คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 7
เปิบข้าวทุกคราวคำ จงสูจำเป็นอาจิณ
เหงื่อ กู ที่ สู กิน จึงก่อเกิดมาเป็นคน
ข้าวนี้นะมีรส ให้ชนชิมทุกชั้นชน
เบื้องหลังสิทุกข์ทน และขมขื่นจนเขียวคาว
จากแรงมาเป็นรวง ระยะทางนั้นเหยียดยาว
จากรวงเป็นเม็ดพราว ล้วนทุกข์ยากลำเค็ญเข็ญ
เหงื่อหยดสักกี่หยาด ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น
ปูดโปนกี่เส้นเอ็น จึงแปรรวงมาเป็นกิน
น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง และน้ำแรงอันหลั่งริน
สายเลือด กู ทั้งสิ้น ที่สูซดกำซาบฟัน................
เหงื่อ กู ที่ สู กิน จึงก่อเกิดมาเป็นคน
ข้าวนี้นะมีรส ให้ชนชิมทุกชั้นชน
เบื้องหลังสิทุกข์ทน และขมขื่นจนเขียวคาว
จากแรงมาเป็นรวง ระยะทางนั้นเหยียดยาว
จากรวงเป็นเม็ดพราว ล้วนทุกข์ยากลำเค็ญเข็ญ
เหงื่อหยดสักกี่หยาด ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น
ปูดโปนกี่เส้นเอ็น จึงแปรรวงมาเป็นกิน
น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง และน้ำแรงอันหลั่งริน
สายเลือด กู ทั้งสิ้น ที่สูซดกำซาบฟัน................
แสดงความคิดเห็น
...ผญา เกี่ยวข้าวดอ...!!!
...เอ้กอีเอ้ก เอ้กก้อง เสียงไก่ขันกก..แล้วเด้อ
อีกบ่ห่อน ด่นนาน ขี้ตาเว็นสิโผล่พ้น
เปรียบดั่งเข็ม นาฬิกาซี้ โมงยามเตือนให้ตื่น
มีหยังเฮ็ด ให้ฟั่งฟ้าว ลุกซ้วนซ่อยกัน
อย่ามัวแต่ ขดคีคู้ หมูบต่อหลับสนิท
ผ้าห่มจิก ตีน-หัว บ่ตื่นตัวอายไทบ้าน
เผิ่นสิเบะ สบยิ้ม หัวขวันหยามเหยียด..เฮาเด๊ะ
ฟ้าวตื่นดึก ลุกเช้า งายก้าแดดแก่สวย
เบิ่งดู้..ข้าวสุกอยู่เต็มเบื้อง ท่งไฮ่นาเฮา
ฟ้าวแม..ฟ้าวมาเก็บเกี่ยวมัด ฟาดตีฝัดเมี้ยน
อย่ามัวขด สะแคงคู้ จำนนยอมความขี้เกียจ
อนาคต มันต้องขุดควัดค้น พลิกปี้นก่นหา..จั่งค่อยมี
ชาวนา การศึกษามีน้อย บ่เฮียนฮ่ำมาสูง
แต่เฮื่อแฮงเฮามี อย่าสิงอมือไว้
ชาติสิฮุง เมือหน้า อาศัยมือคนในชาติ
เฮาคือมือหนึ่งนั้น ซูซ้วนชาติเฮา..แท้แล้ว...
...ที่มา...[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้