มาต่อกันเลยครับ


เรื่องราวต่อเนื่องจากคราวที่แล้ว




หลังล้มศัตรูตัวฉกาจลงได้ในที่สุด สิ่งที่ต้องรีบทำต่อจากนี้คือ รีบลำเลียงหุ่นสเลปนิลทั้งหมด 3 เครื่อง ขึ้นเรือโฮเวอร์คาร์ฟ แล้วรีบเผ่นไปจาก ชินอาวาระ การลำเลียงหุ่นไม่มีปัญหาอะไร เลยขอข้ามครับ


ในขณะเดียวกัน



ร่างของกบฎหัวเม็ดทริลแรมที่ตอนนี้จมกองเลือดแน่นิ่งไม่ต้องพิสูจน์ว่าตายหรือไม่ตาย
เสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่ดังติดต่อไม่หยุด
ปากกระบอกปืนซึ่งยังมีกลิ่นเขม่าดินปืนจากการใช้งานหยกๆ



นายทหารผู้ภักดี สเลน ที่ในที่สุดมือก็ได้เปื้อนเลือดจนได้ สิ่งที่อยู่ในหัวตอนนี้อาจมีแต่เพียงความว่างเปล่าและไร้ซึ่งความเห็นในสิ่งที่ตนเองกระทำ

ในขณะเดียวกัน



อุกกาบาตซึ่งอยู่ในแผนการณ์ของ เคาท์ ซาบาร์ม ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว


เข้า OP


เข้าเรื่อง



อาจเป็นคราวเคราะห์ดีของกลุ่มอพยพที่หนีออกมาได้อย่างหวุดหวิด จากระยะสายตาของมนุษย์ย่อมเป็นไปไม่ได้แน่นอนที่จะได้เห็นภาพการระเบิดครั้งใหญ่ของเมือง ชินอาวาระ ที่ตนเองพึ่งหนีออกมาได้หยกๆ ถูกทำลายจนพินาศด้วยอุกกาบาตจากนอกโลก

ตูมมมม!!!!



แรงระเบิดและคลื่นสั่นสะเทือน ทั้งรุนแรงและไร้ความปราณี
ฝุ่นควันจากระเบิดคละคลุ้งจนอากาศเต็มไปหมดความมืดปกคลุม

เหตุการณ์สุดสะเทือนใจนี้สำหรับเพื่อนๆนักเรียนเว้นอินาโฮะคือการสร้างความแค้นให้แก่พวกดาวอังคารยิ่งขึ้นไปอีก เพราะถ้าหากตนเองหนีมาไม่พ้นป่านนี้ก็คงต้องตายไปหมดแน่ๆ
ไอ้พวกดาวอังคาร!!!



เป็นเคราะห์ดีสำหรับสเลนเช่นกันที่ยานขนส่งไม่ได้เสียหายอะไรมากจากที่โดนสอยเมื่อตะกี้ เลยหนีไปได้ทัน


เรื่องร้ายๆผ่านพ้นไปหยกๆ ย่อมมีเรื่องดีๆตามมาอยู่เสมอ



ยูกิ - ขอบคุณสำหรับความเหนื่อยนะ นาโอะคุง
อินา - พี่ยูกิ
ยูกิ - ทั้งหมดเนี่ยเพราะการวางแผนของนาโอะคุงเลยนะ เรื่องทุกอย่างเลยไปได้ด้วยดีอย่างนี้นะ
ยูกิ - พยายามได้ดีมาก

คำชมของพี่ที่ภูมิใจน้องชาย เจ้าตัว(อินาโฮะ) ยิ้มตอบกลับให้

อินา - พี่ยูกิก็ด้วย



อิงโกะและนีน่า กอดพร้อมน้ำตาเล็ด ด้วยความดีอกดีใจที่รอดมาได้อย่างนี้แม้ว่าบ้านเกิดของใครบางคนหรือที่ซุกหัวนอนของใครหลายๆคนจะไม่มีอีกต่อไปแล้ว แต่โชคดีขนาดไหนแล้วที่ยังมีชีวิตได้จนถึงตอนนี้

มาว่ากันในเรื่องของสาวปริศนา (องค์หญิง) เล็กน้อย



เหตุการณ์เช่นนี้ สาวปริศนา (องค์หญิง) ไม่พ้นต้องมาขอบคุณตัวอินาโฮะเป็นพิธีการ ทั้งแสดงความรู้จักกันเล็กน้อย

อเซลัม - ว่าแต่คุณเออ...
อินา - อินาโฮะ... ไคซุกะ อินาโฮะ
อเซลัม - ขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งค่ะ คุณอินาโฮะ ดิชั้นชื่อ....
อินา - ?!
อเซลัม - โปรดเรียกดิชั้นว่า เซลัม น่ะค่ะ  ( เอเดลริสโต้ข้างหลังโล่งอก )
อินา - อ๋อ...ทางนี้ก็เช่นกัน.. คุณเซลัม

หลังว่าแนะนำตัวเป็นพิธีเล็กน้อย เซลัม อยากจะขอชวนอินาโฮะให้พาตัวเองเดินดูรอบๆเรือสักหน่อย ( องค์หญิงมองไปยัง ไรเอย์ ข้างหลัง )



( พี่สาวอวย ยกนิ้วโป้งให้ )


ณ ห้องเล็กๆห้องหนึ่ง



จากเหตุการณ์เมื่อตอนที่แล้ว

ในตอนนี้ผู้ที่รู้ถึงตัวตนจริงๆของ เซลัม (องค์หญิง) หากนับเรียงหัวในเรือนี้ก็มีเพียง 2 คน คือ อินาโฮะ และ ไรเอย์ ดังนั้น องค์หญิงเลยอยากจะขอพูดคุยเป็นการส่วนตัวเกี่ยวกับเรื่องนี้
หลังแปลงร่างเป็นชุดองค์หญิงตามเดิมก็ขอว่ากันเลยคือสิ่งที่ทั้ง 2 คนเห็นตรงนี้ คือ ภาพโฮโลแกรมที่ใช้แสงสร้างร่างหลอกสายตาได้ราวกับเป็นของจริง



อินาโฮะ ขอวกกลับมาพูดถึงเรื่องเมื่อ 3 วันก่อนที่ขบวนเสด็จขององค์หญิงถูกลอบทำร้าย ตัวเองเห็นภาพที่เกิดขึ้นในวันนั้นทุกอย่าง

สำหรับเรื่องสะเทือนใจเช่นนี้ องค์หญิงตีหน้าเศร้าออกมาเด่นชัดว่าเรื่องแบบนั้นไม่น่าเกิดขึ้นเลย แต่เอเดลริสโต้ขอว่าขึ้นแทนว่า ในวันนั้น องค์หญิงทรงประชวรกระทันหันจึงต้องใช้ ตัวตายตัวแทน ขึ้นขบวนรับเสด็จแทน

แล้วสิ่งที่องค์หญิงต้องรีบกระทำให้เร็วที่สุดก็คือ จะต้องรีบแจ้งเรื่องที่ตนเองยังมีชีวิตอยู่ให้กับ ท่านปู่ตนเองที่ ราชวงค์ Vers เพื่อให้สงครามที่เกิดขึ้นขณะนี้รีบจบให้เร็วที่สุด จะให้ผู้คนต้องหลั่งเลือดมากไปกว่านี้ไม่ได้อีก


แต่ตอนนั้นเอง



อินา - ทำยังไงล่ะ ?
อเซลัม - เอ๋ ?

อินาโฮะว่าพร้อมเหตุผลรอบรับไว้เรียบร้อยว่า ในสถานการณ์เช่นนี้แค่ต้องการจะหลบหนีไปจากที่นี้ก็ยังเป็นเรื่องยาก ทั้งไหนพวกดาวอังคารก็เล่นงานระบบการสื่อการและการคมนาคม ทั้งยัง แจมมิ่ง (รบกวนสัญญาณ) จนการต่ดต่อสื่อการเป็นอัมพาตไปหมดแล้ว

แต่ใช่ว่าเรื่องมันจะหมดสิ้นมืดแปดด้านไปซะทีเดียว

อินาโฮะพูดให้ความหวังอยู่บ้างที่ว่า คงไม่อาจช่วยได้แต่อาจพาองค์หญิงไปยังสถานที่ๆ สามารถติดต่อกับพวกราชวงค์ Vers ได้ อย่างเช่น กองทัพสหพันธโลก พวกนั้น เรื่องนี้เดี๋ยวจะลองไปคุยกับพี่สาวยูกิดูให้

แน่นอน

เหตุการณ์เช่นนี้ สถานการณ์ดังนี้ ในกลุ่มแกะสีขาวย่อมมีหมาป่าปลอมตัวอยู่แน่นอน เพราะเอเดลริสโต้ ได้ค้านขึ้นมาว่า ในกลุ่มพวกมนุษย์โลกมีสายลับของดาวอังคารแอบแฝงอยู่ในกลุ่มพวกนั้น  ถ้าพาองค์หญิงไปก็เท่ากับเปิดทางให้พวกมันที่หมายหัวองค์หญิงไว้ได้ถูกลอบสังหารแน่นอน

(องค์หญิงกลุ้มใจเป็นอย่างมาก)




อีกด้าน ปัญหาเรื่อง แขนที่บาดเจ็บของพี่สาวยูกิ คุณหมอที่ตามมาด้วยได้ให้แขนเทียมติดตั้งเครื่องยนต์ไว้เรียบร้อย ดังนั้นขอข้ามไปยังตรงนี้เลยนะครับ




เพื่อนที่ร่วมเรียนมาด้วยกัน สนุกมาด้วยกันหลายอย่าง อย่าง โอคิซึเกะ ต้องมาตายแบบนี้ไม่ว่าใครคงไม่มีทางทำใจได้อยู่แล้ว

คาล์ม - เจ้านั้น. บ้าดีเดือดจนถึงวินาทีสุดท้ายเลยละ
คาล์ม - ให้ตายเซ่!!!! ...ตอนแรกก็ ดวงจันทร์ถูกทำลาย ต่อมาก็เกิด  Heaven's Fallจนโลกต้องเป็นแบบนี้
คาล์ม - พวกมันต้องชดใช้!!!! ทั้ง โอโคโจ ทั้ง มนุษย์โลกที่ถูกพวกมันฆ่าด้วย!!!

เรื่องที่ผ่านไปแล้วไม่อาจหวนกลับมาได้อีก สิ่งเดียวที่ทำได้คือ จดจำไว้เป็นประสบการณ์แล้วก้าวไปข้างหน้าต่อ


อีกด้าน



ไรเอย์เมื่อนั้นที่เริ่มถามอินาโฮะ เกี่ยวกับ ความลับขององค์หญิง

ไรเอย์ - ว่าจะเอายังไงต่อละ...เก็บไว้เป็นความลับรึไง ?

สิ่งที่ไรเอย์ต้องการจะบอกก็คือ ในสถานการณ์ที่ไม่อาจรู้ได้ว่าศัตรูมันจะบุกมาเมื่อใด

หากเกิดเป็นว่า ศัตรูที่ว่ามันบุกมาในรูปแบบมนุษย์เช่นนี้ ยามมนุษย์ที่เมื่อเผชิญกับความหวาดกลัวอยู่ แน่นอนว่าย่อมไม่อาจจะรักษาความสงบหรือฟังเหตุผลใดๆแน่ ซึ่งถ้าเกิดสมมุติว่า ทุกคนรู้ว่าความจริงเรื่องตัวจริงขององค์หญิง คงไม่ต้องบอกให้เมื่อยปากแล้วว่า มันจะเกิดอะไรกับเธอบ้าง

ฝั่งอินาโฮะ นั่งตรงบันไดพร้อมว่าอย่างมีเหตุมีผลว่า



อินา - เธอไม่ใช่ศัตรูหรอก
ไรเอย์ - ?!

เรื่องจริงที่อินาโฮะว่ามาก็คือ เรื่องที่มีผู้ไม่ประสงค์ดีต้องการจะลอบสังหารเธอ ซึ่งถ้าหากเรื่องที่เธอพูดมันเป็นเรื่องจริง หน้าที่ของตัวเองกับคนอื่นที่ต้องรีบทำก็คือรีบพาเธอไปยังฐานทัพใหญ่ของสหพันธโลก

อินา - แล้วเธอ....

ไรเอย์ - ไรเอย์ .... Rayet Areash

อินา - แล้วเธอจะเอาไงละ....คุณไรเอย์

สิ่งเดียวที่เธอคนนี้ทำไม่ใช่การเห็นชอบด้วยสักนิด แต่เธอกลับสวมฮู้ดพร้อมกับค่อยๆจากไปพร้อมคำพูดที่ว่า

ไรเอย์ - ชั้นไม่รับประกันหรอกนะ
ไรเอย์ - ถ้าชั้นเห็นว่ามันเป็นการทำให้พวกเราต้องมาเสี่ยงอันตรายด้วย...เมื่อนั้นชั้นจะประจานให้หมดแน่

มีต่อครับ