มาต่อกันเลยครับ
เรื่องราวต่อเนื่องจากคราวที่แล้ว
เหตุการณ์ต่อสู้ที่พึ่งผ่านไปไม่นานนัก เรื่องนี้ไม่ว่าอย่างไรทริลแรมก็คงต้องรายงานให้ เคาท์ ซาบาร์ม ทราบด้วย โดย เคาท์ ซาบาร์ม แจ้งให้ทราบว่า อีกไม่นานพระราชวังจะเทียบท่าลงไปยังโลกแล้ว เลยต้องการทราบรายงานความคืบหน้าว่า
ซาบาร์ม - การกำจัดเจ้าพวกหนูสกปรกไปถึงไหนแล้ว ?
ตัดไปทางอีกด้าน ณ โรงเรียนฝึกทหาร
หลังพี่ยูกิได้สติขึ้นมาก็พบว่าตนเองอยู่ในห้องพยาบาลของโรงเรียนฝึกทหารไปแล้ว และ สิ่งที่เธอได้รู้ต่อมาหลังไม่เห็นพวกอินาโฮะในห้องกันเลยจึงสงสัยว่าเป็นอะไรกันรึเปล่า คำตอบที่ได้ก็คือ
ยูกิ - แล้วคนอื่นละค่ะ ?
หมอ - อินาโฮะคุงกับเพื่อนๆ...เห็นเค้าบอกว่าจะออกไปสู้นะครับ
หมอ - โดยใช้อุปกรณ์ในโรงเรียนแห่งนี้
สิ่งที่พวกอินาโฮะจะทำจากนี้ก็คือ การหาทางกำจัดจักรกลยักษ์จากดาวอังคารตัวนั้น
(ขอข้ามตรง มาริโตะครับ)
ตัดไปทางอีกด้าน
ห้องน้ำชาย
หลังพี่ยูกิทราบเรื่องที่อินาโฮะกับเพื่อนๆต้องไปเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายแบบนั้น 100% อยู่แล้วว่า พี่ยูกิ ก็ไม่มีทางเห็นด้วยเด็ดขาด แต่สิ่งที่อินาโฮะซึ่งนั่งทำธุระในห้องส้วมบอกให้ฟังว่า
อินาโฮะ - เจ้าพวกชาวดาวอังคาร ไม่รู้เหมือนกันว่าเหตุใดถึงเพ่งเล็งมายังพวกเราตั้งขนาดนี้ด้วย
อินาโฮะ - พูดง่ายๆคือ ตราบใดที่พวกเรายังอยู่ที่นี่ เรือเฟอร์รี่ที่อยู่ตรงท่าเรือ หรือ ตัวเมือง จะไม่เป็นเป้าหมายการโจมตีสำหรับมัน
อินาโฮะ - ทั้งโชคดีมากๆที่ ประชาชนอพยพไปกันหมดแล้วด้วย
( ศัตรูเจาะจงมายังพวกตัวเองแบบนี้ย่อมเป็นประโยชน์ต่อประชาชนด้วยส่วนหนึ่ง )
แต่แล้วสิ่งนี้เองที่ทำให้พี่ยูกิอาจต้องเปลี่ยนความคิดต่อต้านเหล่านั้นเมื่อยามที่อินาโฮะออกจากห้องส้วมแล้วคือ
อินาโฮะ - โอคิซึเกะตายแล้ว
ยูกิ - !!
อินาโฮะ - (เดินไปล้างมือ)
ตัดสินใจจากสถานการณ์รอบด้าน...ถ้ามันจำเป็นจริงๆก็ตัดสินใจทำด้วยตัวเองไปซ่ะ
อินาโฮะ - พี่ชอบพูดแบบนี้อยู่เสมอไม่ใช่เหรอ ?
อินาโฮะ - ผมคิดว่า ตอนนี้แหละคงเป็นเวลาแบบนี้
แม้ว่าพี่ยูกิจะอาสาจัดการให้แต่อินาโฮะบอกให้พี่สาวไปช่วยดูแลประชาชนที่กำลังหวาดกลัวอยู่ในขณะนี้จะดีกว่า เพราะไหนทั้งพี่สาวกำลังบาดเจ็บอยู่ด้วย งานที่ตัวเองแนะนำมาน่าจะเหมาะสมกับพี่ในตอนนี้ที่สุด
อินาโฮะ - เรื่องแบบนี้แหละ..ที่พวกผมทำไม่ได้นะ
อีกด้าน
ณ กลางท้องถนน อันไร้ซึ่งผู้คน ทั้งบรรยากาศไม่ต่างจากป่าช้าเหล็ก สิ่งก่อสร้างทุกหนแห่งเต็มไปด้วย กลิ่น และ ร่องรอยของการระเบิด เพราะสถานที่แห่งนี้คือจุดเริ่มต้นของสงครามทั้งหมดระหว่าง ชาวโลก และ ชาวดาวอังคาร
สเลนซ์ผู้เสียนายเหนือหัวที่ตนเคารพไปอย่างไม่มีวันหวนคืน สิ่งที่ตนเองทำได้มีแต่เพียงยืนอยู่ ณ จุดที่เกิดองค์หญิงเสียชีวิต
สเลนซ์ - องค์หญิงขอรับ...ทั้งที่ท่านปราถนาสันติภาพยิ่งกว่าผู้ใดแท้ๆ....
สเลนซ์ - ใครกันที่ลงมือทำเช่นนี้ ?
อีกด้าน
การรายงานและพูดสรรเสริญตนเองเพื่อกลบเกลื่อนสิ่งที่ไม่อาจเปิดเผยได้ แน่นอนว่า ทั้งพฤติกรรมและท่าทีของทริลแรมที่มีต่อการรายงานนั้นดูออกทันทีว่ามีอะไรแอบแฝงอยู่แน่ๆ
ซาบาร์ม - สรุปก็คือ...เจ้าไม่เพียงฆ่าล้างพวกหนูสกปรกไม่สำเร็จ...ทั้งยังปล่อยให้พวกมันหลบหนีไปได้อีก
ทริลแรม - ข้าน้อยขอแย้งพ่ะย่ะค่ะ...
ทริลแรมพูดอ้างโน้นอ้างนี้อย่างมีเหตุผลว่า ไม่ว่ายังไงพวกหนูสกปรกก็มีที่หลบหนีได้เพียงที่เดียวก็คือใน ชินอาวาระเขตเหนือแห่งนี้ ยามใดที่พวกมันโผล่หัวออกจากรู เมื่อนั้นที่ตัวเองซึ่งมีดวงตาจะเบื้องบนจะจัดการพวกมันเอง
แต่แล้ว
ซาบาร์ม - เจ้าโง่!!!
ทริลแรม - (เงียบดั่งรูดซิบปาก) ....
ซาบาร์ม - คิดว่ามีเวลาให้ต้องมานั่งคอยแกรึไง .... เรื่องที่หลบซ่อนตัวของพวกมันจะตรงไหนก็แล้วแต่ไม่ใช่เรื่องสลักสำคัญ
ซาบาร์ม - แค่เพียงลบเมืองนี้ให้ราบเป็นหน้ากลองก็พอแล้ว
สิ่งที่ซาบาร์มว่ามาเช่นนั้นเพราะตัวเองมีแผนเตรียมไว้แล้วก็คือ การยิงอุกกาบาตชนไปยังเมืองนั้น
แน่นอนทริลแรมมีข้อโต้แย้งขึ้นทันทีว่า ในตอนนี้บริเวณดังกล่าวมี พระราชวังของ ท่านเคาท์ ครูสเทโอ้ เทียบท่าอยู่ การที่ เคาท์ ซาบาร์ม คิดจะทำแบบนั้นมันไม่เป็นการถือว่า ตนเองประกาศโจมตีใส่ท่านเคาท์ครูสเทโอ้ด้วยรึยังไง
แต่ซาบาร์มบอกไปแค่ว่า
ซาบาร์ม -
จะคิดการใหญ่....อย่าได้อาจไปสนใจเรื่องเล็กๆน้อยๆ
ซาบาร์ม - เพียงตอนนี้ต้องทำการปรับวิถีวงโคจรอยู่หลายชั่วโมง...ระหว่างนั้นเฝ้าจับตาดูพวกหนูสกปรกอย่าให้มันหนีไปได้ล่ะ
ทริลแรม - รับทราบ!!!
อีกด้าน
แผนการณ์ขั้นตอนของอินาโฮะเริ่มต้นขึ้น
โดยเริ่มจากที่ให้ อิงโกะและคาร์ม ส่ง เครื่องบินวิทยุบังคับระยะไกล บินออกไปทางอุโมงค์ใหญ่ เพื่อตรงไปยังเจ้าหุ่น นิโลเคลัส ที่รออยู่ที่หน้าอุโมงค์ แน่นอนสำหรับ ทริลแรม เจ้าเครื่องบินกระจอกแบบนั้นไม่เคยใส่ใจหรือเอ๋ใจแต่อย่างใด จัดการฟาดให้ฟังไปในคราวเดียวก็จบแล้ว
ตรงนี้ไม่ใช่การส่งออกไปเฉยๆแต่มันคือการส่งไปเก็บข้อมูล
หลังจบตรงนี้ก็มาเริ่มประชุมใหญ่กัน
สำหรับแผนการณ์ดังกล่าว
สิ่งที่เป็นปัญหาที่สุดซึ่งทุกคนรู้ดีรวมทั้งอินาโฮะด้วยก็คือ
สนามพลังของหุ่นฝ่ายศัตรูที่มีความสามารถในการลบสสารทุกสิ่งที่ บุกเข้าไปมามันเอง และ มันเข้าไปสัมผัสโดยตรง แต่มีอยู่จุดหนึ่งที่สร้างความสงสัยเกี่ยวกับเจ้าหุ่นยักษ์นั้นคือ
-
ยามที่มันกางสนามพลัง ตัวมันจะไม่สามารถรับรู้ได้ถึงสิ่งรอบด้าน รวมไปถึง คลื่นวิทยุ คลื่นเสียง กระทั้งแสง เพราะสนามพลังจะกางปกคลุมทั่วทั้งตัว เรียกว่าเป็นเกราะที่สมบูรณ์แบบ แลกกับที่ต้องสูญเสียตาในการมองเห็นไป แต่ทำไมมันถึงมองเห็นสิ่งที่อยู่รอบตัวได้ทั้งๆในสภาพแบบนั้นได้ ?
อินาโฮะ -
บางทีสิ่งที่มันมองเห็น..มีเพียงความมืดสนิทเท่านั้น
จุดนี้อินาโฮะคาดการณ์จากตอนเหตุการณ์ที่พวกตนเองกำลังหนีตายไปยังอุโมงค์ ในตอนนั้นเห็นชัดว่า
-
สามารถสลัดหนีได้พ้นแล้ว แต่ไหนมันถึงรู้ว่าพวกเราอยู่ที่จุดนี้จนทำให้โอคิซึเกะต้องตาย
จนมาช่วงท้าย เจ้าหุ่นยักษ์ทั้งที่รถลาดตะเวนหนีเข้ามาในอุโมงค์แล้วทำไมมันถึงไม่ยอมตามมาทั้งที่ตัวมันสามารถลบล้างสสารได้หมดแท้ๆ
สิ่งที่สันนิษฐานว่าก็คือ
อินาโฮะ - บางทีเจ้าหุ่นยักษ์นั้นอาจส่ง วัตถุสอดแนม หรือ กล้องขนาดเล็กจำนวนหนึ่งออกมา เพื่อสอดแนมและสแกนพื้นที่ทั่วทุกตารางนิ้วจากฟากฟ้าก็ได้
อินาโฮะ - แล้วก็พอรู้สาเหตุที่ว่าทำไมมันถึงไม่ตามพวกเราที่หนีเข้ามาในอุโมงค์ได้อย่างหนึ่งคือ
อินาโฮะ - เพราะมันไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่ วัตถุสอดแนม ไม่อาจเข้าไปถึงได้อย่างเช่นอุโมงค์ เป็นต้น
เช่นกันที่อินาโฮะบอกได้เลยว่า
บางทีแผนการณ์นี้อาจจะมีโอกาสโจมตีมันได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น
ณ โรงเก็บยุทธภัณฑ์
ปัญหาต่อไปที่ต้องแก้ก็คือในเมื่อทั้งคาร์มและอิงโกะได้หน้าที่ในจุดนี้แล้วคือบังคับสเลปนิลถึง 2 เครื่อง แล้วใครจะรับหน้าที่ในส่วนนี้ ตอนนั้นเอง
??? - ได้โปรดให้เรารับมือด้วยเถอะค่ะ
ทั้ง 3 - ?
??? -
ดิชั้นรู้สึกได้ว่า ตัวเองมีภาระหน้าที่ต้องออกไป..เพื่อเผชิญหน้ากับภาระหน้าที่..และ ช่วงเวลาแห่งการทดสอบนี้ค่ะ
การพูดจาและการใช้ถ้อยคำพูด ถึงทั้ง 3 จะมองว่าเธอคนนี้เป็นสาวต่างชาติ แต่วิธีการพูดแบบนี้ คาร์ม เอ๋ใจจนไม่พ้นกระซิบข้างหูอิงโกะว่า
คาร์ม - (กระซิบ) จูนิเบียว ?
อิงโกะ - (ศอกกลับให้หยุดพูด)....
??? - ได้โปรดเถอะค่ะ
ไม่ได้มีเพียงแค่สาวคนนี้เท่านั้นที่ต้องการจะร่วมมือด้วย แต่ไรเอย์เมื่อนั้นที่เธอเดินมาพร้อมพูดน้ำเสียงสะกดความดุดันและโกรธแค้นในอก
ไรเอย์ - ไอ้สารเลวนั้น..มันฆ่าพ่อชั้น
ไรเอย์ - ให้ชั้นร่วมมือด้วยคนนะ
คาร์ม - ทางนี้มีชีวิตเป็นเดิมพันเลยนะ
ไรเอย์ - เข้าใจแล้ว
ในเมื่อได้คนอาสาทำงานในส่วนนี้เรียบร้อย เท่ากับ ตัวหมากได้มาครบแล้ว
อินาโฮะ - แผนการณ์เริ่มตอนรุ่งสาง..
อินาโฮะ - เราจะจัดการไล่เจ้า kataphrakt ดาวอังคารนั่น
จบครึ่งแรก
{{Aldnoah.Zero}} Ep.03 -The Children's Echelon- X ความไร้เทียมทานไม่มีจริงหรอก
มาต่อกันเลยครับ
เรื่องราวต่อเนื่องจากคราวที่แล้ว
เหตุการณ์ต่อสู้ที่พึ่งผ่านไปไม่นานนัก เรื่องนี้ไม่ว่าอย่างไรทริลแรมก็คงต้องรายงานให้ เคาท์ ซาบาร์ม ทราบด้วย โดย เคาท์ ซาบาร์ม แจ้งให้ทราบว่า อีกไม่นานพระราชวังจะเทียบท่าลงไปยังโลกแล้ว เลยต้องการทราบรายงานความคืบหน้าว่า
ซาบาร์ม - การกำจัดเจ้าพวกหนูสกปรกไปถึงไหนแล้ว ?
ตัดไปทางอีกด้าน ณ โรงเรียนฝึกทหาร
หลังพี่ยูกิได้สติขึ้นมาก็พบว่าตนเองอยู่ในห้องพยาบาลของโรงเรียนฝึกทหารไปแล้ว และ สิ่งที่เธอได้รู้ต่อมาหลังไม่เห็นพวกอินาโฮะในห้องกันเลยจึงสงสัยว่าเป็นอะไรกันรึเปล่า คำตอบที่ได้ก็คือ
ยูกิ - แล้วคนอื่นละค่ะ ?
หมอ - อินาโฮะคุงกับเพื่อนๆ...เห็นเค้าบอกว่าจะออกไปสู้นะครับ
หมอ - โดยใช้อุปกรณ์ในโรงเรียนแห่งนี้
สิ่งที่พวกอินาโฮะจะทำจากนี้ก็คือ การหาทางกำจัดจักรกลยักษ์จากดาวอังคารตัวนั้น
(ขอข้ามตรง มาริโตะครับ)
ตัดไปทางอีกด้าน
ห้องน้ำชาย
หลังพี่ยูกิทราบเรื่องที่อินาโฮะกับเพื่อนๆต้องไปเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายแบบนั้น 100% อยู่แล้วว่า พี่ยูกิ ก็ไม่มีทางเห็นด้วยเด็ดขาด แต่สิ่งที่อินาโฮะซึ่งนั่งทำธุระในห้องส้วมบอกให้ฟังว่า
อินาโฮะ - เจ้าพวกชาวดาวอังคาร ไม่รู้เหมือนกันว่าเหตุใดถึงเพ่งเล็งมายังพวกเราตั้งขนาดนี้ด้วย
อินาโฮะ - พูดง่ายๆคือ ตราบใดที่พวกเรายังอยู่ที่นี่ เรือเฟอร์รี่ที่อยู่ตรงท่าเรือ หรือ ตัวเมือง จะไม่เป็นเป้าหมายการโจมตีสำหรับมัน
อินาโฮะ - ทั้งโชคดีมากๆที่ ประชาชนอพยพไปกันหมดแล้วด้วย
( ศัตรูเจาะจงมายังพวกตัวเองแบบนี้ย่อมเป็นประโยชน์ต่อประชาชนด้วยส่วนหนึ่ง )
แต่แล้วสิ่งนี้เองที่ทำให้พี่ยูกิอาจต้องเปลี่ยนความคิดต่อต้านเหล่านั้นเมื่อยามที่อินาโฮะออกจากห้องส้วมแล้วคือ
อินาโฮะ - โอคิซึเกะตายแล้ว
ยูกิ - !!
อินาโฮะ - (เดินไปล้างมือ) ตัดสินใจจากสถานการณ์รอบด้าน...ถ้ามันจำเป็นจริงๆก็ตัดสินใจทำด้วยตัวเองไปซ่ะ
อินาโฮะ - พี่ชอบพูดแบบนี้อยู่เสมอไม่ใช่เหรอ ?
อินาโฮะ - ผมคิดว่า ตอนนี้แหละคงเป็นเวลาแบบนี้
แม้ว่าพี่ยูกิจะอาสาจัดการให้แต่อินาโฮะบอกให้พี่สาวไปช่วยดูแลประชาชนที่กำลังหวาดกลัวอยู่ในขณะนี้จะดีกว่า เพราะไหนทั้งพี่สาวกำลังบาดเจ็บอยู่ด้วย งานที่ตัวเองแนะนำมาน่าจะเหมาะสมกับพี่ในตอนนี้ที่สุด
อินาโฮะ - เรื่องแบบนี้แหละ..ที่พวกผมทำไม่ได้นะ
อีกด้าน
ณ กลางท้องถนน อันไร้ซึ่งผู้คน ทั้งบรรยากาศไม่ต่างจากป่าช้าเหล็ก สิ่งก่อสร้างทุกหนแห่งเต็มไปด้วย กลิ่น และ ร่องรอยของการระเบิด เพราะสถานที่แห่งนี้คือจุดเริ่มต้นของสงครามทั้งหมดระหว่าง ชาวโลก และ ชาวดาวอังคาร
สเลนซ์ผู้เสียนายเหนือหัวที่ตนเคารพไปอย่างไม่มีวันหวนคืน สิ่งที่ตนเองทำได้มีแต่เพียงยืนอยู่ ณ จุดที่เกิดองค์หญิงเสียชีวิต
สเลนซ์ - องค์หญิงขอรับ...ทั้งที่ท่านปราถนาสันติภาพยิ่งกว่าผู้ใดแท้ๆ....
สเลนซ์ - ใครกันที่ลงมือทำเช่นนี้ ?
อีกด้าน
การรายงานและพูดสรรเสริญตนเองเพื่อกลบเกลื่อนสิ่งที่ไม่อาจเปิดเผยได้ แน่นอนว่า ทั้งพฤติกรรมและท่าทีของทริลแรมที่มีต่อการรายงานนั้นดูออกทันทีว่ามีอะไรแอบแฝงอยู่แน่ๆ
ซาบาร์ม - สรุปก็คือ...เจ้าไม่เพียงฆ่าล้างพวกหนูสกปรกไม่สำเร็จ...ทั้งยังปล่อยให้พวกมันหลบหนีไปได้อีก
ทริลแรม - ข้าน้อยขอแย้งพ่ะย่ะค่ะ...
ทริลแรมพูดอ้างโน้นอ้างนี้อย่างมีเหตุผลว่า ไม่ว่ายังไงพวกหนูสกปรกก็มีที่หลบหนีได้เพียงที่เดียวก็คือใน ชินอาวาระเขตเหนือแห่งนี้ ยามใดที่พวกมันโผล่หัวออกจากรู เมื่อนั้นที่ตัวเองซึ่งมีดวงตาจะเบื้องบนจะจัดการพวกมันเอง
แต่แล้ว
ซาบาร์ม - เจ้าโง่!!!
ทริลแรม - (เงียบดั่งรูดซิบปาก) ....
ซาบาร์ม - คิดว่ามีเวลาให้ต้องมานั่งคอยแกรึไง .... เรื่องที่หลบซ่อนตัวของพวกมันจะตรงไหนก็แล้วแต่ไม่ใช่เรื่องสลักสำคัญ
ซาบาร์ม - แค่เพียงลบเมืองนี้ให้ราบเป็นหน้ากลองก็พอแล้ว
สิ่งที่ซาบาร์มว่ามาเช่นนั้นเพราะตัวเองมีแผนเตรียมไว้แล้วก็คือ การยิงอุกกาบาตชนไปยังเมืองนั้น
แน่นอนทริลแรมมีข้อโต้แย้งขึ้นทันทีว่า ในตอนนี้บริเวณดังกล่าวมี พระราชวังของ ท่านเคาท์ ครูสเทโอ้ เทียบท่าอยู่ การที่ เคาท์ ซาบาร์ม คิดจะทำแบบนั้นมันไม่เป็นการถือว่า ตนเองประกาศโจมตีใส่ท่านเคาท์ครูสเทโอ้ด้วยรึยังไง
แต่ซาบาร์มบอกไปแค่ว่า
ซาบาร์ม - จะคิดการใหญ่....อย่าได้อาจไปสนใจเรื่องเล็กๆน้อยๆ
ซาบาร์ม - เพียงตอนนี้ต้องทำการปรับวิถีวงโคจรอยู่หลายชั่วโมง...ระหว่างนั้นเฝ้าจับตาดูพวกหนูสกปรกอย่าให้มันหนีไปได้ล่ะ
ทริลแรม - รับทราบ!!!
อีกด้าน
แผนการณ์ขั้นตอนของอินาโฮะเริ่มต้นขึ้น
โดยเริ่มจากที่ให้ อิงโกะและคาร์ม ส่ง เครื่องบินวิทยุบังคับระยะไกล บินออกไปทางอุโมงค์ใหญ่ เพื่อตรงไปยังเจ้าหุ่น นิโลเคลัส ที่รออยู่ที่หน้าอุโมงค์ แน่นอนสำหรับ ทริลแรม เจ้าเครื่องบินกระจอกแบบนั้นไม่เคยใส่ใจหรือเอ๋ใจแต่อย่างใด จัดการฟาดให้ฟังไปในคราวเดียวก็จบแล้ว
ตรงนี้ไม่ใช่การส่งออกไปเฉยๆแต่มันคือการส่งไปเก็บข้อมูล
หลังจบตรงนี้ก็มาเริ่มประชุมใหญ่กัน
สำหรับแผนการณ์ดังกล่าว
สิ่งที่เป็นปัญหาที่สุดซึ่งทุกคนรู้ดีรวมทั้งอินาโฮะด้วยก็คือ สนามพลังของหุ่นฝ่ายศัตรูที่มีความสามารถในการลบสสารทุกสิ่งที่ บุกเข้าไปมามันเอง และ มันเข้าไปสัมผัสโดยตรง แต่มีอยู่จุดหนึ่งที่สร้างความสงสัยเกี่ยวกับเจ้าหุ่นยักษ์นั้นคือ
- ยามที่มันกางสนามพลัง ตัวมันจะไม่สามารถรับรู้ได้ถึงสิ่งรอบด้าน รวมไปถึง คลื่นวิทยุ คลื่นเสียง กระทั้งแสง เพราะสนามพลังจะกางปกคลุมทั่วทั้งตัว เรียกว่าเป็นเกราะที่สมบูรณ์แบบ แลกกับที่ต้องสูญเสียตาในการมองเห็นไป แต่ทำไมมันถึงมองเห็นสิ่งที่อยู่รอบตัวได้ทั้งๆในสภาพแบบนั้นได้ ?
อินาโฮะ - บางทีสิ่งที่มันมองเห็น..มีเพียงความมืดสนิทเท่านั้น
จุดนี้อินาโฮะคาดการณ์จากตอนเหตุการณ์ที่พวกตนเองกำลังหนีตายไปยังอุโมงค์ ในตอนนั้นเห็นชัดว่า
- สามารถสลัดหนีได้พ้นแล้ว แต่ไหนมันถึงรู้ว่าพวกเราอยู่ที่จุดนี้จนทำให้โอคิซึเกะต้องตาย
จนมาช่วงท้าย เจ้าหุ่นยักษ์ทั้งที่รถลาดตะเวนหนีเข้ามาในอุโมงค์แล้วทำไมมันถึงไม่ยอมตามมาทั้งที่ตัวมันสามารถลบล้างสสารได้หมดแท้ๆ
สิ่งที่สันนิษฐานว่าก็คือ
อินาโฮะ - บางทีเจ้าหุ่นยักษ์นั้นอาจส่ง วัตถุสอดแนม หรือ กล้องขนาดเล็กจำนวนหนึ่งออกมา เพื่อสอดแนมและสแกนพื้นที่ทั่วทุกตารางนิ้วจากฟากฟ้าก็ได้
อินาโฮะ - แล้วก็พอรู้สาเหตุที่ว่าทำไมมันถึงไม่ตามพวกเราที่หนีเข้ามาในอุโมงค์ได้อย่างหนึ่งคือ
อินาโฮะ - เพราะมันไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่ วัตถุสอดแนม ไม่อาจเข้าไปถึงได้อย่างเช่นอุโมงค์ เป็นต้น
เช่นกันที่อินาโฮะบอกได้เลยว่า บางทีแผนการณ์นี้อาจจะมีโอกาสโจมตีมันได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น
ณ โรงเก็บยุทธภัณฑ์
ปัญหาต่อไปที่ต้องแก้ก็คือในเมื่อทั้งคาร์มและอิงโกะได้หน้าที่ในจุดนี้แล้วคือบังคับสเลปนิลถึง 2 เครื่อง แล้วใครจะรับหน้าที่ในส่วนนี้ ตอนนั้นเอง
??? - ได้โปรดให้เรารับมือด้วยเถอะค่ะ
ทั้ง 3 - ?
??? - ดิชั้นรู้สึกได้ว่า ตัวเองมีภาระหน้าที่ต้องออกไป..เพื่อเผชิญหน้ากับภาระหน้าที่..และ ช่วงเวลาแห่งการทดสอบนี้ค่ะ
การพูดจาและการใช้ถ้อยคำพูด ถึงทั้ง 3 จะมองว่าเธอคนนี้เป็นสาวต่างชาติ แต่วิธีการพูดแบบนี้ คาร์ม เอ๋ใจจนไม่พ้นกระซิบข้างหูอิงโกะว่า
คาร์ม - (กระซิบ) จูนิเบียว ?
อิงโกะ - (ศอกกลับให้หยุดพูด)....
??? - ได้โปรดเถอะค่ะ
ไม่ได้มีเพียงแค่สาวคนนี้เท่านั้นที่ต้องการจะร่วมมือด้วย แต่ไรเอย์เมื่อนั้นที่เธอเดินมาพร้อมพูดน้ำเสียงสะกดความดุดันและโกรธแค้นในอก
ไรเอย์ - ไอ้สารเลวนั้น..มันฆ่าพ่อชั้น
ไรเอย์ - ให้ชั้นร่วมมือด้วยคนนะ
คาร์ม - ทางนี้มีชีวิตเป็นเดิมพันเลยนะ
ไรเอย์ - เข้าใจแล้ว
ในเมื่อได้คนอาสาทำงานในส่วนนี้เรียบร้อย เท่ากับ ตัวหมากได้มาครบแล้ว
อินาโฮะ - แผนการณ์เริ่มตอนรุ่งสาง..
อินาโฮะ - เราจะจัดการไล่เจ้า kataphrakt ดาวอังคารนั่น
จบครึ่งแรก