สวัสดีคับผม เป็นเกย์คน เเล้วผมก้ชอบผู้ชายคับ กระทู้นี้เป็น กระทู้ที่ ระบาย เเล้วเป็นเรื่องจริงทั้งหมด
สมัยก่อนตอนผมอยู่ ป.4 ตอนนนั้น เป็นปี 2549 ซึ่งน้ำท่วม ผมกับ ครอบครัว จึงย้ายมาอยู่ จังหวัด ปทุมธานี ครับ
ซึ่งทำให้ผมต้องย้ายโรงเรียน ตอนเทอม 2 งั้นเข้าเรื่องเลยเเล้วกัน (ผมเป็นเด็กใหม่ พึ่งเข้ามาเรียนเลยยังไม่รู้ ห้องเรียนเท่าไร เเล้วผมก้ไปเจอกันเพื่อนผู้ชายคนหนึงซึ้งเป็นไร ที่เหมาะเจาะมาก ตอนนั้นผมหาห้องไม่เจอ เเล้วผู้ชายคนนี้มันก็ถามผมว่า เอ้าอยู่ห้องไหนอ่ะ ผมก็บอกเค้าไปว่า ยังไม่รุ้เลย เราเด็กใหม่ มันเลยบอกว่า อ่อ งั้นเดียวเราพาไปหาครู ผมก็ตอบไปว่า เอองั้นก็ดีเลย พอพาไปหาห้องเเล้ว ผมก็รู้ว่า ผมอยู่ ป.4/7 ซึ่งผมก็อยู่ห้องเดียวกับมันอีกอ่ะ เเต่เพื่อนผมคนนี้มันยังไม่รู้ว่าผมอยู่ห้องเดียวกับมันเเต่ พอผมเค้าห้องไป ผมก้เเนะนำตัว ว่ามาจากไหน ย้ายมาเพราะไร อารายเเบบเนีย ผมก็เจอมัน นั่งอยู่ริมหน้าต่างเเต่ตอนนั้นผมไม่ได้ไปนั่งกับมัน เพราะมีเพื่อนอีกคน ชวนให้มานั่งด้วยกัน งั้นรัดเรื่องเลยเเล้วกัน ผมอยู่ห้องเดียวกับมันตั้งเเต่
ป.4
ป.5
ป.6
ม.1
ม.2
ม.3
ปวช.1
ปวช.2
ปวช.3
เเต่ตอนมันอยู่ ช.1 มันมีเเฟนเป็นผุ้หญิง เเต่มันเเค่คุยกัน ได้ 2เดือนเท่านั้นเเหละ มันก็เลิกคุยกัน ส่ะงั้น ทั้งเเต่ ช.1 มันกับผม ห่างกันมากเหมือนเเยกกันอยู่ผมเลยถามข่าวมันจากเพื่อนมันอีกคน ผมจึงรู้เรื่องทุกอย่างของคนที่ผมชอบ เเละจดจำเป็นอย่างดี ผมอยู่กับมันมาตั้งน่านเเต่มัน ไม่เคยรุ้เลยว่าผมชอบมัน เเล้วตอน ปวช.2 ผมมีเพื่อนผุ้ญ ผู้ช ที่สนิทกันอยู่ในกลุ่ม เพื่อนผมมันก็ถามว่า เห้ยย เคยชอบใครป่าวเนีย คนในห้องอ่ะมีมั้ย ตอนนั้น ผมไม่ค่อยกล้าบอก เเต่ พอเวลาผ่านไปสามเดือน ผมจึงบอกเเละอยากให้ทุกคนรับรู้ว่าผมชอบใคร เเล้ว ผมชอบตั้งเเต่ตอนไหน ผมเราให้เพื่อนผมฟัง เพื่อนผมมันก็บอกว่า บ้าป่าวว่ะ มันเป็นรักเเม้ของผมรึป่าว กูไม่เคยเห็นใครเเอบชอบคนมา 8ปี เต็ม "ถ้ารักก็รีบบอกก่อนที่จะเสียเค้าไป" ผมก็บอกมันว่า บ้าป่ะเนีย กูว่านะ กูอยู่เเบบนี้เเหละดีเเล้ว เพราะ มันก็เพื่อนถ้าบอกไปเเล้วมันไม่ได้คิดเเบบกู มันจะเสียเพื่อนว่ะ เเล้วผมก็บอกเพื่อนสนิทผมว่า กูเล่าให้ผมฟังเเล้วไม่ต้องพูดถึงมันอีกน่ะ เพื่อนผมมันก้บอกว่า อื้มๆได้ๆๆ เเต่ถ้ายิ่งเก็บมันก้ยิ่งเเย่ มันเลยบอกว่า จะพยายามอ่ะ เพราะกุพยายามเก็บ มา 8ปีเต็ม เเค่นี้กุว่าน่าจะพอเเล้วอ่ะ 555+
พอเค้าสู่ ปวช 3 ผมกับคนที่ผมชอบ ก้อยู่ห้องเดียวกัน ปีนี้ ก็ ปีที่ 9 เเล้วผมก็ยังไม่บอกมันอยู่ดี เเต่ช่วงนี้ มันดูเปลี่ยนไปมาก ผมถามไร มันก็ไม่ตอบ ผมคุยกับมัน มันก้ไม่คุย ผมจึงตัดปัญหา "จ๊ะไม่ยุ่งกับมันอีก" เเละ 5เดือนให้หลัง เพื่อนที่ผมสนิท มันมาสาระภาพว่า มันเป็นคนบอกคนที่ผมชอบ ว่า ผมชอบมัน มา 8ปีกว่า เเล้ว ซึ่ง ผมโกรธ มันมาก เเล้วผมก้ไม่เคยที่จะเชื่อใจใครอีกเลย เเละไม่อยากจะเล่าให้ใครฟังอีก มันเป็นเรื่องที่ เศร้า สำหรับคนที่เป็นเกย์ เเล้วเเอบชอบผู้ชาย เเท้ๆ ผมจะคิดส่ะว่า เดียว จบ ปวช.3 เเล้ว มันคงจะเเยกย้ายกันไป ผมอยากให้ จบ ปวช.3 เร็วๆมาก เพราะไม่อยากเจอหน้า คนที่ผมชอบ ยิ่งเจอเเล้วยิ่งทำใจไม่ได้..................ชีวิตคนเรามีหลายด้าน หลายรูปเเบบ เเต่ทำไม ต้องมาเกิดกับผมด้วย.....
ขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆน้องๆ ทุกคนน่ะคับจะ อ่านเรื่องราวของผม ขอบพระคุณครับ ถ้าพิมผิดตรงไหนต้องขอประธานโทษเป็นอย่างสูงน่ะครับ
ป.ล.ถึงเราจะเพศไหนเเต่เราก็เป็นมนุษย์เหมือนกันน่ะครับ....
เกย์เเอบ รัก เพื่อนผู้ชาย
สมัยก่อนตอนผมอยู่ ป.4 ตอนนนั้น เป็นปี 2549 ซึ่งน้ำท่วม ผมกับ ครอบครัว จึงย้ายมาอยู่ จังหวัด ปทุมธานี ครับ
ซึ่งทำให้ผมต้องย้ายโรงเรียน ตอนเทอม 2 งั้นเข้าเรื่องเลยเเล้วกัน (ผมเป็นเด็กใหม่ พึ่งเข้ามาเรียนเลยยังไม่รู้ ห้องเรียนเท่าไร เเล้วผมก้ไปเจอกันเพื่อนผู้ชายคนหนึงซึ้งเป็นไร ที่เหมาะเจาะมาก ตอนนั้นผมหาห้องไม่เจอ เเล้วผู้ชายคนนี้มันก็ถามผมว่า เอ้าอยู่ห้องไหนอ่ะ ผมก็บอกเค้าไปว่า ยังไม่รุ้เลย เราเด็กใหม่ มันเลยบอกว่า อ่อ งั้นเดียวเราพาไปหาครู ผมก็ตอบไปว่า เอองั้นก็ดีเลย พอพาไปหาห้องเเล้ว ผมก็รู้ว่า ผมอยู่ ป.4/7 ซึ่งผมก็อยู่ห้องเดียวกับมันอีกอ่ะ เเต่เพื่อนผมคนนี้มันยังไม่รู้ว่าผมอยู่ห้องเดียวกับมันเเต่ พอผมเค้าห้องไป ผมก้เเนะนำตัว ว่ามาจากไหน ย้ายมาเพราะไร อารายเเบบเนีย ผมก็เจอมัน นั่งอยู่ริมหน้าต่างเเต่ตอนนั้นผมไม่ได้ไปนั่งกับมัน เพราะมีเพื่อนอีกคน ชวนให้มานั่งด้วยกัน งั้นรัดเรื่องเลยเเล้วกัน ผมอยู่ห้องเดียวกับมันตั้งเเต่
ป.4
ป.5
ป.6
ม.1
ม.2
ม.3
ปวช.1
ปวช.2
ปวช.3
เเต่ตอนมันอยู่ ช.1 มันมีเเฟนเป็นผุ้หญิง เเต่มันเเค่คุยกัน ได้ 2เดือนเท่านั้นเเหละ มันก็เลิกคุยกัน ส่ะงั้น ทั้งเเต่ ช.1 มันกับผม ห่างกันมากเหมือนเเยกกันอยู่ผมเลยถามข่าวมันจากเพื่อนมันอีกคน ผมจึงรู้เรื่องทุกอย่างของคนที่ผมชอบ เเละจดจำเป็นอย่างดี ผมอยู่กับมันมาตั้งน่านเเต่มัน ไม่เคยรุ้เลยว่าผมชอบมัน เเล้วตอน ปวช.2 ผมมีเพื่อนผุ้ญ ผู้ช ที่สนิทกันอยู่ในกลุ่ม เพื่อนผมมันก็ถามว่า เห้ยย เคยชอบใครป่าวเนีย คนในห้องอ่ะมีมั้ย ตอนนั้น ผมไม่ค่อยกล้าบอก เเต่ พอเวลาผ่านไปสามเดือน ผมจึงบอกเเละอยากให้ทุกคนรับรู้ว่าผมชอบใคร เเล้ว ผมชอบตั้งเเต่ตอนไหน ผมเราให้เพื่อนผมฟัง เพื่อนผมมันก็บอกว่า บ้าป่าวว่ะ มันเป็นรักเเม้ของผมรึป่าว กูไม่เคยเห็นใครเเอบชอบคนมา 8ปี เต็ม "ถ้ารักก็รีบบอกก่อนที่จะเสียเค้าไป" ผมก็บอกมันว่า บ้าป่ะเนีย กูว่านะ กูอยู่เเบบนี้เเหละดีเเล้ว เพราะ มันก็เพื่อนถ้าบอกไปเเล้วมันไม่ได้คิดเเบบกู มันจะเสียเพื่อนว่ะ เเล้วผมก็บอกเพื่อนสนิทผมว่า กูเล่าให้ผมฟังเเล้วไม่ต้องพูดถึงมันอีกน่ะ เพื่อนผมมันก้บอกว่า อื้มๆได้ๆๆ เเต่ถ้ายิ่งเก็บมันก้ยิ่งเเย่ มันเลยบอกว่า จะพยายามอ่ะ เพราะกุพยายามเก็บ มา 8ปีเต็ม เเค่นี้กุว่าน่าจะพอเเล้วอ่ะ 555+
พอเค้าสู่ ปวช 3 ผมกับคนที่ผมชอบ ก้อยู่ห้องเดียวกัน ปีนี้ ก็ ปีที่ 9 เเล้วผมก็ยังไม่บอกมันอยู่ดี เเต่ช่วงนี้ มันดูเปลี่ยนไปมาก ผมถามไร มันก็ไม่ตอบ ผมคุยกับมัน มันก้ไม่คุย ผมจึงตัดปัญหา "จ๊ะไม่ยุ่งกับมันอีก" เเละ 5เดือนให้หลัง เพื่อนที่ผมสนิท มันมาสาระภาพว่า มันเป็นคนบอกคนที่ผมชอบ ว่า ผมชอบมัน มา 8ปีกว่า เเล้ว ซึ่ง ผมโกรธ มันมาก เเล้วผมก้ไม่เคยที่จะเชื่อใจใครอีกเลย เเละไม่อยากจะเล่าให้ใครฟังอีก มันเป็นเรื่องที่ เศร้า สำหรับคนที่เป็นเกย์ เเล้วเเอบชอบผู้ชาย เเท้ๆ ผมจะคิดส่ะว่า เดียว จบ ปวช.3 เเล้ว มันคงจะเเยกย้ายกันไป ผมอยากให้ จบ ปวช.3 เร็วๆมาก เพราะไม่อยากเจอหน้า คนที่ผมชอบ ยิ่งเจอเเล้วยิ่งทำใจไม่ได้..................ชีวิตคนเรามีหลายด้าน หลายรูปเเบบ เเต่ทำไม ต้องมาเกิดกับผมด้วย.....
ขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆน้องๆ ทุกคนน่ะคับจะ อ่านเรื่องราวของผม ขอบพระคุณครับ ถ้าพิมผิดตรงไหนต้องขอประธานโทษเป็นอย่างสูงน่ะครับ
ป.ล.ถึงเราจะเพศไหนเเต่เราก็เป็นมนุษย์เหมือนกันน่ะครับ....