วันนี้ผมขอแสดงความเห็นในฐานะคนหนึ่งที่ไม่รู้สึกว่าพวกคำแบ้วๆ ภาษาวัยรุ่นในปัจจุบัน เป็นภาษาวิบัติ แต่รู้สึกว่าเป็นวิวัฒนาการทางภาษาให้เหมาะสมกับยุคสมัย ซึ่งทุกอย่างต้องมีวิวัฒนาการ อะไรที่ไร้วิวัฒนาการต้องสูญสลายไปในที่สุด

ผมมีความเห็นที่ข้องใจหลายประการ อยากลองแชร์ความเห็นกับทุกท่านครับ
1. ภาษา คือ สิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น เพื่อใช้สื่อสารให้เข้าใจกัน ตราบใดที่ใช้แล้วสามารถสื่อสารเข้าใจกันได้ ย่อมเป็นภาษาที่ดีได้ ถูกใช่หรือไม่ครับ
2. ชิมิ แผลงมาจาก ใช่มั้ย (ใช่หรือไม่, ใช่รึเปล่า) ถ้าลองวิเคราะห์ดูแล้ว ชิมิ เขียนได้สั้นกะทัดรัดกว่าคำต้นฉบับ สื่ออารมณ์ที่แบ้วๆได้ด้วย แถมยังได้สำเนียงคล้ายภาษาญี่ปุ่น เมื่อนำมานั่งตรองดูแล้ว ผมสรุปว่า คำว่า ชิมิ ควรจัดเป็นศัพท์ภาษาไทยที่มีวิวัฒนาการที่ดีขึ้น ถูกหรือไม่ครับ
3. ครัช ครัล คับ คัฟ ให้ความหมายเหมือน ครับ แต่สามารถสื่ออารมณ์ และสร้างความรู้สึกได้ดีกว่า เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่าน แบบนี้สรุปว่า คำว่า ครับ มีความหลากหลายมากขึ้น ทำให้สามารถเลือกใช้ในสถานการ์ณต่างๆเพื่อสื่อความหรืออารมณ์ได้ดีขึ้น แบบนี้เรียกว่าเป็นการพัฒนาที่ดีขึ้น ถูกหรือไม่
4. จริงๆ แล้วภาษาไทยก็มีวิวัฒานาการมาเรื่อยๆ มิเช่นนั้น ตอนนี้เราคงพูดกันโดยใช้ภาษาพ่อขุนอยู่ แต่ปัจจุบันเทคโนโลยี และการสื่อสารมันก้าวหน้าไปเร็วมาก ทำให้ภาษาไทยก็มีการเปลี่ยนไปเร็วมากเช่นกัน ทำให้คนที่ยึดติดเกินไป มองว่า ผิด แทนที่จะมองว่า พัฒนา เพราะในอดีต ภาษาไทยก็เปลี่ยนแปลงมาตลอด แต่ทำไมไม่ผิด ตกลงที่เปลี่ยนไปมัน ผิด หรือ ตามไม่ทัน เพราะมันรวดเร็วและมากเกินไปเลยรับไม่ได้

สรุปแล้ว ผมยังมองว่า ภาษาไทย ก็คือ สิ่งที่คนไทย คิดค้นขึ้นมาเพื่อสื่อสารกัน เป็นที่น่าภูมิใจ แต่ไม่ใช่สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้ ไม่ใช่สิ่งต้องมานั่งจับว่าผิด หรือ ถูก เพราะตราบใดที่ยังสื่อสารกันเข้าใจ ก็ยังเป็น ภาษาที่ดี นะครัช ^^