิดแก้ปัญหาไม่ออก ดิฉันก็นั่งสงบกึ่งนั่งสมาธิ และทุกครั้งที่ดิฉันทำแบบนี้บทสวดมนต์ต่างๆก็เข้ามาในหัวดิฉัน เหมือนการสวดมนต์ในใจไปโดยปริยาย และสักครู่ ดิฉันก็มองเห็นทางแก้ปัญหานั้น แต่พอมาหลังๆดิฉันกลับทำไม่ได้เช่นนั้น ไม่ว่าทำเช่นไร ก็หาทางออกปัญหาไม่ได้เลย  ดิฉันมั่นใจว่าไม่ได้ฟุ้งซ่านเลย ยังสงบและบทสวดมนต์ต่างๆก็เข้ามาในหัวเองเหมือนเดิม แล้วอยู่ดีๆดิฉันก็แว๊บถึงพระเจ้าของศาสนาคริตส์ได้ยังไงไม่รู้ ทำให้รู้สึกเหมือนท่านเชื้อเชิญให้ไปหา ถ้าถามชาวคริตส์แน่นอน ว่าเขาต้องพูดว่าพระเจ้ากำลังเรียกดิฉันอยู่ แต่ดิฉันไม่แน่ใจว่ามันจริงหรือเปล่า อาจเป็นเพราะดิฉัน...ถ้าพูดให้เข้าใจง่ายก็คงเป็นงอนพ่อแล้วบังเอินเห็นแม่เลยไปอ้อนแม่ก็เป็นได้ ซึ่งจิงๆแล้วดิฉันอาจจะไม่ได้ต้องการเป็นคริตส์เลย แต่ถ้าดิฉันเกิดเปลี่ยนไปเป็นคริตส์จริง ดิฉันจะเป็นคนเนรคุณต่อพุทธศาสนาไหมคะ คือถ้าพูดตรงๆก็อาจเห็นแก่ตัว คือที่เก่าพึ่งไม่ได้ก็เลยหนีหาที่พึ่งใหม่ แล้วอย่างนี้พระเจ้าของคริตส์จะยอมรับดิฉันไหมคะ ดิฉันเชื่อว่าคนที่เป็นชาวพุทธต้องต่อว่าดิฉันเป็นแน่ที่คิดเห็นแก่ตัวแบบนี้ แต่ขออย่าด่าว่าดิฉันเลยนะคะ โปรดชี้ทางสว่างให้ด้วยค่ะ และถ้าพ้นจากจุดนี้ไปแล้วดิฉันยังเป็นชาวพุทธอยู่ ดิฉันจะต้องทำอย่าวไรคะ คงจะบาปมากใช่ไหมคะที่คิดจะเปลี่ยนศาสนาเช่นนี้ ดิฉันควรทำอย่างไรดีคะ